ΕΛΜΕ: ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

ΕΛΜΕ ΒΟΙΩΤΙΑΣ

                                                                            Λιβαδειά 22/3/2016

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

         Ενάμιση  μήνας έμεινε για την λήξη  των μαθημάτων και   για άλλη μια χρονιά  υπάρχουν πολλές ελλείψεις  στα σχολεία μας κυρίως σε εκπαιδευτικό προσωπικό.

Η κατάσταση είναι τραγική αφού στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση υπάρχουν περίπου 3.000 κενά μέχρι σήμερα.

Συγκεκριμένα στο Νομό Βοιωτίας τα κενά ανέρχονται σε 350 ώρες, με τις περισσότερες ελλείψεις να υπάρχουν σε φιλολογικά μαθήματα, θρησκευτικά και δεύτερης ξένης γλώσσας.

Σε αρκετά Γυμνάσια δεν διδάσκεται η δεύτερη ξένη γλώσσα, που αυτή στις περισσότερες περιπτώσεις είναι γερμανικά, πράγμα που εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την  περαιτέρω διδασκαλία της δεύτερης ξένης γλώσσας, αλλά και για την λειτουργία  των σχολείων.

Για πολλούς μαθητές μας ο χρόνος που έχει χαθεί και συνεχίζει να χάνεται είναι καθοριστικός για το μέλλον τους!

Απαιτούμε άμεσα από το υπουργείο να προχωρήσει σε προσλήψεις

αναπληρωτών και ωρομισθίων  για ΟΛΕΣ τις ειδικότητες καλύπτοντας και το τελευταίο κενό!

Διεκδικούμε άμεσους διορισμούς μονίμων εκπαιδευτικών !

Όχι άλλη ώρα χαμένη!

Ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση για όλους τους μαθητές!

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                     Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Δαμιανίδης Χρήστος            Κυριάκου Διομήδης

Η εντατικοποίηση της εργασίας των εκπαιδευτικών και η συζήτηση για τον εργασιακό τους χρόνο

Η εντατικοποίηση της εργασίας των εκπαιδευτικών και η συζήτηση για τον εργασιακό τους χρόνο

της Αιμιλίας Τσαγκαράτου*

Ένα από τα κεντρικά ζητήματα που ανοίγει στα πλαίσια του «εθνικού διαλόγου για την Παιδεία» είναι η συζήτηση για το χρόνο εργασίας των εκπαιδευτικών. Οι πρόσφατες δηλώσεις του κ. Λιάκου «να μην συμπίπτουν ο χρόνος διδασκαλίας και ο εργασιακός χρόνος των εκπαιδευτικών», «ο εργασιακός χρόνος να περιλαμβάνει τις παιδαγωγικές συναντήσεις των δασκάλων και των καθηγητών οι οποίοι κάθε βδομάδα θα χαράζουν την εκπαιδευτική πολιτική»(!), αλλά και προηγούμενες δηλώσεις του για «επιμορφώσεις των εκπαιδευτικών στα κενά τους» δεν είναι τυχαίες. Πέρα από τον τρόπο με τον οποίο φαίνεται να προσανατολίζεται το Υπουργείο Παιδείας να «λύσει» το πρόβλημα της λειτουργίας των σχολείων χωρίς διορισμούς, οφείλουμε να δούμε τη γενικότερη πολιτική στόχευση σε σχέση με τον εργασιακό χρόνο των εκπαιδευτικών, έτσι όπως εκπορεύεται και από τη συνολική εκπαιδευτική πολιτική που διαμορφώνουν και τα υπερεθνικά κέντρα.

1. Η αύξηση του χρόνου εργασίας των εκπαιδευτικών είναι μια παγκόσμια τάση. Η τάση αυτή εκφράζεται όχι μόνο με την αύξηση των ωρών διδασκαλίας αλλά με την συνολική εντατικοποίηση και την αύξηση του εξωδιδακτικού φόρτου εργασίας, που σε χώρες όπως η Μεγάλη Βρετανία φτάνει στα όρια της σωματικής και ψυχολογικής εξόντωσης. Από τις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Αυστραλία μέχρι τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, οι εκπαιδευτικοί καλούνται να δουλέψουν περισσότερο και να πληρώνονται λιγότερο. Όλο και δυναμώνουν οι φωνές αντίστασης των εκπαιδευτικών απέναντι στην πολιτική που επιβάλλεται από τον ΟΟΣΑ, την ΕΕ, και την Παγκόσμια Τράπεζα που συμπυκνώνεται στην πρόταση «με όσο το δυνατόν λιγότερες ‘εισροές’ να έχουμε όσο γίνεται περισσότερες ‘εκροές’». Ο σφιχτός έλεγχος και η μείωση της δημόσιας δαπάνης για την εκπαίδευση, όχι μόνο στις χώρες με οικονομική κρίση, σημαίνει ότι πρέπει με όσο γίνεται λιγότερα χρήματα να έχουμε όσο γίνεται περισσότερα και «καλύτερα αποτελέσματα».

Σύμφωνα με την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής “Education and Training Monitor 2015” «…στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα έχει εξορθολογιστεί σημαντικά ανάμεσα στο 2011-2014. Η Ελλάδα είχε έναν από τους μικρότερους αριθμούς διδακτικών ωρών στον ΟΟΣΑ και έναν από τους μικρότερους αριθμούς μαθητών ανά τμήμα. Επιπλέον, ένας αριθμός από οργανωτικές δυσκαμψίες εμπόδισαν μια λογική κατανομή του προσωπικού. Η αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα και η αύξηση του διδακτικού ωραρίου (σημ. αναφέρεται προφανώς στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση) έχει φέρει την Ελλάδα πιο κοντά στις υπόλοιπες χώρες του ΟΟΣΑ». Στη αντίστοιχη έκθεση του ΟΟΣΑ συνολικά για τις χώρες της ΕΕ διαπιστώνεται ότι η Ελλάδα δαπανά το μεγαλύτερο ποσοστό από τις συνολικές δημόσιες δαπάνες για την εκπαίδευση για τη μισθοδοσία των εκπαιδευτικών (80%) από τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης – άρα μήπως πρέπει να μειωθούν; Οι δαπάνες για την εκπαίδευση θεωρούνται «επένδυση», άρα λοιπόν δεν πρέπει να υπάρχει «σπατάλη», πρέπει να αξιοποιούνται όσο το δυνατό πιο «αποδοτικά». Αυτή είναι η ουσία των παραπάνω διαπιστώσεων και όχι μια πραγματική καταγραφή της πραγματικότητας αφού όλοι ξέρουμε ότι γίνεται λαθροχειρία στον τρόπο που υπολογίζονται οι ώρες διδασκαλίες και ο μέσος όρος των μαθητών ανά τμήμα στη χώρα μας. Όσο για τις δαπάνες για την παιδεία, ενώ στις ίδιες εκθέσεις εμφανίζεται μια σταδιακή μείωσή τους από το 2010 και μετά σε χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία , η Φινλανδία και άλλες, για την Ελλάδα εμφανίζεται αύξηση κατά 0.3% επί του ΑΕΠ. Φυσικά δεν αναφέρεται πουθενά η δραματική μείωση του ΑΕΠ της χώρας μας την περίοδο της κρίσης…

2. Η έννοια του σχολικού χρόνου και για τους εκπαιδευτικούς και για τους μαθητές λειτουργεί πια με όρους αγοράς. Η εντατικοποίηση της εργασίας, που συνήθως την ταυτίζουμε με τον ιδιωτικό τομέα, είναι πραγματικότητα και στην εκπαίδευση. Μια βασική πλευρά των αναδιαρθρώσεων σε αυτήν είναι η προσπάθεια εμπέδωσης της άποψης ότι «ο καλός, σκληρά εργαζόμενος εκπαιδευτικός» είναι η βασική συνιστώσα ενός «καλού και αποτελεσματικού σχολείου». Δεν αφορά μόνο την ώρα που βρίσκεται μέσα στην τάξη, αλλά και όλο εκείνο το χρόνο που θα πρέπει να αφιερώνει για προετοιμασία, σεμινάρια, επιμορφώσεις, διοικητική δουλειά και άλλα – μέσα στα πλαίσια βεβαίως διαχείρισης μιας εκπαιδευτικής πολιτικής που αποφασίζει η εξουσία. Ο εκπαιδευτικός πρέπει να είναι «ψυχή τε και σώματι» διαθέσιμος ανά πάσα στιγμή για να εμπεδώνει, να διαχειρίζεται και να μαθαίνει πώς να γίνεται ο ιμάντας μεταβίβασης της κυρίαρχης εκπαιδευτικής πολιτικής.

Η εντατικοποίηση βέβαια της δουλειάς των εκπαιδευτικών είναι ήδη εδώ. Το κυνήγι των προγραμμάτων, των σεμιναρίων, των επιμορφώσεων μαζί με τη δυσκολία και την έκταση της διδακτέας ύλης που πρέπει να καλυφθεί συμβάλλουν σε αυτό σε μεγάλο βαθμό. Με δυσκολία διακρίνεται ο εργασιακός χρόνος από τον «ελεύθερο» χρόνο των εκπαιδευτικών που για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του πρώτου αφιερώνουν μεγάλο μέρος του δεύτερου, κάνοντας δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ τους.

Η εντατικοποίηση της δουλειάς των εκπαιδευτικών δεν γίνεται υποχρεωτικά μόνο με αύξηση του διδακτικού ωραρίου. Φυσικά η συζήτηση που γίνεται από το Υπουργείο Παιδείας στη χώρα μας δεν την αποκλείει, για να μπορέσει να «λύσει» το πρόβλημα των μηδενικών διορισμών. Όμως δεν είναι αυτό το κύριο ή το μόνο ζητούμενο. Έχουν πέσει στο τραπέζι προτάσεις για αύξηση της διδακτικής ώρας (από 45 λεπτά σε 60 – πρόταση της «ομάδας REN» – δηλαδή αύξηση του εργάσιμου χρόνου που αντιστοιχεί σε έως και 5 διδακτικές ώρες χωρίς τυπική αύξηση του ωραρίου!), αύξηση της διάρκειας του χρόνου των διαλειμμάτων με στόχο την παράταση της παραμονής στο σχολείο, η υποχρεωτική παραμονή μέχρι τις 2, η μεταφορά δραστηριοτήτων του συλλόγου διδασκόντων το απόγευμα (συνεδριάσεις συλλόγων διδασκόντων, ενημερώσεις γονέων κλπ). Με αυτό τον τρόπο έχουμε πολλαπλές στοχεύσεις: τη διαχείριση του χρόνου του υπάρχοντος εκπαιδευτικού προσωπικού με τέτοιο τρόπο που να φαίνεται ότι τα σχολεία λειτουργούν «ομαλά», την εντατικοποίηση των εκπαιδευτικών, την προσπάθεια να δοθεί η εντύπωση στην κοινωνία και τους υπόλοιπους εργαζόμενους ότι οι εκπαιδευτικοί «θα πάψουν να είναι τεμπέληδες» και ότι στο εξής θα είναι διαθέσιμοι ανά πάσα στιγμή . Στο τελευταίο ειδικά φαίνεται ότι θα συνηγορήσει και η πλειοψηφία της ΔΟΕ, αφού με τοποθετήσεις μελών του προεδρείου της(!) στις ημερίδες που οργανώνονται αυτή την περίοδο ανά την Ελλάδα με θέμα το σχολείο παρουσιάζουν με θετικό τρόπο την ατζέντα Λιάκου για υποχρεωτική παραμονή των εκπαιδευτικών μέχρι τις 2 , τις συνεδριάσεις των συλλόγων διδασκόντων το απόγευμα , την ενημέρωση των γονέων εκτός ωραρίου γιατί «η κοινωνία θεωρεί ότι δουλεύουμε λίγο».

Τα επιχειρήματα του « κοινωνικού αυτοματισμού» ως πρόσχημα για την αύξηση του διδακτικού και εργασιακού χρόνου των εκπαιδευτικών πρέπει να αντιστραφούν: η αύξηση του χρόνου εργασίας ενός μέρους των εργαζομένων δεν λύνει το πρόβλημα της ανεργίας, αντίθετα το εντείνει αφού δεν χρειάζονται νέες προσλήψεις. Η χειροτέρευση και η εντατικοποίηση των όρων εργασίας των εκπαιδευτικών δεν λύνει, αντίθετα νομιμοποιεί ακόμα περισσότερο αυτό που γίνεται σε άλλους εργασιακούς χώρους. Το ζητούμενο δεν μπορεί να είναι η όροι εργασίας ενός τμήματος των εργαζομένων να επιδεινώνονται για να προσεγγίσουν τις εργασιακές συνθήκες των υπόλοιπων. Το ζητούμενο είναι όλοι μαζί οι εργαζόμενοι να αγωνιστούμε για μείωση του χρόνου εργασίας και μισθούς που να επιτρέπουν αξιοπρεπή διαβίωση. Όσο πιο πολύ χειροτερεύουν οι συνθήκες εργασίας ενός τμήματος των εργαζομένων, τόσο συμπιέζονται προς τα κάτω και οι υπόλοιποι.

3. Αυτό που χαρακτηρίζει με μεγαλύτερη ένταση τα τελευταία χρόνια τον εργασιακό χρόνο των εκπαιδευτικών στις χώρες της ΕΕ και όχι μόνο είναι η τυποποίηση, η ποσοτικοποίηση, ο αυστηρός γραφειοκρατικός έλεγχος. «Ο χρόνος είναι αγαθό ή μέσο που μπορεί να αυξηθεί, να μειωθεί, να γίνει αντικείμενο διαχείρισης, μέτρησης, να δαπανηθεί, να οργανωθεί, να ποσοτικοποιηθεί και να διευθετηθεί για την επίτευξη επιλεγμένων εκπαιδευτικών στόχων. Ο χρόνος, δηλαδή, προβάλλεται ως ποσοτική αντικειμενική, εργαλειακή και οργανωτική μεταβλητή, η οποία μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο διαχείρισης για την επίτευξη στόχων που έχουν ορισθεί από άλλους». (Γ. Μαυρογιώργος). Μιλώντας για τη δική μας εκπαιδευτική πραγματικότητα, βλέπουμε ότι ο εκπαιδευτικός δεν θεωρείται ως μια αυτόνομη μονάδα, ως ένας εργαζόμενος με μία θέση σε ένα σχολείο που να μπορεί να αποκτά μόνιμη και σταθερή σχέση με τη σχολική μονάδα και τους μαθητές της, αλλά ως ένα «δοχείο» ωρών, που μπορούν να διατίθενται οπουδήποτε, ελαστικά, με μετακινήσεις, με αυστηρή καταγραφή στο my school. Με αυτό το κριτήριο γίνονται και οι προσλήψεις των αναπληρωτών, με όρους «ωρών» και όχι ανθρώπων γίνεται η καταγραφή των κενών, μετατρέποντας τον εκπαιδευτικό σε «ευέλικτο» και «απασχολήσιμο» εργαζόμενο. Ταυτόχρονα βλέπουμε εκπαιδευτικούς να μετακινούνται ακόμα και για μία ώρα ή να διδάσκουν μαθήματα εκτός της ειδικότητάς τους, στο όνομα να γεμίσει όπως – όπως το πρόγραμμα, να καλύπτονται τα κενά, με πλήρη αδιαφορία απέναντι στο εκπαιδευτική και παιδαγωγική διαδικασία, για την οποία όμως κατά τα άλλα διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους οι πανεπιστημιακοί, το υπουργείο και τα στελέχη της εκπαίδευσης..

Συμπερασματικά:

Το Υπουργείο Παιδείας ανοίγει επιθετικά τη συζήτηση για το χρόνο εργασίας των εκπαιδευτικών και όχι μόνο σε σχέση με το διδακτικό ωράριο. Επαναφέρει, στα πλαίσια του «διαλόγου» τις σχετικές «ιδέες» που κατά καιρούς είχαν επιχειρήσει να επιβάλλουν όλοι οι προηγούμενοι υπουργοί παιδείας (από τον Αρσένη και τη Γιαννάκου μέχρι τη Διαμαντοπούλου, τον Αρβανιτόπουλο και το Λοβέρδο). Προσπαθεί να το ντύσει «παιδαγωγικά», απευθύνεται και στην κοινωνία, αναζητά συμμαχίες τις οποίες απ’ ότι φαίνεται τις βρίσκει και στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία.

Τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας υπονομεύονται ακόμα περισσότερο μέσα σε ένα σχολείο που θα βλέπει το πρόβλημα της λειτουργίας του ως διαχείριση χρόνου και ωρών, όπου η παιδαγωγική σχέση εκπαιδευτικού – μαθητή τουλάχιστον υπονομεύεται. Η απαίτηση για μαζικούς μόνιμους διορισμούς αφορά και τη λειτουργία των σχολείων και το να βρουν δουλειά οι άνεργοι συνάδελφοί μας αλλά και το να μην ισοπεδώνονται εργασιακά οι εκπαιδευτικοί που ήδη διδάσκουν στα σχολεία. Ταυτόχρονα ο εκπαιδευτικός δεν πρέπει να έχει ελεύθερο χρόνο μόνο «για να διορθώνει, να προετοιμάζεται, να επιμορφώνεται». Έχει κυρίως να κάνει με την ανάγκη να αναπτύσσεται και να βελτιώνεται ως εκπαιδευτικός, ως διανοούμενος, ως υποκείμενο αλλαγής του σχολείου αλλά και της κοινωνίας συνολικά προς όφελος των μορφωτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των μαθητών μας.

*Εκπαιδευτικός πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης

ΟΛΜΕ: ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ 18/03 στο Υπουργείο Παιδείας

Ο.Λ.Μ.Ε.                                                            

Ερμού & Κορνάρου 2

ΤΗΛ: 210 32 30 073 - 32 21 255

FAX: 210 33 11 338                           

www.olme.gr                                                               

e-mail: olme@otenet.gr                                                 Αθήνα, 15/03/2016

                                                                                        ΠΡΟΣ:

                                                                                                Τα Δ.Σ. των ΕΛΜΕ

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Άμεσα μέτρα στήριξης κινητοποίησης 18/03 στο Υπουργείο Παιδείας

1.      Να ενημερωθούν οι συνάδελφοι σε όλα τα σχολεία. Να αναρτηθεί η αφίσα της κινητοποίησης σε όλα τα εκπαιδευτικά δίκτυα.

2.      Η ΟΛΜΕ έχει ήδη εξαγγείλει στάση εργασίας από τις 11 π.μ. έως τις 14.00 και από τις 14.00 έως τις 17.00 για τη διευκόλυνση συμμετοχής στη διαμαρτυρία. Οι ΕΛΜΕ να στηρίξουν τη μετακίνηση των συναδέλφων στο Υπουργείο Παιδείας και με στάση εργασίας συμπληρωματικά στην στάση της ΟΛΜΕ.

3.      Να δημοσιοποιηθεί με κάθε τρόπο η παραπάνω κινητοποίηση (έντυπα, δηλώσεις μελών ΕΛΜΕ, ΟΛΜΕ).

Για το ΔΣ

Ο Πρόεδρος                                                     Ο Γ. Γραμματέας

Ελένη Ζωγραφάκη-Τελεμέ                            Νίκος Παπαχρήστος

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ

ΚΑΛΥΨΗ ΟΛΩΝ των ΚΕΝΩΝ

                         με ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ

ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ 3848/10

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ!!!!!!!

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ - ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ 

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

18 ΜΑΡΤΗ, 13:00 ΜΜ

Ο Λ Μ Ε

ΟΜΑΔΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ: ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑ Λαϊκές Εξουσίες και Δομές Αυτο-οργάνωσης

ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ

Λαϊκές Εξουσίες και Δομές Αυτο-οργάνωσης:

Η έμπρακτη διεκδίκηση μιας άλλης κοινωνίας.

Τα ιστορικά παραδείγματα.

19-20 Μαρτίου 2016 στη Λιβαδειά (θέατρο Μελίνα Μερκούρη - Ζάππειο)

