Η σημερινή
κυβέρνηση, η οποία εξελέγη με σύνθημα ‘’ΗΤΑΝΕ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ
ΠΡΑΞΗ’’, κατέθεσε το νέο σύστημα διορισμών, μόνιμων και αναπληρωτών
ξεκινώντας όπως πάντα από την Ειδική Αγωγή, η οποία ανέκαθεν αποτελούσε το
πειραματόζωο και αντικείμενο απαξίωσης και εκμετάλλευσης διαχρονικά από
όλες τις κυβερνήσεις, με αποκορύφωμα τη σημερινή, η οποία ας μην ξεχνάμε
είναι ΑΡΙΣΤΕΡΗ(?)
Το νομοσχέδιο αυτό (που θ’ αφορά όλες τις
ειδικότητες), ουσιαστικά μετατρέπει την Ειδική Αγωγή (τον πιο απαιτητικό
κλάδο της εκπαίδευσης) σε χωνευτήρι όπου όλοι μπορούν να εργαστούν έχουν,
δεν έχουν προσόντα. Καταργεί τους βασικούς τίτλους σπουδών από τα ΔΗΜΟΣΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ αφού υπερμοριοδοτεί αμφιβόλου ποιότητας μεταπτυχιακά
και σεμινάρια (το γνωρίζω διότι παλαιότερα έδωσα 2.800 ευρώ για ένα τέτοιο
σεμινάριο από το οποίο, εάν δεν ήξερα ήδη Ειδική Αγωγή, ούτε και θα μάθαινα).
Όλα αυτά αποκτώνται επί πληρωμή(ενώ ταυτόχρονα η κυβέρνηση αρνείται την
ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων στην Ελλάδα) και μάλιστα υπέρογκη, της
τάξεως των 5000 – 6000 ευρώ, την στιγμή που το ετήσιο εισόδημα ενός
αναπληρωτή είναι μεταξύ 9000 – 11000 ευρώ ενώ ταυτόχρονα πολύ συχνά
συντηρεί δύο σπίτια (στη πόλη του και στο διαφορετικό μέρος που τον
στέλνουν κάθε χρόνο). Καθόλου ταξικό ε; Μοριοδοτεί το lower που πήρα στα
13 μου, το παιδί που ΉΘΕΛΑ και ΜΠΟΡΟΥΣΑ να κάνω (αυτό και αν είναι
επαγγελματικό προσόν) ΑΛΛΑ ΠΕΤΑΕΙ 4 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΥΠΗΡΕΣΙΑ ΜΟΥ, ΤΟΝ
ΜΟΧΘΟ ΜΟΥ, ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ καθώς βάζει ταβάνι 120 μηνών όταν εγώ ήδη έχω 160.
4 ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ. Ας δούμε λοιπόν πίσω από τους αριθμούς, τι δεν
υπολογίζει ο κύριος υπουργός, τι συνέβη αυτά τα 4 χρόνια.
Στα 18 μου χρόνια έδωσα πανελλήνιες στη Γ’ δέσμη και πέρασα
στο ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ με σειρά,
σχεδόν με βαθμούς Νομικής. Η σχολή που πέρασα λειτουργούσε για πρώτη
χρονιά, οπότε δεν γνώριζα καν αν θα έχω επαγγελματική αποκατάσταση και τι
είδους. Το μόνο που γνώριζα ήταν ότι το ήθελα πολύ ότι η ψυχή μου με
οδηγούσε εκεί, ότι ήθελα να προσφέρω στα ΑΜΕΑ, ήθελα να σώσω
τον κόσμο. Η Ειδική Αγωγή πριν 20 χρόνια ήταν σχεδόν ανύπαρκτη στα δημόσια
Ελληνικά σχολεία και εμείς οι απόφοιτοι από τους πρωτεργάτες.
2002-2003 Μόλις αποφοίτησα και γύρισα στη
Θεσσαλονίκη και ενώ είχα ξεκινήσει εθελοντισμό, μου τηλεφώνησαν από
Πρωτοβάθμια Διεύθυνση Αθήνας και με ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΣΑΝ να σπεύσω στη πρωτεύουσα
να αναλάβω κατ’ οίκον διδασκαλία μαθητή ο οποίος ήταν καθηλωμένος σε
αναπηρικό αμαξίδιο και δεν έβγαινε ποτέ από το σπίτι του καθώς η οικοδομή
δεν είχε ασανσέρ. Επιπλέον ζούσε σε ένα ακατάλληλο οικογενειακό
και υγειονομικό περιβάλλον. Ήμουν μόλις 22 ετών, άπειρη, ψαρωμένη και με
πέταξαν χωρίς σωσίβιο και επίβλεψη στα βαθιά .Λόγω των δυσκολιών της
περίπτωσης ζητούσα την συμβουλή και συνδρομή των προϊσταμένων μου αλλά
ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΤΙΠΟΤΑ. Στο τέλος της χρονιάς για να ηρεμήσει η ψυχή μου αναζήτησα
και βρήκα οικονομικούς πόρους μόνη μου ώστε να εγκατασταθεί εξωτερικό
ασανσέρ και να μπορεί ο μαθητής μου να πηγαίνει στο σχολείο ή μια βόλτα.
2003 – 2004 Φεύγω από Αθήνα τοποθετούμαι ορεινή Χαλκιδική (3 ώρες στο δρόμο καθημερινώς), σε κατ’ οίκον διδασκαλία σε 6χρονο μαθητή με καρκίνο. Το σοκ μου ήταν μεγάλο όμως σε λίγο διάστημα ούτε καν έβλεπα τα σημάδια της ασθένειας στο πρόσωπο και στο κορμί του. Έμαθα να αλλάζω τα σωληνάκια του με άνεση, κοιμόμουν στο σπίτι της οικογένειας όταν είχε χιόνι (άρα επικίνδυνη οδήγηση) και μου έδειχναν την ευγνωμοσύνη τους με κάθε τρόπο. Πήρα μαθήματα ζωής, έδωσα ψυχή, αγάπη, κουράγιο και γνώση. Σήμερα ο Α. είναι 21 ετών και είναι καλά.
2004 – 2005 Ξανά στην Αθήνα, σε μαθητή με απώλεια όρασης. Παράλληλη Στήριξη (ποιος είχε ακούσει τότε αυτόν τον όρο, ποια ήμουν εγώ; Η εξωγήινη του σχολείου). Ένας πανέξυπνος μικρός, με μαθηματικές ικανότητες πέραν του φυσιολογικού αλλά τόσο απομονωμένος. Θορυβήθηκα, ενεργοποιήθηκα και τελικώς ο μαθητής μου διαγνώστηκε και με Asperger οπότε άρχισε να λαμβάνει την εκπαίδευση που πραγματικά χρειαζόταν.
2003 – 2004 Φεύγω από Αθήνα τοποθετούμαι ορεινή Χαλκιδική (3 ώρες στο δρόμο καθημερινώς), σε κατ’ οίκον διδασκαλία σε 6χρονο μαθητή με καρκίνο. Το σοκ μου ήταν μεγάλο όμως σε λίγο διάστημα ούτε καν έβλεπα τα σημάδια της ασθένειας στο πρόσωπο και στο κορμί του. Έμαθα να αλλάζω τα σωληνάκια του με άνεση, κοιμόμουν στο σπίτι της οικογένειας όταν είχε χιόνι (άρα επικίνδυνη οδήγηση) και μου έδειχναν την ευγνωμοσύνη τους με κάθε τρόπο. Πήρα μαθήματα ζωής, έδωσα ψυχή, αγάπη, κουράγιο και γνώση. Σήμερα ο Α. είναι 21 ετών και είναι καλά.
2004 – 2005 Ξανά στην Αθήνα, σε μαθητή με απώλεια όρασης. Παράλληλη Στήριξη (ποιος είχε ακούσει τότε αυτόν τον όρο, ποια ήμουν εγώ; Η εξωγήινη του σχολείου). Ένας πανέξυπνος μικρός, με μαθηματικές ικανότητες πέραν του φυσιολογικού αλλά τόσο απομονωμένος. Θορυβήθηκα, ενεργοποιήθηκα και τελικώς ο μαθητής μου διαγνώστηκε και με Asperger οπότε άρχισε να λαμβάνει την εκπαίδευση που πραγματικά χρειαζόταν.
