Ε.Λ.Μ.Ε. Β΄ ΑΧΑΪΑΣ
Κλεισούρας – Πάρ. Κορίνθου ΑΙΓΙΟ 29/01/2020
Κτήριο 1ου ΓΕ.Λ. Αιγίου
25100 ΑΙΓΙΟ
Οι Τρεις Ιεράρχες και οι «τεμπέληδες»
εκπαιδευτικοί
«Έγινε αυτό
που έπρεπε να γίνει. Όλα τα άλλα είναι αστειότητες και προφάσεις. Η αργία είναι
για τους τεμπέληδες» δήλωσε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος κληθείς να σχολιάσει την απόφαση του
υπουργείου Παιδείας αναφορικά με την εορτή των Τριών Ιεραρχών. Μια απόφαση που πέρασε
από «σαράντα κύματα» και χρειάστηκαν τρεις εγκύκλιοι, μέχρι να αποκρυσταλλωθεί ποιο
πρόγραμμα θα τηρηθεί ακριβώς στα σχολεία τη συγκεκριμένη ημέρα. Και που με περισσή
πολιτική αλαζονεία (αφού προκατέβαλε το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στη Βουλή) δήλωνε
ότι θα τηρηθεί αυτό που ο επερχόμενος (ψηφίστηκε λίγες ημέρες αργότερα) νόμος προέβλεπε.
Αντιλαμβανόμαστε
την ευαισθησία του αρχιεπισκόπου για την ημέρα εορτασμού των Τριών Ιεραρχών. Σεβόμαστε
και την υπεράσπιση από την πλευρά του, του μαζικού εκκλησιασμού της μαθητιώσας νεολαίας.
Εμπίπτει στο ρόλο του.
Θλιβόμαστε όμως
ειλικρινά που ο προκαθήμενος της ελληνικής Εκκλησίας πέφτει τόσο χαμηλά χρησιμοποιώντας
λόγο κοινωνικού αυτοματισμού. Η δήλωσή του προσβάλει έναν ολόκληρο κλάδο, χιλιάδες
εκπαιδευτικούς που δίνουν κάθε μέρα τον καλύτερο εαυτό τους για να λειτουργήσει
το δημόσιο σχολείο κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες. Είναι εκείνοι οι εκπαιδευτικοί
που κρατάνε ανοιχτά τα σχολεία στα δέκα ήδη μνημονιακά χρόνια παρά τις μειώσεις
των μισθών κατά 40% (κατά μέσο όρο., την αύξηση των ορίων ηλικίας και του διδακτικού
ωραρίου, την ελαχιστοποίηση των μεταθέσεων και αποσπάσεων και τις θανατηφόρες μετακινήσεις
μας.
Θλιβόμαστε που
ο ποιμενάρχης δεν βρήκε ένα παρηγορητικό λόγο, ούτε μια κουβέντα στήριξης, όταν
οι συνάδελφοί μας σε διαθεσιμότητα αντιμετώπιζαν το φάσμα της απόλυσης. Αυτή θα
ήταν η στάση των Τριών Ιεραρχών, άραγε, τους οποίους κόπτονται να τιμήσουν;
Θλιβόμαστε εν
τέλει που η Εκκλησία δια του ιεράρχη της αντί να ταχθεί με αυτούς που θίγονται από
τα μέτρα που επιβάλλουν οι ελίτ για να διασφαλίσουν ολοένα και περισσότερα κέρδη
και υλοποιούν οι κυβερνήσεις δείχνει με το δάχτυλο τον εργαζόμενο και τον λοιδωρεί
ως «τεμπέλη». Την ίδια στιγμή που η τεχνολογία δίνει όλες τις δυνατότητες να λιγοστέψει
ο χρόνος εργασίας και να μπορέσει ο εργαζόμενος να ασχοληθεί με την προσωπική του
ανάπτυξη, με το πνεύμα του και την ψυχή του (αυτή δεν είναι άλλωστε η δουλειά της
Εκκλησίας;), την ίδια στιγμή σ’ όλο τον κόσμο η εντατικοποίηση της εργασίας, η ένταση
της παραγωγικότητας κορυφώνονται, ενώ το εργασιακό πλαίσιο (ωράρια, συνταξιοδοτικά
όρια, συλλογικές συμβάσεις κτλ) αναδιαρθρώνονται εις βάρος των εργαζόμενων και ιδιαίτερα
των νέων. Δεν έχει ακούσει ο Σεβασμιώτατος ότι αναπληρώτριες και συμβασιούχες κάνουν ολόκληρο αγώνα για το δικαίωμα στη μητρότητα;
Για αυτά δεν έχει να πει τίποτα η Εκκλησία; Ο Μ. Βασίλειος με ποιους συντάχθηκε
στην εποχή του;
Εν κατακλείδι,
η υπεράσπιση μιας αργίας δεν είναι ένδειξη τεμπελιάς, είναι το τελευταίο καταφύγιο
του εργαζόμενου που συνειδητοποιεί ότι είναι αναλώσιμος, ότι το σύστημα δεν έχει
κανένα πρόβλημα να τον χρησιμοποιήσει και ακολούθως να τον αντικαταστήσει ως ανεπαρκή
σαν να ήταν «εξάρτημα της μηχανής». Αυτόν τον εξοντωμένο ψυχικά και ηθικά άνθρωπο
ευαγγελίζεται η θεολογία της Εκκλησίας;
Εμείς πάλι που
ονειρευόμαστε με τη δουλειά μας να συμβάλλουμε στη διαπαιδαγώγηση ελεύθερων και
κριτικά σκεπτόμενων ανθρώπων, στην πνευματική και πολιτισμική ανάπτυξη των μαθητών
μας, ξέρουμε ότι δεν είναι ο μαζικός ή δημόσιος εκκλησιασμός αυτός που προάγει την
ελεύθερη βούληση κι επιλογή, αλλά η διδασκαλία του ανθρωπισμού. Ας ακολουθήσει,
λοιπόν, ο κος Ιερώνυμος Λιάπης τη βιβλική προτροπή κι ας αποδώσει «τα του Καίσαρος
τω Καίσαρι», ας ασχοληθεί με τα του οίκου του κι ας αφήσει τα σχολεία και τους εκπαιδευτικούς
να επιτελέσουν το έργο τους.
Το Δ.Σ. της Β ΕΛΜΕ Αχαΐας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου