ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Πρωτοχρονιάτικα κάλαντα

https://www.youube.com/watch?v=8RQcmk41z-o

ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΓΩ ΤΟ ΒΡΑΔΥ

https://www.youtube.com/watch?v=BfyrN9uWEpA

 

“Γέροντας ΠΑΜΕϊσιος”! ή πως το ΠΑΜΕ στην ΕΛΜΕ Πειραιά προσχωρεί σε γραμμή συμβιβασμού

Ανακοίνωση Αγωνιστικής Παρέμβασης Πειραιά

«Θα προτείνουμε κείμενο συμμέτοχης στην αξιολόγηση αλλά θα είναι σα να μην προτείνουμε» Γέροντας ΠΑΜΕϊσιος

Η πρόταση της ΑΣΕ/ΠΑΜΕ στη Γενική Συνέλευση Πειραιά την Τετάρτη 22/12, που υπερψηφίστηκε με 82 υπέρ, 59 κατά (που πήρε η πρότασή μας για νέα απεργία αποχή) και 9 λευκά, συνιστά μια ακόμα ακραία συντηρητική γραμμή ενσωμάτωσης. Ουσιαστικά σημαίνει την αποδοχή της αξιολόγησης και καλεί τους εκπαιδευτικούς να υποκύψουν στον συμβιβασμό «των ενιαίων κειμένων». Η γραμμή της ΑΣΕ –ΠΑΜΕ για κείμενο δεν είναι καινούργια όσον αφορά τη λογική τους. Το έλεγαν από τον Οκτώβρη για κατάλληλη στιγμή και σωστό timing που θα πρέπει να επιλεχθεί με κάθε σοβαρότητα.

Στην ουσία το ΠΑΜΕ ποτέ δε θεώρησε τον αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση ως έναν αγώνα που πρέπει να δοθεί αποφασιστικά, παρά τον αρνητικό συσχετισμό στην κοινωνία και τον κοινωνικό αυτοματισμό «ενάντια στον τεμπέλη εκπαιδευτικό που δε θέλει να αξιολογηθεί» που καλλιεργούν ΜΜΕ και κράτος. Η αξιολόγηση είναι ένας κεντρικός στόχος του συστήματος και αφορά το βαθύ ιδεολογικό του πλαίσιο. Και με αυτό το ΚΚΕ δε θέλει να συγκρουστεί.

Στην 1η ΓΣ το Σεπτέμβρη δεν πρότεινε αποφασιστικό σχέδιο δράσης και μίλαγε γενικόλογα για όλα τα θέματα.

Στο πραξικόπημα στη ΓΣ των 7 προέδρων των ΕΛΜΕ των Οκτώβριο αντέδρασε από χαλαρά έως αδιάφορα.

Από τότε επί δύο μήνες δεν πήρε καμία πρωτοβουλία και άφησε να κυλάει ο χρόνος και να εμπεδώνεται η αξιολόγηση σε μια σειρά σχολείων. Όχι μόνο δεν πήρε πρωτοβουλία, αλλά σαμπόταρε οποιαδήποτε άλλη, όπως το συντονισμό σωματείων που προσπαθούν να συνεχίσουν τον αγώνα.

Απόφαση του Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Πειραιά στις 18/5/2014, σχετικά με την τότε προσπάθεια της κυβέρνησης της ΝΔ να περάσει την αυτοαξιολόγηση. Μια απόφαση που την υπερψήφισε η ΑΣΕ – ΠΑΜΕ. «Καλούμε τους εκπαιδευτικούς να μην καταθέσουν καμία πρόταση – εισήγηση – έκθεση στο πλαίσιο της αυτοαξιολόγησης, γιατί, ανεξάρτητα από προθέσεις και περιεχομένου, θα χρησιμοποιηθεί από το υπουργείο για την προώθηση της πολιτικής της αξιολόγησης. Καλούμε επίσης τους συναδέλφους, που κάτω από το καθεστώς εντολών και πιέσεων , διαμόρφωσαν κάποια εισήγηση ή έκθεση να υπερψηφίσουν κι αυτοί την πρόταση της ΕΛΜΕ»