2005 – 2006 Παραμένω στο ίδιο σχολείο αλλά μου
αναθέτουν και την ίδρυση Τμήματος Ένταξης. Μετέτρεψα μια αποθήκη σε τάξη,
<<εντόπισα>> όλους τους μαθητές με πιθανές ειδικές
εκπαιδευτικές ανάγκες και λειτούργησα και το τμήμα. Η μικρή Κ. μεγάλωνε σε ίδρυμα
(καθώς είχε απομακρυνθεί με εισαγγελική παρέμβαση από τους γονείς της), ήταν
9 ετών Ρομά, αγριμάκι, με παραβατική συμπεριφορά και χωρίς να έχει μάθει
ακόμα να γράφει και να διαβάζει παρ όλες τις προσπάθειες του σχολείου, του
ιδρύματος και των εθελοντών. Προσπαθήσαμε μαζί πολύ και στο τέλος της
χρονιάς, η Κ. διάβαζε, έγραφε, ήταν καθαρή και περιποιημένη, σταμάτησε να
κλέβει και να χτυπάει, μια σωστή κυρία. Κάθε χρόνο από τα δεκαεφτά που
εργάζομαι ως Αναπληρώτρια Ειδική Παιδαγωγός εγκαταλείπω τους μαθητές μου, τα αποτελέσματα της δουλειάς μου, τα
Τμήματα Ένταξης που έχω στήσει, τα ειδικά σχολεία που έχω αναβαθμίσει μαζί
με τους συναδέλφους μου, για να με στείλουν κάπου άλλου, να τα ξανακάνω
όλα από την αρχή και κάποιος άλλος να χαρεί τον περσινό κόπο μου…
ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΥΡΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΑ ΧΑΡΙΖΩ. ΔΟΥΛΕΨΑ ΣΚΛΗΡΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΕ ΚΑΝΕΙΣ, ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΗΣΑΣΤΑΝ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΙ. Έδωσα χρόνο, πόνο, χρήμα, ψυχή, μυαλό, κορμί, καρδιά. Εσείς θέλετε να τα <<κόψετε>>, δήθεν για να δώσετε ευκαιρίες στους νέους και να πουλάτε ελπίδες. Να κάνετε διορισμούς όπως – όπως για να τους πουλήσετε προεκλογικά, καταργώντας κεκτημένα εργασιακά δικαιώματα και <<εξαφανίζοντας>> χρόνια δουλειάς. Για την ΑΡΙΣΤΕΡΑ η διαφύλαξη του μόχθου και της εργασίας είναι ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, δεν το ξέρετε αυτό;
ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ, τα
θυμάστε που τα φωνάζατε; Τις ευκαιρίες, αν είσαι ηγέτης και μάγκας, τις
δημιουργείς, δεν τις κλέβεις. Δεν παίρνεις τον κόπο κάποιου και να τον
δώσεις αλλού για να τον πείσεις ότι νοιάζεσαι ενώ τον κοροϊδεύεις. Γιατί μετά
από μερικά χρόνια θα τον αδικήσεις και αυτόν για να ανακυκλώνεις την
εργασία και να εμπορευματοποιείς την Παιδεία. ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΛΕΓΕΤΑΙ ΕΥΚΑΙΡΙΑ
ΑΛΛΑ ΑΛΗΤΕΙΑ.
Όπως αλητεία και αντιδημοκρατικό είναι το γεγονός πως αποκάλυψαν το νέο σύστημα ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΠΟΥ ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΓΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, το έθεσαν σε δήθεν διαβούλευση στη σελίδα του υπουργείου και όχι στο opengov, λογόκριναν ΜΗ υβριστικά σχόλια που δεν ανέβηκαν ποτέ και το κατέθεσαν μέσα σε μόλις 3 ημέρες από την λήξη της διαβούλευσης (προφανώς χωρίς να κάνουν αποδελτίωση) και με τα σχολεία ακόμα κλειστά.
Θέλουν να ψηφιστεί άρον – άρον και με αδιαφάνεια για να μην ακουστεί η αντίδραση του διδασκαλικού κόσμου. ΘΑ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΟΥΝ ΑΥΡΙΟ ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ. Θα ταξιδέψουμε για άλλη μια φορά 550 χιλιόμετρα για να δώσουμε ακόμα έναν αγώνα όπως τόσους 20 χρόνια τώρα. Όσο κουρασμένη, όσο φθαρμένη, όσο εξαντλημένη, όσο πληγωμένη, όσο αδικημένη, όσο αηδιασμένη, όσο απογοητευμένη, όσο μπουχτισμένη, όσο ταλαιπωρημένη και αν είμαι πια λόγω των άθλιων πολιτικών των δικών σας και των προηγούμενων, ΔΕ ΘΑ ΧΑΡΙΣΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΜΑΧΗΤΙ. Έχω την συμπαράσταση των συναδέλφων μου, κουβαλάω την αγάπη και την ευγνωμοσύνη των μαθητών μου, έχω την συνείδηση μου καθαρή και ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΔΙΚΙΑ. Έχω υποχρέωση απέναντι στους μαθητές μου να τους εμπνέω,
να είναι αξιοπρεπείς, δίκαιοι, να υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους και των άλλων, να είναι αγωνιστές, μαχητικοί και ανυπάκουοι. Και αυτό θα το κάνω με το παράδειγμα μου.
ΑΥΡΙΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΑΠΕΡΓΩ ΔΙΑΔΗΛΩΝΩ ΚΑΙ ΜΑΧΟΜΑΙ.
Υ.Γ. Τον Απρίλιο του 2016 οι αναπληρωτές Ειδικής Αγωγής διαδηλώναμε και κοιμόμασταν σε σκηνές έξω από το υπουργείο ζητώντας την παραίτηση του διευθυντή της Ειδικής Αγωγής του Υπουργείου. Ύστερα από δύο ημέρες διαμαρτυριών ο κύριος Γαβρόγλου μας δέχτηκε επιτέλους μέσα στο Υπουργείο. Τον είχα απέναντι μου στα 2 μέτρα να τον ακούω να μας αποκαλεί ΦΑΣΙΣΤΕΣ. Όλους εμάς που κρατήσαμε όρθια την εκπαίδευση στα δέκα χρόνια της κρίσης αλλά και πριν , γιατί απλώς ζητούσαμε την παραίτηση του προϊσταμένου μας που κατά την άποψη μας διαλύει την Ειδική Αγωγή. ΦΑΣΙΣΤΕΣ… Τα συμπεράσματα δικά σας.
Όπως αλητεία και αντιδημοκρατικό είναι το γεγονός πως αποκάλυψαν το νέο σύστημα ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΠΟΥ ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΓΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, το έθεσαν σε δήθεν διαβούλευση στη σελίδα του υπουργείου και όχι στο opengov, λογόκριναν ΜΗ υβριστικά σχόλια που δεν ανέβηκαν ποτέ και το κατέθεσαν μέσα σε μόλις 3 ημέρες από την λήξη της διαβούλευσης (προφανώς χωρίς να κάνουν αποδελτίωση) και με τα σχολεία ακόμα κλειστά.
Θέλουν να ψηφιστεί άρον – άρον και με αδιαφάνεια για να μην ακουστεί η αντίδραση του διδασκαλικού κόσμου. ΘΑ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΟΥΝ ΑΥΡΙΟ ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ. Θα ταξιδέψουμε για άλλη μια φορά 550 χιλιόμετρα για να δώσουμε ακόμα έναν αγώνα όπως τόσους 20 χρόνια τώρα. Όσο κουρασμένη, όσο φθαρμένη, όσο εξαντλημένη, όσο πληγωμένη, όσο αδικημένη, όσο αηδιασμένη, όσο απογοητευμένη, όσο μπουχτισμένη, όσο ταλαιπωρημένη και αν είμαι πια λόγω των άθλιων πολιτικών των δικών σας και των προηγούμενων, ΔΕ ΘΑ ΧΑΡΙΣΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΜΑΧΗΤΙ. Έχω την συμπαράσταση των συναδέλφων μου, κουβαλάω την αγάπη και την ευγνωμοσύνη των μαθητών μου, έχω την συνείδηση μου καθαρή και ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΔΙΚΙΑ. Έχω υποχρέωση απέναντι στους μαθητές μου να τους εμπνέω,
να είναι αξιοπρεπείς, δίκαιοι, να υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους και των άλλων, να είναι αγωνιστές, μαχητικοί και ανυπάκουοι. Και αυτό θα το κάνω με το παράδειγμα μου.
ΑΥΡΙΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΑΠΕΡΓΩ ΔΙΑΔΗΛΩΝΩ ΚΑΙ ΜΑΧΟΜΑΙ.
Υ.Γ. Τον Απρίλιο του 2016 οι αναπληρωτές Ειδικής Αγωγής διαδηλώναμε και κοιμόμασταν σε σκηνές έξω από το υπουργείο ζητώντας την παραίτηση του διευθυντή της Ειδικής Αγωγής του Υπουργείου. Ύστερα από δύο ημέρες διαμαρτυριών ο κύριος Γαβρόγλου μας δέχτηκε επιτέλους μέσα στο Υπουργείο. Τον είχα απέναντι μου στα 2 μέτρα να τον ακούω να μας αποκαλεί ΦΑΣΙΣΤΕΣ. Όλους εμάς που κρατήσαμε όρθια την εκπαίδευση στα δέκα χρόνια της κρίσης αλλά και πριν , γιατί απλώς ζητούσαμε την παραίτηση του προϊσταμένου μας που κατά την άποψη μας διαλύει την Ειδική Αγωγή. ΦΑΣΙΣΤΕΣ… Τα συμπεράσματα δικά σας.
Μυρτώ Τσιλιγκίρη
17 ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΡΙΑ ΕΙΔΙΚΗ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου