Διονύσης Σιμόπουλος : "Από την Πάτρα στην Αμερική με 250 δολάρια στην τσέπη..."

  
Οι πιο συνηθισμένες ερωτήσεις που απευθύνουν στον Διονύση Π. Σιμόπουλο οι δημοσιογράφοι είναι, π.χ., πόσους επισκέπτες δέχεται μηνιαίως το Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου, ποιες τεχνολογικές καινοτομίες φέρνει και, βέβαια, τις τελευταίες εξελίξεις στην αστροφυσική και στην κοσμολογία.

Εμείς τον επισκεφθήκαμε, με τον φωτογράφο Νίκο Κοκκαλιά, στο σπίτι του στον Γέρακα και δεν τον ρωτήσαμε τίποτε απ' όλα αυτά. Αντιθέτως, δοκιμάσαμε μια γενναία κατάδυση στο παρελθόν – στη ζωή του: ποιος ήταν ο Διονύσης Σιμόπουλος προτού γίνει ο πλέον αγαπητός, ο απόλυτος εκλαϊκευτής της επιστήμης στη χώρα μας; Πάνω απ' όλα, πώς και από που ξεκίνησε για να κάνει επί σειρά ετών αυτή την απίστευτη προσφορά στην Ελλάδα, εμπνέοντας πολλές γενιές Ελληνόπουλων, είτε να ασχοληθούν με την αστρονομία και την επιστήμη γενικότερα είτε να εντρυφήσουν στις σπάνιες απολαύσεις της ζωντανής, γλαφυρής αφήγησης – του παραμυθιού αλλά όχι του παραμυθιάσματος;

Ο κ. Σιμόπουλος περνάει τον τελευταίο καιρό μια σοβαρή περιπέτεια με την υγεία του· όχι μόνον τη μοιράστηκε αλλά διατήρησε το ηθικό του ακμαιότατο δίχως τίποτα να κάμψει τον δημιουργικό του οίστρο.

Εκείνο το πρωινό της Παρασκευής, παραμονές μιας σοβαρής εγχείρισης, τον απολαύσαμε να ξετυλίγει το νήμα μιας ζωής που ξεκίνησε κάπου στην Πάτρα για να φθάσει στη Λουιζιάνα των ΗΠΑ και από εκεί να εκτοξευθεί στα άστρα.

Το νέο του βιβλίο

Περιμέναμε λίγο μέχρι να δημοσιεύσουμε αυτό τον «ποταμό», καθώς σε λίγες ημέρες κυκλοφορεί το νέο του βιβλίο «Από τα Ψηλαλώνια στο Φεγγάρι. Η περιπέτεια της κατάκτησης του Διαστήματος» από τις εκδόσεις Μεταίχμιο (στις 30 Μαΐου). Ουσιαστικά, η σημερινή συνέντευξη είναι μια πρόγευση της αυτοβιογραφικής εξιστόρησης στο βιβλίο. Ο λόγος, λοιπόν, ανήκει τώρα αποκλειστικά σε εκείνον:

Κατάγομαι από το χωριό Γρύλλος της Ηλείας, αλλά μεγάλωσα στην Πάτρα.

Όπου και να πάω, φυτεύω ένα γιασεμί για να θυμάμαι το άρωμα του γιασεμιού της Πάτρας.

Μικρός διάβαζα πολύ. Μέχρι και Κερτ Βόνεγκατ είχα διαβάσει! Πήγαινα στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της Πάτρας, αλλά δεν μας επιτρεπόταν να πηγαίνουμε εμείς στα βιβλία. Έπρεπε να πούμε στον υπάλληλο ποιο βιβλίο θέλαμε. Δεν υπήρχαν βιβλία στα σπίτια τότε, και δεν ξέραμε τι να ζητήσουμε. Υπήρξε όμως ένα «αντίδοτο»: η Αμερικανική Βιβλιοθήκη της Αμερικανικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (USIS) στην πλατεία Όλγας. Είχε ό,τι βιβλίο μπορεί να φανταστεί κανείς: από εκεί βρήκα το Barron’s με πληροφορίες για όλα τα αμερικανικά πανεπιστήμια και έκανα την αίτησή μου. Είχε και μια πολύ ωραία συλλογή περιοδικών. Στο Collier’s διάβασα για πρώτη φορά και για το Διάστημα. Έτσι ξεκίνησα να διαβάζω επιστημονική φαντασία.

Στους προσκόπους

Κατάλαβα ότι με μαγεύει ο νυχτερινός ουρανός όταν, με τους πρoσκόπους, πηγαίναμε εκδρομές. Μία από τις δραστηριότητές μας ήταν η αναγνώριση διαφόρων αστερισμών. Αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή με τον ουρανό. Το 1960, γιορτάζονταν τα 50 χρόνια προσκοπισμού στην Ελλάδα με μια μεγάλη κατασκήνωση στην Αμφίκλεια. Είχαν στείλει αντιπροσωπείες αρκετές χώρες, μεταξύ των οποίων και οι ΗΠΑ….

Η συνέχεια:

https://physicsgg.me/2019/05/28/%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%8D%CF%83%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%B9%CE%BC%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%AC%CF%84%CF%81%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7/

ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