Τι μεσολάβησε από τότε μέχρι σήμερα ώστε αυτή η απόφαση που θωράκιζε τους συλλόγους διδασκόντων και τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες να μετατραπεί , στις 22/12/2021, σε κείμενο που ουσιαστικά αποτελεί συμμετοχή στη διαδικασία της αξιολόγησης των σχολείων;
Τι μεσολάβησε και η ΑΣΕ – ΠΑΜΕ μία μέρα πριν κλείσουμε και τρεις μέρες πριν την καταληκτική ημερομηνία για ανάρτηση δεικτών, έκανε στροφή 180 μοιρών και έφερε κείμενο συμμετοχής στην αξιολόγησης σε μια συνέλευση που παλέψαμε, κόντρα στην αδράνεια του ΔΣ, ως παράταξη μαζί με άλλους συναδέλφους, για να συνεχίσουμε τον αγώνα.

Έτσι, στην ΕΛΜΕ Πειραιά κατακεραυνώνει τα ενιαία κείμενα της ΔΟΕ, ενώ προτείνει κείμενο κι όχι μέσω της ΟΛΜΕ αλλά μόνο στην ΕΛΜΕ Πειραιά. Γιατί το κάνει αυτό; Τι την Οδηγεί. Είναι το αδιέξοδο της πολιτικής λογικής της. Είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης στον κόσμο και στο κίνημα, είναι η λογική της ήττας και της υποταγής. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά φαντάζει σαν ανέκδοτο, ότι προτείνει κυρίως για τα μάτια του κόσμου Απεργία- Αποχή, αλλά από την ΟΛΜΕ και μάλιστα, τι ειρωνεία, ζητάει από την ίδια ολομέλεια που δεν θα ψηφίσει την Απεργία – Αποχή να ψηφίσει να πάρουν την πρωτοβουλία οι ΕΛΜΕ να το κάνουν. Όποιος ή όποια από αυτούς που ψήφισαν αυτήν την πρόταση, το κατάλαβε, ας το πει και σε μας να το έχουμε υπόψη.

Εκφράζει μια ηττημένη λογική, μια λογική ανάθεσης και κυρίως φόβου και αποφυγής σύγκρουσης. Είναι η λογική του ” να βγάλει ο λαός τα συμπεράσματα του και να το αποδείξει στην οποία κάλπη. Είναι αυτό που λέει το ΚΚΕ, μια λογική νοικοκύρη, προσπαθώντας να κινηθεί στα όρια του κοινοβουλευτισμού σε επίπεδο κινήματος.

Μια λογική που δεν εμπιστεύεται την κίνηση των εργαζομένων που τους θέλει χειραγωγημένους

Μπορούσε η ΑΣΕ –ΠΑΜΕ να υιοθετούσε μια λογική σύγκρουσης; Τι είναι αυτό που πήρε υπό όψη της;

Όχι. Δε θα μπορούσε, γιατί δεν το έχει κάνει ποτέ. Δεν υπάρχουν μεγάλες στιγμές του εκπαιδευτικού αλλά και γενικότερα λαϊκού κινήματος που να μην κινήθηκε εντός των κυρίαρχων ορίων.

Στις πανεκπαιδευτικές απεργίες στην ΟΛΜΕ το 1988, το 1990, το 1997, το 2006 στους δασκάλους, το 2013 με τις διαθεσιμότητες, αλλά και το 2008 στα σύγχρονα «Δεκεμβριανά», με τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Είναι η ίδια λογική του ΚΚΕ, του συμβιβασμού.

Και σήμερα όμως καμία ουσιαστική αγωνιστική πρωτοβουλία δεν παίρνει για την συγκρότηση αγώνων και κινήματος. Η μόνιμη έκκληση είναι «να βγάλει ο κόσμος τα συμπεράσματά του» και περίπου ότι φταίει ο κόσμος που δεν αγωνίζεται και όχι οι λεγόμενες πρωτοπορίες που δεν ανοίγουν δρόμους και δεν παίρνουν πρωτοβουλίες για την αλλαγή των όντως πολύ κακών συσχετισμών.