Στις συνθήκες που επικρατούν σήμερα, με φαινόμενα εκτεταμένης φτωχοποίησης του πληθυσμού, άρση εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, συρρίκνωση των μηχανισμών κοινωνικής πρόνοιας, εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, κρίση των μεταναστευτικών ροών,  η κοινωνική αντίσταση, η αυτο-οργάνωση των ανθρώπων, η κοινωνική αλληλεγγύη φαντάζουν ως οι μοναδικοί ασφαλείς δρόμοι ανάταξης της χειμαζόμενης κοινωνίας. Η διημερίδα που διοργανώνει, στις 19-20 Μαρτίου 2016 στη Λιβαδειά, η Ομάδα Μελέτης Ιστορίας Ν. Βοιωτίας, με θέμα:  «Λαϊκές Εξουσίες και Δομές Αυτο-οργάνωσης, Τα Ιστορικά Παραδείγματα» με αυτή τη συλλογική ανάγκη συνδέεται: να διερευνηθούν, σε ελληνικό και διεθνές επίπεδο, οι τρόποι με τους οποίους οι κοινωνίες προστάτεψαν τους εαυτούς τους υπό καθεστώς εκτεταμένης κοινωνικής κρίσης. Γιατί αποδείχθηκε ιστορικά ότι η διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής σε οριακές συνθήκες ήταν έργο αποκλειστικά της ίδιας της κοινωνικής και πολιτικής χειραφέτησης των ανθρώπων, πράγμα που αποτελεί πρόδηλη, επιτακτική, σημερινή απαίτηση. Πέραν αυτού, η διημερίδα φιλοδοξεί να πληροφορήσει και να φέρει σε επαφή τους πολίτες με τα χαρακτηριστικά του πλαισίου σχέσεων που συγκροτούν τον διεθνή κοινωνικό μας περίγυρο.

                                                                            Η Ομάδα Μελέτης 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 

Παρασκευή 18/3/2016

Προβολή ταινίας : «Και οι δήμιοι πεθαίνουν»: Φριτζ Λανγκ- Μπέρτολτ Μπρέχτ

                                                                                                7.30 μμ

Πρόκειται για μια ταινία έμπρακτης κοινωνικής αλληλεγγύης, αυτο-οργάνωσης και συλλογικού αλτρουισμού, αλλά και ύμνος στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, που διαπραγματεύεται το πρόβλημα με τα αντίποινα των κατακτητών στην Κατοχή και τη στάση μιας κοινωνίας που νικά και τις πιο ειδεχθείς μορφές των πρακτικών του φασισμού γιατί δεν υποκύπτει σε αυτές.

συζήτηση

Σάββατο 19/3/2016

Προεδρείο: Ντίνα Πολυτάρχου  (μέλος Ομάδας Μελέτης-μηχανικός)

 Βασίλης Καρναβάς (εκπαιδευτικός-ερευνητής, Σύμβουλος ΙΕΠ) : «Οι κανονισμοί αυτοδιοίκησης των ελληνικών κοινοτήτων στο πλαίσιο της οθωμανικής κατοχής: Το παράδειγμα της Ικαρίας»   

                                                                                  6.30-7.00 μμ

Προκόπης Παπαστράτης (ομότιμος καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου): «Οι θεσμοί της λαϊκής αυτοδιοίκησης στην Ελεύθερη Ελλάδα 1941-1944»                                                                                                                                                                   7.00-7.30 μμ

Μιχάλης Λυμπεράτος (διδάσκων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο): «Παιδεία και δομές Αυτο-οργάνωσης της Εθνικής Αντίστασης στην Ελεύθερη Ελλάδα και την Βοιωτία 1941-1944»  

                                                                                         7.30-8.00 μμ

Χρυσαφούλα Πατρόκλου (μέλος Ομάδας Μελέτης, ερευνήτρια): «Η λαϊκή Αυτοδιοίκηση στη Βοιωτία 1943-1945»                                                                                                                                                                                                                                                                                8.00-8.30 μμ

Ελένη Πούλου (μέλος Ομάδας Μελέτης, υποψήφια διδάκτορας Κοινωνικής Πολιτικής): «Μορφές Απόδοσης Λαϊκής Δικαιοσύνης στην Βοιωτία 1943-1945» .

  8.30-9.00 μμ

 συζήτηση

                                                                        

Κυριακή 20/3/2016 (πρωί)

 Προεδρείο: Μαρία Πιερρομπόνη (μέλος Ομάδας Μελέτης-εκπαιδευτικός)

Λη Σαράφη (διδάκτορας Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Sussex, Λονδίνο) : «65 μέρες επαναστατικής αυτοδιαχείρισης: η Κομμούνα του Παρισιού»

                                                                         10.30-11.00 πμ

Λίνα Παναγιώτου, (μέλος της Ελευθεριακής Συνδικαλιστικής Ένωσης) :  «Εργατική και Αγροτική Αυτό-διεύθυνση στην Ισπανική Επανάσταση: Ο αντιεξουσιαστικος κολλεκτιβισμός».

                                        11.00-11.30 πμ

Γιώργος Αγραφιώτης (υδραυλικός, Μέλος της Ελληνικής Αποστολής στη Νικαράγουα): «Η Συγκομιδή καφέ στην Νικαράγουα την δεκαετία του 70, έναπαράδειγμα διεθνούς αλληλεγγύης»

                                                                               11.30-12.00 μμ

Νίκος Κοκκάλας (μεταφραστής): «Μια ματιά στις κοινότητες των ιθαγενών στο Τσιάπας του Μεξικού».

