ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ

Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις Κινήσεις ΔΕ

Σχέδιο εισήγησης προς τις Γενικές Συνελεύσεις του κλάδου 

Α. Για την πολιτική κατάσταση

Η πρόσφατη «συμφωνία» για τετράμηνη παράταση του υπάρχοντος προγράμματος που υπέγραψε η νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, σημαίνει ουσιαστική αποδοχή, προσαρμογή και τελικά υποταγή στο πλαίσιο που επιβάλλουν ΕΕ και ΔΝΤ. Οι κυβερνητικές δηλώσεις δέσμευσης στην τήρηση όλων των δανειακών υποχρεώσεων προς τους πιστωτές, η αποδοχή της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ, οι εγγυήσεις ρευστότητας και ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, σηματοδοτούν τη συνέχιση της βάρβαρης πολιτικής για το λαό, τους εργαζόμενους, τη νέα γενιά.

Είναι πλέον ξεκάθαρο πως η τετράμηνη «διαπραγμάτευση» με τους «Θεσμούς» των δανειστών είναι ένας διαρκής εκβιασμός και μια απαίτηση όχι απλώς για υποχωρήσεις αλλά για πλήρη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις των τραπεζιτών, του κεφαλαίου, του ευρωδιευθυντηρίου και των ιμπεριαλιστών. Με τις ρήτρες του Δημοσιονομικού Συμφώνου και την πολιτική της ΕΕ και του ΟΟΣΑ.

Για πολλοστή συνεχόμενη χρονιά ο λαός μας έρχεται αντιμέτωπος με την πολιτική της σκληρής λιτότητας και της βαθιάς φτώχειας που επιβάλλουν οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί και τα πρωτογενή πλεονάσματα. Επίσης για μια ακόμα φορά στο όνομα του χρέους οι ντόπιοι και ξένοι δυνάστες, τοκογλύφοι – δανειστές επιχειρούν να περάσουν νέα θηλιά στο λαό. Επιμένουμε πως το ληστρικό και τοκογλυφικό χρέος δεν αφορά το λαό, δεν το δημιούργησε, δεν του ανήκει, δεν το χρωστά αλλά συνεχίζει να το πληρώνει με αμέτρητες θυσίες. Διεκδικούμε την πλήρη διαγραφή του με όρους κινήματος.

Οι υπαναχωρήσεις ακόμα και σε μια σειρά ζητήματα που είχε δεσμευτεί προεκλογικά η κυβέρνηση, όπως η άμεση αύξηση του κατώτερου μισθού, ή η δέσμευση σε πολιτικές που δεν θα προκαλούν δημοσιονομικό κόστος, είναι χαρακτηριστικές της πολιτικής που θα ακολουθηθεί.

Για τους εργαζόμενους δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέρα από την οργανωμένη, μαζική και αγωνιστική διεκδίκηση όλων όσων τους ανήκουν. Ο δρόμος αυτός περνά από την ενεργοποίηση των συνδικάτων σε αγωνιστική κατεύθυνση και όχι μέσα από τη γραμμή της υποταγής «στο ρεαλισμό της αντικειμενικής κατάστασης» ή στη μετατροπή τους σε στηρίγματα της κυβερνητικής διαχείρισης.

Τα σωματεία είναι όπλα διεκδίκησης των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Β. Για την εκπαίδευση

Η συνάντηση της ΟΛΜΕ με τη νέα πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας απέδειξε ότι η νέα κυβέρνηση απέχει πάρα πολύ από την ικανοποίηση των ζωτικών προβλημάτων της εκπαίδευσης, των εκπαιδευτικών και των μαθητών μας.

Δεν έχουμε κανένα λόγο να εφησυχάζουμε. Από την άμεση επαναφορά όλων των συναδέλφων μας που βρίσκονται σε διαθεσιμότητα χωρίς όρους και προϋποθέσεις μέχρι το ωράριο και τα τμήματα, όλα τα αιτήματά μας, όπως διατυπώθηκαν στο 16ο Συνέδριο και τις μετέπειτα ΓΣ του κλάδου, είναι ζωντανά και απαιτούν την ικανοποίησή τους. Όσα είπαμε μέχρι τώρα ισχύουν.

Υπογραμμίζουμε πως η όποια ικανοποίηση των αιτημάτων μας οφείλεται κυρίως στους σκληρούς και επίμονους, παρατεταμένους αγώνες του εκπαιδευτικού και του ευρύτερου λαϊκού κινήματος εδώ και πέντε χρόνια.

Γ. Διεκδικούμε

1.      Την άμεση επαναφορά όλων των συναδέλφων που βρίσκονται σε διαθεσιμότητα απόλυση, καθώς και όλων όσων στα πλαίσια της κινητικότητας αναγκάστηκαν να μεταταχθούν πίσω στα σχολεία τους και στις οργανικές τους θέσεις με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. (Την αναδρομική κάλυψη μισθολογικών απωλειών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων)

2.      Πραγματικά Δημόσιο Δωρεάν Δωδεκάχρονο Σχολείο για όλα τα παιδιά. Να καταργηθεί ο αντιδραστικός – αντιεκπαιδευτικός νόμος για το «νέο» Λύκειο. Γενναία χρηματοδότηση της εκπαίδευσης από τον κρατικό προϋπολογισμό. Έκτακτη οικονομική ενίσχυση των σχολείων για να αντιμετωπίσουν τις άμεσες ανάγκες.

3.      Να μειωθεί άμεσα ο αριθμός των μαθητών ανά τμήμα. Κανένα τμήμα με περισσότερους από 20 μαθητές.

4.      Κάλυψη όλων των κενών τώρα. Να γίνουν άμεσα μαζικοί διορισμοί μονίμων εκπαιδευτικών με μόνα κριτήρια την προϋπηρεσία και τον χρόνο λήψης του πτυχίου. Διορισμό όλων των κατηγοριών που έχουν θεμελιώσει δικαίωμα διορισμού. Προσλήψεις με αντιστοιχία 1-1 ως προς τις αποχωρήσεις.

5.      Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς των εκπαιδευτικών. Κανένας εκπαιδευτικός με λιγότερα από 1000€. Να επανέλθει ο 13^ος και 14^ος μισθός που περικόπηκε. Ως άμεσο μέτρο ανακούφισης των εκπαιδευτικών να γίνει άμεση επανακατάταξη των εκπαιδευτικών σε μισθολογικά κλιμάκια, όπως ήταν παλιά με τις διετίες (Μ.Κ.). Κατάργηση του ν.4024/11 για το ενιαίο μισθολόγιο. Ακώλυτη μισθολογική και βαθμολογική προαγωγή για όλους τους εκπαιδευτικούς. Καμία σύνδεση μισθού και αξιολόγησης.

6.       Κατάργηση όλου του νομοθετικού πλαισίου για την αξιολόγηση.

7.      Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ να διαμορφώσει πρόταση Συλλογικής Σύμβασης εφ’ όλης της ύλης για όλα τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις του κλάδου, την οποία και θα καταθέσει για έγκριση στην βάση του κλάδου μέσα από συνελεύσεις. Στη Συλλογική Σύμβαση θα απαιτήσει να κατοχυρωθεί νομοθετικά και να εξασφαλίζει την ισότιμη και ουσιαστική συμμετοχή των εκπροσώπων του κλάδου στη διαδικασία. Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ να αρνηθεί τον προσχηματικό διάλογο στα πλαίσια των διαβουλεύσεων που γίνεται μόνο για επικοινωνιακούς λόγους.

8.      Eπαναφορά του ωραρίου για όλους, στα προηγούμενα επίπεδα.

9.      Έγκαιρος προγραμματισμός της επόμενης σχολικής χρονιάς 2015-2016  με βάση τις προτάσεις του κλάδου (τμήματα, αριθμός μαθητών ανά τμήμα, ωράρια μεταθέσεις, αποσπάσεις, κάλυψη ωραρίου το  πολύ σε δύο συστεγαζόμενα ή όμορα σχολεία).

10. Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια εργασίας. Επαναφορά 13^ης και 14^ης σύνταξης και των συντάξιμων αποδοχών στα επίπεδα του 2009. Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων.

Δ. Πρόγραμμα δράσης

Προτείνουμε προς τις Γενικές Συνελεύσεις του κλάδου τις εξής μορφές αγωνιστικών κινητοποιήσεων:

1.      Πραγματοποίηση πανελλαδικής κινητοποίησης και συλλαλητηρίου για την καταγγελία της «νέας συμφωνίας». Το συλλαλητήριο αυτό να πάρει τα ευρύτερα δυνατά χαρακτηριστικά πανδημοσιοϋπαλληλικής - πανεργατικής κινητοποίησης. Πρόσκληση προς όλα τα συνδικάτα και τις Ομοσπονδίες για συνδιοργάνωση και συμμετοχή σε αυτό.

2.      Πανελλαδική ημέρα δράσης (προτεινόμενη ημέρα η Πέμπτη 19/3), να καθορισθεί σε συνεργασία με τα συντονιστικά σε διαθεσιμότητα) ενάντια στις διαθεσιμότητες και στις απολύσεις και στα χιλιάδες διδακτικά κενά με συλλαλητήρια σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας.

3.      Εξουσιοδότηση του ΔΣ της ΟΛΜΕ για προκήρυξη 24^ης απεργιακής κινητοποίησης τις ημέρες που θα κατατίθενται προς ψήφιση τα πολυνομοσχέδια της κυβέρνησης που αφορούν την εκπαίδευση και στο βαθμό που δεν ικανοποιούν το σύνολο των αιτημάτων μας.

4.      Κινητοποίηση σε περιφέρειες, δ/σεις εκπαίδευσης και τοπικές διοικήσεις, από κοινού με γονείς και μαθητές, για την αντιμετώπιση των άμεσων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα σχολεία και οι μαθητές όπως: άμεση κάλυψη όλων των κενών, έκτακτη επιχορήγηση των σχολικών επιτροπών,  ένα γεύμα για όλους τους μαθητές, δωρεάν  μετακίνηση, ιατροφαρμακευτική κάλυψη.

5.      Συνάντηση με όλους τους υπουργούς που τα υπουργεία διαχειρίζονται εκπαιδευτικούς, ασφαλιστικούς, μισθολογικούς και άλλους τομείς, στους οποίους και θα καταθέσουμε αντίστοιχα αιτήματα του κλάδου που τους αφορούν και θα απαιτήσουμε να λυθούν. Αμέσως μετά τις συναντήσεις με όλα τα υπουργεία η ΟΛΜΕ να προχωρήσει σε νέο κύκλο Γενικών Συνελεύσεων. Εάν οι απαντήσεις που θα δοθούν δεν υλοποιούν πάγια αιτήματα του κλάδου, τα οποία αναβαθμίζουν και αλλάζουν ριζικά τη λειτουργία του δημόσιου σχολείου και το ρόλο του εκπαιδευτικού και βελτιώνουν ουσιαστικά το επίπεδο διαβίωσής του, το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ να καταθέσει αγωνιστικό πρόγραμμα δράσης με προοπτική ουσιαστικής και αποφασιστικής κλιμάκωσης και το οποίο θα περιλαμβάνει απεργίες, συγκεντρώσεις, καταλήψεις και αποκλεισμούς υπηρεσιών, καθώς και άλλες δοκιμασμένες μορφές αγώνα για την αποτελεσματικότητά τους.

6.      Ο κλάδος σε αγωνιστική επαγρύπνηση. Γενικές Συνελεύσεις σε όλες τις ΕΛΜΕ με ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα και τις μορφές πάλης.

ü Με τους αγώνες μας να απαιτήσουμε την πλήρη ανατροπή των μνημονίων και των νόμων τους, της επιτροπείας και του Δημοσιονομικού Συμφώνου.

ü Να αναδειχθεί η ανάγκη οργάνωσης των αγώνων ενάντια στην ΕΕ, το ΔΝΤ και το ΝΑΤΟ, δηλ όλους τους μηχανισμούς ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, που οξύνουν την καπιταλιστική επίθεση και τα δεινά του λαού.

ü Η συζήτηση στη Βουλή για την υπογραφή νέων μέτρων, να  βρει τους εργαζόμενους στο δρόμο του αγώνα.