Όσον αφορά τα δικά μας και με βάση την απόφαση της ΓΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά, ύστερα από πρόταση του ΠΑΜΕ, στο δίλημμα κείμενο και ένταξη στην αξιολογική διαδικασία ή Απεργία –Αποχή και αντίσταση ενάντια στην αξιολόγηση- χειραγώγηση και κατηγοριοποίηση των σχολείων, απαντά θετικά στο πρώτο σκέλος του διλήμματος.

Εμείς επιμένουμε ότι υπάρχει ακόμη χρόνος για να προσδιορίσουμε τη στάση μας και να συμμετέχουμε μαζί με τα πρωτοβάθμια σωματεία, 16 στο αριθμό, στην ήδη κηρυγμένη Απεργία –Αποχή.

Στις ομάδες εργασίας να μην ψηφίσουμε ούτε να προτείνουμε κανένα κείμενο ή δείκτες, να καταψηφίζουμε στους συλλόγους διδασκόντων , να μην συναινούμε σε οποιαδήποτε αξιολογική διαδικασία.

Σε κάθε περίπτωση να γνωρίζουν καλά ότι το εκπαιδευτικό κίνημα θα υπερασπίσει με όλες τους τις δυνάμεις, αποφασιστικά, συντονισμένα και αταλάντευτα και δε θα τους επιτρέψει να ακουμπήσουν κανέναν/καμία εκπαιδευτικό που δε συμμετέχει στην αξιολόγηση, γιατί αντιστέκεται στη διάλυση του δημόσιου σχολείου, ακόμα και αν δεν καλύπτεται με απεργία αποχή από το σωματείο τους.

Δεκέμβρης 2021

Ανασκόπηση: Τα δέκα καλύτερα βιβλία της χρονιάς μας

Χρόνια πολλά, καλές γιορτές με υγεία & δύναμη!!!

https://diavazontas.blogspot.com/2021/12/blog-post.html?spref=fb&fbclid=IwAR29HlTYzHHILY_aQiMS6C7clyoU5mwe3jei6sTQ9dPKx3B7c4XHimT8MY8

‘Οι Επισκέπτες’ – μια ιδιαίτερη ταινία για τα Χριστούγεννα !

 

‘Οι Επισκέπτες’. Η εκπληκτική ταινία του Θοδωρή Παπαδουλάκη για τα Χριστούγεννα.

Σε 6 λεπτά … Τα Χριστούγεννα στην Ελλάδα, οι ξένοι πρόσφυγες που έρχονται, οι μετανάστες που λείπουν, παρόντες και απόντες, “ξένοι” και “δικοί” μας.

Ας την απολαύσουμε συντροφιά, συντονισμένοι στο πνεύμα των Χριστουγέννων:

https://www.youtube.com/watch?v=OJSCNsHzoRk

 

Το σχόλιο της Δευτέρας: 12.647 ευρώ το λεπτό, 211 ευρώ το δευτερόλεπτο!

 

To σχόλιο της Δευτέρας: 12.647 ευρώ το λεπτό, 211 ευρώ το δευτερόλεπτο, του Χρήστου Επαμ. Κυργιάκη - Σελιδοδείκτης

 

Αλλεπάλληλα τα ναυάγια – Υγρός τάφος η Μεσόγειος για τους πρόσφυγες

 

του Γιώργου Καββαδία

Γιορτινές μέρες, μέρες Χριστουγέννων που στιγματίζονται από τέσσερα προσφυγικά ναυάγια, τα τρία πολύνεκρα, που σημειώθηκαν μέσα σε λίγες ώρες στην Ελλάδα σε Φολέγανδρο, Αντικύθηρα, Πάρο και Μάνη.

https://drepani.gr/index.php/epikairotita/item/12026-allepallila-ta-navagia-ygros-tafos-i-mesogeios-gia-tous-prosfyges

Κίνηση για Ελευθερίες Δημοκρατικά Δικαιώματα Αλληλεγγύη 

Για τους πνιγμούς και τα δικαιώματα των προσφύγων-Ανακοίνωση ΚΕΔΔΑ

Δεν τρομοκρατούμαστε – Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση!

Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις Κινήσεις Δ.Ε.

Νέα απειλητικά έγγραφα τουΥΠΑΙΘ: Επιχειρούν να τρομοκρατήσουν σωματεία και εκπαιδευτικούς!