                                                                               12.00-12.30 μμ

Παύλος Αντωνόπουλος (εκπαιδευτικός, μέλος της Αποστολής για το Κομπάνι) :«Αυτοδιαχείριση  στην ευρύτερη περιοχή της Ροζάβα από το  2012-Λαϊκές Δημοκρατίες στο Ντομάσκ»

                                                                              12.30-1.00 μμ

Θανάσης  Κούρτης: (Μέλος Παρατηρητηρίου Διεθνών Οργανισμών και παγκοσμιοποίησης, κουρδικής καταγωγής από το Αφρίν, κοντά στο Κομπάνι): «Το Κομπάνι και η ανάδειξη του κουρδικού ζητήματος

                                                                             1.00-1.30 μμ

 συζήτηση

Κυριακή 20/3/2016 (απόγευμα)

«Τσιριάδα:  Έπος Γελοίον»  Θεατρικό της ομάδας «Τσιριτσάντσουλες» (Π. Παντελόγλου,  Ντ. Μαυρίδου,  Κ. Σκύλος,  Μαρ. Μουζάκης, Ελ. Βλάχος)  

Ο ρόλος του λαϊκού θεάτρου στις δομές αυτο-οργάνωσης της Εθνικής Αντίστασης ήταν καθοριστικός.  Πέρα από τις οργανωμένες παραστάσεις των Β. Ρώτα και Γ. Κοτζιούλα, ιδιαίτερη απήχηση είχαν και οι αυτοσχέδιες παραστάσεις με έμφαση στο κωμικό στοιχείο, που διακωμωδούσαν τους κατακτητές, τους δοσίλογους, τους μαυραγορίτες.  Μια τέτοιας δομής παράσταση είναι και η «Τσιριάδα» που γεννήθηκε και συνδέθηκε με τους κοινωνικούς αγώνες της τελευταίας δεκαετίας.

Όπως γράφει στο σημείωμα του ο σκηνοθέτης της Ομάδας Ελισσαίος Βλάχος:

 «Στην Τσιριάδα, εμπνευσμένοι από τη δουλειά των τροβαδούρων, μέσα από τραγούδια και ιστορίες, θελήσαμε να προσδιορίσουμε τη θέση μας μέσα στη λαϊκή παράδοση και να επιβεβαιώσουμε το ρόλο μας ως ατάκτως στρατευμένων καλλιτεχνών του λαϊκού θεάτρου….. Κλείνοντας 15 χρόνια τριγυρνώντας σε δρόμους και πλατείες, θεωρούμε αυτούς τους χώρους ως τους πιο ουσιαστικούς και προνομιακούς χώρους κοινωνικών και κατ΄ επέκταση καλλιτεχνικών ζυμώσεων»..

                                                                             7.00 μμ

Λήξη της Διημερίδας

Για περισσότερες πληροφορίες: https://omsisite.wordpress.com

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΠΕ & ΔΕ ΒΟΙΩΤΙΑΣ: ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ "ΔΙΑΛΟΓΟ"

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΠΕ ΚΑΙ ΔΕ ΒΟΙΩΤΙΑΣ                

     

ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ "ΔΙΑΛΟΓΟ" ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

                                                                                                                                                                                                                               ΛΙΒΑΔΕΙΑ 9-3-16

Μετά τις σκόπιμες διαδικασίες διάλυσης της γ.σ των προέδρων των ΕΛΜΕ για να δρομολογηθεί με το ζόρι η συναίνεση στον κυβερνητικό "διάλογο" για την παιδεία με τα ήδη προδιαγραμμένα αποτελέσματα , η ΕΛΜΕ Βοιωτίας με το σύλλογο ΠΕ Λιβαδειάς, διοργάνωσαν εσπερίδα-συζήτηση για  την παιδεία.

 Διοργάνωσαν συζήτηση με αυτούς  που άφησαν τα σχολεία χωρίς εκπαιδευτικούς για μήνες ολόκληρους, αυτούς που τάζουν για μια ακόμη φορά διορισμούς και υπογράφουν την αναστολή των προσλήψεων, αυτούς που σε κάθε μας αίτημα μας απαντούν με τις μνημονιακές υποχρεώσεις και πολύ δε περισσότερο αυτούς που υπογράφουν να δουλεύουμε μέχρι τον τάφο και οι αναπληρωτές να μείνουν αιώνια άνεργοι, τολμούν και μιλούν για διάλογο.

     Για να μη νομίζουν ότι θα έχουν εύκολα τη συναίνεση της μαχόμενης εκπαίδευσης στην καμπάνια παραπλάνησης του υπουργείου κάναμε παρέμβαση καταγγέλλοντας τον προσχηματικό διάλογο,  διαπιστώνοντας την ηχηρή απουσία των εκπαιδευτικών.

    Για άλλη μια φορά επισημαίνουμε ότι αυτός ο "διάλογος" προσπερνά τα πραγματικά προβλήματα της παιδείας όπως την παντελή έλλειψη διορισμών, τις συγχωνεύσεις- καταργήσεις σχολικών μονάδων, τη διάλυση της τεχνικής και ειδικής αγωγής, τις άθλιες υποδομές των σχολείων. Οι δε θέσεις και εξαγγελίες του προέδρου του Εθνικού αυτού "διαλόγου" δείχνουν καθαρά σε τι εργαλεία στηρίζεται και που οδηγείται η εκπαίδευση και τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών.

Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΕΙΝΑΙ 

ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΑΠΑΤΗ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΚΟΠΩΝ

ΜΑΖΙΚΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ 

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΔΕ: ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΓΣ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΤΗΣ ΟΛΜΕ 27/02/2016

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Δ.Ε.

4 Μαρτίου 2016

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΓΣ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΤΗΣ ΟΛΜΕ 27/02/2016

Με μια πρωτοφανή λογική, η πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ (3 μελών της ΔΑΚΕ και 3 μελών των ΣΥΝΕΚ) ερμηνεύει κατά το δοκούν τα αποτελέσματα της ΓΣ των προέδρων (27/2/2016). Υπέρ ψηφίσματος καταδίκης του  κυβερνητικού διαλόγου ψήφισαν 34 από τις 68 παρούσες ΕΛΜΕ, 15 ΕΛΜΕ ψήφισαν κατά και 19 λευκό. Αφού η καταδίκη του κυβερνητικού διαλόγου δεν συγκέντρωσε το 50% συν ένα των ΕΛΜΕ και των ψήφων, δικαιούται το ΔΣ της ΟΛΜΕ να θεωρήσει ότι η εντολή των ΕΛΜΕ είναι υπέρ της συμμετοχής του στο διάλογο. Έτσι αυθαίρετα αθροίζονται τα κατά του συγκεκριμένου ψηφίσματος με τα λευκά. Απαύγασμα «δημοκρατικής ευαισθησίας» για δυνάμεις που ομνύουν μάλιστα στο όνομα του «θεσμικού» διαλόγου. Η καταγγελία των προέδρων 10 ΕΛΜΕ (Α Δυτικής Αττικής (Θριάσιο – Μεγαρίδα - Ειδυλλία), Άνω Λιοσίων - Ζεφυρίου Φυλής, Ε Αθήνας, Καλλιθέας – Νέας Σμύρνης – Μοσχάτου, Γ Δυτικής Αττικής, Γ Θεσσαλονίκης, Χανίων, Σάμου, Ικαρίας- Φούρνων, Εύβοιας) αλλά και η ανακοίνωση του ΔΣ της Α’  ΕΛΜΕ Αχαίας, για τη διαδικασία της ψηφοφορίας και για τη δημόσια ερμηνεία του οριακού αποτελέσματος από τον ΓΓ του ΔΣ, για ενστάσεις και διάλυση της διαδικασίας της ΓΣ ώστε να μην συζητηθούν, ανερυθρίαστα θεωρείται ότι «πλήττει τον κλάδο». Την ίδια στιγμή ο «διάλογος» στο ΔΣ της ΟΛΜΕ, μεταξύ των συνδικαλιστικών δυνάμεων, διεξάγεται με ύβρεις και απειλές του ΓΓ, απέναντι στους εκπροσώπους Παρεμβάσεων και ΠΑΜΕ και την ανοχή των ΣΥΝΕΚ.

Η ευθύνη της πλειοψηφίας του ΔΣ της ΟΛΜΕ, των παρατάξεων ΔΑΚΕ και ΣΥΝΕΚ είναι σοβαρή. Από την μια, γιατί σέρνει τον κλάδο στη συμμετοχή σε ένα διάλογο με την κυβέρνηση, που μόνο διάλογος δεν είναι. Αλλά και από την άλλη γιατί έχει επιλέξει από την αρχή της χρονιάς μια τακτική αναμονής και τελικά ακινησίας απέναντι στον επιθετικό σχεδιασμό της κυβέρνησης. Είτε με τη δικαιολογία ότι «ο λαός ψήφισε μνημόνια» της ΔΑΚΕ, είτε με την τακτική των ΣΥΝΕΚ «να περιμένουμε να δούμε πως θα εφαρμοστούν» η πρωτοβουλία αφήνεται στην κυβέρνηση. 

Έτσι οι δυνάμεις αυτές ενισχύουν την κυβερνητική προσπάθεια να εμφανίσει, μέσα από ένα «θέατρο διαλόγου», ότι δήθεν συνδιαλέγεται με τα συνδικάτα για να εξασφαλίσει την ανοχή των εκπαιδευτικών στα αντιδραστικά μέτρα που ήδη περνούν.

Οι  αντιδραστικές αλλαγές στην εκπαίδευση υπογράφηκαν, στα μέτρα του ΟΟΣΑ και της εφαρμογής του ν. Αρβανιτόπουλου, στο 3^ο μνημόνιο. Οι εκπαιδευτικοί, με βάση το νόμο που ψηφίστηκε, θα είναι στην τάξη μέχρι τα 67 τους χρόνια, όπως και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι. Οι διορισμοί και η μείωση της ανεργίας  κατόπιν τούτου καταντούν ανέκδοτο. Οι δαπάνες για την εκπαίδευση κάτω από 2,5% του ΑΕΠ ψηφίστηκαν στον προυπολογισμό. Οι «τρομερές ιδέες» των συνδαιτημόνων του διαλόγου περί πληρωμής διδάκτρων, αλλά και υπηρεσιακών παραγόντων για ουσιαστική κατάργηση σχολείων της τεχνικής εκπαίδευσης και μετατροπή της σε κατάρτιση και τζάμπα εργασία που ζητούν οι εργοδότες και η ΕΕ, έχουν τεθεί στο τραπέζι της συζήτησης. Την ίδια στιγμή ο υπουργός παιδείας θεωρεί τα υπάρχοντα 3.000 κενά, μήνα Μάρτη, το ξεκίνημα της ενισχυτικής διδασκαλίας ένα μήνα πριν τις εξατάσεις και την κατάργηση της ΠΔΣ, φυσιολογικά πράγματα. Ταυτόχρονα –εν μέσω διαλόγου-  ο υπουργός νομοθετεί την κατάργηση των τμημάτων ένταξης στην ειδική αγωγή, τις μετακινήσεις καθηγητών από σχολείο σε σχολείο και την αλλαγή ωρολογίων προγραμμάτων μήνα Μάρτη, την πιλοτική εφαρμογή της μαθητείας με ΠΝΠ. Και όλα αυτά ενώ το εργατικό και εκπαιδευτικό κίνημα μαζί με φτωχομεσαίους αγρότες και επαγγελματίες βρίσκεται σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις για να μην κατατεθεί το ασφαληστρικό νομοσχέδιο.

