ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ: Διακήρυξη για το συνέδριο της ΟΛΜΕ

Αγωνιστική Ενότητα-Παρεμβάσεις Βοιωτίας

Διακήρυξη για το συνέδριο της ΟΛΜΕ

Οι αγώνες θα κρίνουν το μέλλον του σχολείου και της εργασίας μας!

Κυβέρνηση – ΕΕ – ΔΝΤ στο δρόμο της κοινωνικής καταστροφής!

Η διαπραγμάτευση κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ στα πλαίσια της δεύτερης αξιολόγησης φέρνει για μετά το 2018  και νέο σκληρό πακέτο αντιλαϊκών μέτρων:  περικοπές 3,6 δισ. ευρώ σε συντάξεις και μισθούς, πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% που θα σημάνουν και άλλη φορολογική επιδρομή, νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, σε δαπάνες για υγεία και παιδεία, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας κ.ά. Η πολιτική της ραγδαίας φτωχοποίησης των εργαζομένων συνεχίζεται με το ένα μνημόνιο να διαδέχεται το άλλο, ενώ η συνέχεια θα δοθεί με την τρίτη αξιολόγηση το φθινόπωρο του 2017. Και είναι εμπαιγμός η κυβέρνηση να επαίρεται για το 3,9% του περσινού πλεονάσματος, αποτέλεσμα της βάρβαρης πολιτικής της. Ακόμη οι δανειστές απαιτούν η κυβέρνηση να ψηφίσει στη βουλή τα νέα μέτρα πριν το eurogroup της 22 Μαΐου, αγνοώντας τις εκκλήσεις της για κάποια δέσμευση στο ζήτημα του χρέους και της ποσοτικής χαλάρωσης. Το τοπίο συμπληρώνεται από τον  άκρατο ανταγωνισμό των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων (ΗΠΑ-ΡΩΣΙΑ-Ε.Ε) που ξαναχαράσσουν τα σύνορα και στο όνομα των συμφερόντων τους  σπρώχνουν στην προσφυγιά εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους.

Στην εκπαίδευση η κυβέρνηση στο βηματισμό των προκατόχων της βάλθηκε πραγματικά να φέρει τα πάνω-κάτω.  Συνέχισε την προώθηση αντιεκπαιδευτικών μέτρων, όπως κατάργηση δομών, μείωση δαπανών, συγχωνεύσεις, έλλειψη διορισμών, μείωση αναπληρωτών, κατάργηση τομέων και ειδικοτήτων, εφαρμογή της μαθητείας, κ.ά. Τώρα ετοιμάζεται να ψηφίσει ακόμα μια «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση» με μέτρα όπως περιγράφονται στις προτάσεις του ΟΟΣΑ και της ΕΕ και συμπεριλαμβάνονται στα πορίσματα Λιάκου – Γαβρόγλου και του ΙΕΠ και που καταλήγουν στο φτηνό εξεταστικοκεντρικό σχολείο, της τυποποιημένης και αποσπασματικής γνώσης, των ελαστικά εργαζόμενων εκπαιδευτικών, του ελιτίστικου λυκείου για λίγους και της υποβαθμισμένης τεχνικής εκπαίδευσης με κέντρο τη μαθητεία-ελαστική εργασία.

Η ΟΛΜΕ στο δρόμο της αδράνειας και της απραξίας!

Κάτω από αυτό το φόντο της ανελέητης και συνεχούς επίθεσης κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ καλούμαστε μπροστά στο 18^ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ να αποτιμήσουμε τη δράση της. Τι να κρίνουμε, όμως; Δράση δεν υπάρχει!

      Συγκεκριμένα, την τελευταία διετία η ΟΛΜΕ:

·         Αρνήθηκε να συνεχίσει την αγωνιστική πορεία ενός κλάδου που τα προηγούμενα χρόνια διαφοροποιήθηκε από τον αγώνα διαμαρτυρίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Ο κλάδος με πυξίδα τον ανυποχώρητο αγώνα διαρκείας πέτυχε νίκες: σταμάτημα απολύσεων, επιστροφή των συναδέλφων της διαθεσιμότητας, μη νομιμοποίηση της αυτοαξιολόγησης – αξιολόγησης, κ.ά.,

·         Υιοθέτησε τη στάση διαμαρτυρίας της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Συγκάλεσε, έξι Γ.Σ. μπροστά σε ένα διαρκές μπαράζ προώθησης μέτρων στην εκπαίδευση και στην κοινωνία. Στις τέσσερις (Φεβρουάριος, Μάιος, Οκτώβριος 2016 και Φεβρουάριος 2017) δεν κατέθεσε κανένα σχέδιο αγώνα, καλώντας απλά σε επαγρύπνηση και προετοιμασία αγώνα! Στις υπόλοιπες δύο Γ.Σ. (Οκτώβριος 2015 και Γενάρης 2016)  καταργώντας κάθε  έννοια αυτοτέλειας της Ομοσπονδίας, πρότεινε διαμαρτυρίες τύπου ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις Γ.Σ. του Φεβρουαρίου 2016 αντέγραψε το περιεχόμενο, τις διεκδικήσεις και τις μορφές  πάλης της ΑΔΕΔΥ και τις κατέθεσε ως εισήγηση της ΟΛΜΕ! Κι όταν το κίνημα έδειχνε να ξεπερνά την αίσθηση αναποτελεσματικότητας μετά τη συνθηκολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ στους δανειστές, διαδηλώνοντας και απεργώντας μαζικά στις 4 Φλεβάρη, αντί να προτείνει κλιμάκωση του αγώνα στις Γ.Σ. των ΕΛΜΕ (23/2 έως 26/2/2016) και τη Γ.Σ. των προέδρων (27/2/2016) ακολούθησε  τη 48ωρη αποτυχημένη απεργία φάντασμα για το ασφαλιστικό που αποφάσισαν ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ.

·          Συγκαλύπτει τη μνημονιακή πολιτική και δεν κάνει καμία κριτική  στις ευθύνες τόσο της τωρινής κυβέρνησης, όσο και των προηγούμενων κυβερνήσεων. Με τη στάση της αυτή έδωσε συγχωροχάρτι στις αντιδραστικές πολιτικές Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ. Έτσι στις εισηγήσεις και τις ανακοινώσεις της δεν συμπεριέλαβε  ούτε έναν από τους πολιτικούς στόχους του κλάδου που ψηφίστηκαν στα δύο προηγούμενα συνέδρια της ΟΛΜΕ (κατάργηση των μνημονίων, ανατροπή της πολιτικής Κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ, διαγραφή του χρέους, εθνικοποίηση τραπεζών, απελευθέρωση από τα δεσμά της ΟΝΕ και της ΕΕ, κατάργηση του συμφώνου σταθερότητας, κ.ά.). Στόχοι που συνέβαλαν στην πολιτικοποίηση του κινήματος, έδειξαν το δρόμο για έναν ουσιαστικό ρόλο των εργαζομένων στις εξελίξεις, ανατρέποντας μέχρι και κυβερνήσεις (Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά).

·          Εγκατέλειψε τα ψηφισμένα αιτήματα του κλάδου που απαντάνε στην επίθεση που δέχεται το δημόσιο σχολείο και ο εκπαιδευτικός. Απουσίαζε από τις αποφάσεις της η οποιαδήποτε κριτική στον περιβόητο «εθνικό διάλογο» που κατέληξε στο πόρισμα Λιάκου των αντιεκπαιδευτικών προτάσεων. Κατέθεσε την απαράδεκτη νομοθετική πρόταση για τις προσλήψεις των αναπληρωτών που αποδυνάμωνε την προϋπηρεσία. Δεν κατέθεσε πρόταση ουσιαστικής εναντίωσης στη θεματική εβδομάδα και τις δημιουργικές εργασίες που εντάσσονται σε γενικότερες αντιεκπαιδευτικές επιλογές της κυβέρνησης και δεν κάλεσε τον κλάδο να μην τις εφαρμόσει. Άλλαξε τη θέση του κλάδου κατά της μαθητείας και συναίνεσε στην εφαρμογή της που θα επιφέρει ραγδαίες αντιεκπαιδευτικές αλλαγές στην τεχνική εκπαίδευση και στις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών. Δεν ασχολήθηκε με τα καθημερινά προβλήματα των εκπαιδευτικών και των σχολείων (υποχρηματοδότηση, κενά, αδιοριστία, έλλειψη υποστηρικτικών δομών, επιδείνωση όρων εργασίας των εκπαιδευτικών, μετακινήσεις, διαθέσεις, αναθέσεις μαθημάτων, κ.ά.) και απλά κάλεσε τις ΕΛΜΕ να αγωνιστούν για αυτά!

Τα σωματεία μας στον κλοιό του κυβερνητικού και κομματικού συνδικαλισμού!

Για τη στάση της ΟΛΜΕ στην παρούσα συγκυρία ο πρωταγωνιστικός ρόλος ανήκει βεβαίως στα ΣΥΝΕΚ.  Η ηγεσία των ΣΥΝΕΚ, η νέα έκδοση του κυβερνητικού συνδικαλισμού, συνέπραξε με την  καθαρόαιμη καθεστωτική ΔΑΚΕ, η οποία δεν αποδέχθηκε τις αποφάσεις των Συνεδρίων. Αντίθετα, υπονόμευσε τους αγώνες ενάντια στις απολύσεις και την αξιολόγηση. Μαζί πραξικοπηματικά, εγκατέλειψαν τα ψηφισμένα αιτήματα του 16^ου και 17^ου Συνεδρίου και με τις κοινές εισηγήσεις τους προς τις Γ.Σ. και τις αποφάσεις τους συνηγόρησαν ουσιαστικά με τις αντιεκπαιδευτικές  επιλογές της κυβέρνησης, αφήνοντας ακάλυπτο τον κλάδο.

Παράλληλα, το ΠΑΜΕ, την ίδια περίοδο, συνέβαλλε στην ενίσχυση του κλίματος αποσυσπείρωσης και αδράνειας των εκπαιδευτικών. Δική του ήταν η πρόταση στην ΑΔΕΔΥ και τη ΓΣΕΕ της αποτυχημένης 48ωρης απεργίας φάντασμα για το ασφαλιστικό. Φέτος ψήφισε στο Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ (8/4) με ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ και ΠΑΣΚΕ εν λευκώ εξουσιοδότηση στην Ε.Ε. για 24ωρη απεργία! Δεν κατέθετε πρόγραμμα δράσης στις Γ.Σ. του κλάδου. Αρνήθηκε να δώσουν οι σύλλογοι τη μάχη για τη μη εφαρμογή της θεματικής εβδομάδας και τις δημιουργικές εργασίες. Η τακτική του ΠΑΜΕ χαράσσεται με γνώμονα παραταξιακές σκοπιμότητες με στόχο να προβληθεί ως η μόνη  αγωνιστική, ταξική…. Δύναμη. Έχουν αναγάγει τις Παρεμβάσεις και τους εκπροσώπους τους σε αποκλειστικό εχθρό τους, αντί της αντιπαράθεσης με τις δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού. Η ίδια κατάσταση επικρατεί και στο ΔΣ της ΕΛΜΕ Βοιωτίας αφού ΕΝΩΤΙΚΗ (πρώην ΠΑΣΚ) και ΜΕΤΩΠΟ (ΔΑΚΕ) σε αρκετές περιπτώσεις στηρίζουν τις κυβερνητικές επιλογές.

 Όλα αυτά που συμβαίνουν στην ΟΛΜΕ έδειξαν ότι το μοντέλο συνδικαλιστικής οργάνωσης που κυριαρχείται από την γραφειοκρατία, τον κυβερνητικό και κομματικό συνδικαλισμό τείνει να καταργήσει κάθε έννοια αυτοτέλειας της Ομοσπονδίας και να τη μετατρέψει σε οργάνωση τύπου ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ.  Η σημερινή ηγεσία της ΟΛΜΕ δεν μπορεί να εμπνεύσει εμπιστοσύνη στον κλάδο, η ανατροπή της είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να βγούμε από το τέλμα και αυτό πρέπει να κριθεί και στις εκλογικές διαδικασίες του 18^ου Συνεδρίου.

Στηρίζουμε την Αγωνιστική Ενότητα-Παρεμβάσεις Βοιωτίας

 Ενισχύουμε την αυτοτέλεια των σωματείων μας και την ανάπτυξη των αγώνων

Οι Παρεμβάσεις όλο το προηγούμενο διάστημα επιμείναμε ο κλάδος χωρίς αναμονή να χαράξει αγωνιστική πορεία με βάση τις αποφάσεις των συνεδρίων και των Γ.Σ., να συνεχίσει να έχει στον προσανατολισμό του την προβολή του «άλλου δρόμου» για την κοινωνία και την εκπαίδευση και δε σταματήσαμε να καταθέτουμε προτάσεις κινητοποιήσεων των εργαζομένων. Σήμερα διεκδικούμε την αύξηση των δυνάμεών μας σ’ αυτές τις εκλογές της ΟΛΜΕ, ώστε μπροστά στο 18^ο συνέδριο της ΟΛΜΕ και στο ίδιο το συνέδριο να δώσουμε τη μάχη να καθορίσουν την εξέλιξή του τα ψηφισμένα αιτήματα και οι διεκδικήσεις του κλάδου για να χαράξουμε μια νέα αγωνιστική πορεία. Να συμβάλλουμε στο σταμάτημα της αδράνειας που έχει επιβληθεί στην ΟΛΜΕ μέσα από μια νέα επανεκκίνηση του εκπαιδευτικού κινήματος με την ενίσχυση της δράσης των ΕΛΜΕ ως  πρωτοβάθμιων σωματείων, τη μαζικοποίηση των αυθεντικών διαδικασιών βάσης και των Γενικών Συνελεύσεων, την οργάνωση επιτροπών αγώνα, καθώς και μέσα από την στήριξη και προώθηση του συντονισμού των ΕΛΜΕ, ώστε να αναπτυχθεί ενιαίος και αποτελεσματικός αγώνας του κλάδου. Να συμβάλλουμε  να δοθεί τώρα η αγωνιστική απάντηση των εργαζομένων για να μην περάσουν τα νέα βάρβαρα μέτρα της δεύτερης αξιολόγησης, απαιτώντας τώρα να προκηρυχθεί απεργιακός αγώνας.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι σας καλούμε όλους να συμμετέχετε στην Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ την Τετάρτη 3 Μαΐου στη Λιβαδειά και στις εκλογές στις 24 Μαΐου, για την εκλογή αντιπροσώπων για το συνέδριο της ΟΛΜΕ.