Ταυτόχρονα ΔΑΚΕ και ΣΥΝΕΚ συναινούν στην ακινησία του κλάδου με τη γνωστή δικαιολογία «ο κόσμος δε θέλει», ακόμη και μετά τη μεγαλειώδη κινηματική ανάσα της απεργίας της 4 Φλεβάρη. Κρύβονται πίσω από τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, αναθέτοντας στις γραφειοκρατίες τους την αποκλιμάκωση των αγώνων. Ως ανάθεση σε αυτές ερμηνεύουν ακόμη και την απόφαση της ΓΣ των Προέδρων, για 48ωρη πανεργατική απεργία με την κατάθεση του ασφαλιστικού νομοσχεδίου. Όχι ως μια απόφαση αγώνα για να πάρει μέτρα το ΔΣ να συντονίσει πλάι στους εκπαιδευτικούς της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και άλλες Ομοσπονδίες και σωματεία του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, αναγκάζοντας και την ΑΔΕΔΥ να τοποθετηθεί και τη ΓΣΕΕ να μην τον αναστείλει, αλλά ανάποδα. Δηλαδή θέτοντας το ζήτημα ότι η απεργία ισχύει μόνο στο βαθμό που οι Συνομοσπονδίες καλέσουν σε αυτήν.

Η τακτική αυτή από την αρχή της χρονιάς –πάνω στο δύσκολο κοινωνικό-πολιτικό τοπίο των μαζικών διαψεύσεων και της επίθεσης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για την υλοποίηση όλων των μνημονίων με τη συνηγορία ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΠΟΤΑΜΙ - καλλιεργεί αναμονή, λειψή κινητοποίηση και υπονομεύει τις μαζικές διαδικασίες.  Πρόκειται για μια σταθερή πια σύμπλευση ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ, στο ΔΣ της ΟΛΜΕ, παλιού και νέου κυβερνητικού - συστημικού συνδικαλισμού που βρίσκεται σε αναντιστοιχία με τις διεργασίες, τους προβληματισμούς των εκπαιδευτικών και τις απαιτήσεις αντιμετώπισης της επίθεσης που δεχόμαστε. Αυτό αποτυπώνεται άλλωστε όχι μόνο στην ψηφοφορία για το ζήτημα του «διαλόγου» αλλά και στο γεγονός ότι στις φετεινές ΓΣ προέδρων δεν ψηφίζεται κανένα πλαίσιο ανάλυσης της κατάστασης και στόχων (ακόμη και το κοινό πλαίσιο εισήγησης ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ στις 30/1).

Η τακτική αυτή πρέπει να αντιμετωπιστεί αποφασιστικά από τις ΕΛΜΕ, με την αγωνιστική ανασυγκρότησή τους και τη μαζικοποίηση των διαδικασιών τους. Ώστε το εκπαιδευτικό κίνημα να συνεχίσει να τιμά τις αγωνιστικές του παραδόσεις. Να επιμείνει και να επιβάλλει τη γραμμή υπεράσπισης των εργατικών και μορφωτικών δικαιωμάτων σε σύγκρουση και ρήξη με την αντιλαική πολιτική κυβέρνησης, κεφαλαίου, ΕΕ, ΔΝΤ.

Αυτή τη γραμμή μαχητικής υπεράσπισης των εργατικών δικαιωμάτων και αναγκών θα συνεχίσουν να έχουν ως προτεραιότητα οι Παρεμβάσεις, απέναντι στο «θέατρο διαλόγου» κυβέρνησης και «προθύμων».

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ την Τετάρτη 9 Μαρτίου

ΚΑΛΕΣΜΑ

Οι παρακάτω φορείς:

ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ

ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ

ΕΛΜΕ ΝΟΜΟΥ ΒΟΙΩΤΙΑΣ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΤΑ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ

καλούν

εργαζόμενους, αγρότες, συνταξιούχους, μικρομεσαίους, αυτοαπασχολούμενους και ανέργους

στο Συλλαλητήριο κατά του Νομοσχεδίου για το Ασφαλιστικό,

που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016 στην Αθήνα, στο Σύνταγμα, ώρα 15.00΄το μεσημέρι.

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ

Για το Συλλαλητήριο θα αναχωρήσει δωρεάν λεωφορείο από το Ζάππειο την Τετάρτη 9/3/2016 στις 14.30΄ το μεσημέρι. Όσοι επιθυμούν να πάρουν μέρος μπορούν να το δηλώσουν στα τηλέφωνα: 2261028344 και 6946001598.