Δεν τρομοκρατούμαστε – Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση!

Υπερασπίζουμε το Δημόσιο Σχολείο όλων των παιδιών!

Με νέο έγγραφό του ο γγ Κόπτσης, γνωστός εκφραστής της πολιτικής του υπουργείου, της διάλυσης δηλαδή του δημόσιου σχολείου, των συγχωνεύσεων, των υποχρεωτικών υπερωριών, των μετακινήσεων, των «εκπληκτικών» δηλώσεων ότι «δεν υπάρχουν κενά στα δημόσια σχολεία» αλλά και «όπου υπάρχουν οφείλονται στις άδειες που παίρνουν οι εκπαιδευτικοί», κλπ «ξαναχτυπά». Με ένα νέο απειλητικό έγγραφο «ζητά τα πρακτικά συνεδρίασης του συλλόγου διδασκόντων των σχολείων που δε συμμετείχαν στην αξιολόγηση απαιτώντας από τους διευθυντές και τις διευθύντριες των σχολείων να εξηγήσουν εγγράφως τους λόγους για τους οποίους δεν τήρησαν αυτή την υποχρέωση». 

Άραγε ποια εναγώνια ανάγκη κινητοποίησε το ΥΠΑΙΘ και εξέδωσε μια τέτοια εγκύκλιο, αφού η πολιτική ηγεσία ακούραστα προσπαθεί νυχθημερόν να μας πείσει πως η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας προχωρά κανονικά τώρα που «ξεμπέρδεψαν» με τις «συνδικαλιστικές ηγεσίες»; Είναι φανερό ότι πως τα αντιεκπαιδευτικά τους σχέδια δεν προχωρούν ανεμπόδιστα! Το έγγραφο αυτό αποδεικνύει τον φόβο τους αφού διαπιστώνουν ότι η αντίσταση και η ανυπακοή στην αξιολόγηση είναι εδώ!Η απεργία – αποχή αποτελεί ένα υπαρκτό ρεύμα που συνεχώς διευρύνεται από τις αποφάσεις των ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ που επιμένουν αγωνιστικά σ’ αυτή την κατεύθυνση. 

Αντιλαμβάνονται ότι ένας βασικός κρίκος της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής τους, όπως είναι αυτός που φέρει τον μανδύα της αξιολόγησης, έχει δεχθεί σοβαρό πλήγμα στην συνείδηση του εκπαιδευτικού και της κοινωνίας.

Γι’ αυτό το λόγο επιχειρούν ξανά να τρομοκρατήσουν τους εκπαιδευτικούς και τους Σ/Δ. Μετά την ποινικοποίηση των αγώνων και των συλλογικών αποφάσεων επιδιώκουν τώρα να καταστείλουν ακόμα και την ελευθερία στη σκέψη και τη δράση. Θέλουν να αναγκάσουν σε συμμόρφωση και υποταγή τα πρωτοβάθμια εκπαιδευτικά σωματεία τις ΕΛΜΕ και τους ΣΕΠΕ που κάνουν πράξη την Απεργία –Αποχή, καθώς και τους Σ/Δ και τους εκπαιδευτικούς που ακόμη και τώρα αρνούνται πεισματικά να βάλουν την υπογραφή τους σε μια πολιτική που ισοδυναμεί με την καταστροφή του Δημόσιου Σχολείου.

Το έγγραφο αυτό αποδεικνύει για μια ακόμη φορά πως θέλουν τους εκπαιδευτικούς, τους Σ/Δ, στην νέα αυτή εποχή, βουβούς, άβουλος, υποταγμένους στον φόβο, χειραγωγημένους, να προωθούν «πρόθυμα» το σχολείο της αγοράς, των ταξικών φραγμών, των αποκλεισμών, της μορφωτικής λιμοκτονίας, του ανταγωνισμού.

Τα απειλητικά έγγραφα του κ. Κοπτση δεν μας φοβίζουν! Η προωθούμενη κυβερνητική πολιτική του «νέου» επιχειρηματικού σχολείου, οι ανατροπές στις εργασιακές μας σχέσεις, η αύξηση του ωραρίου, οι απολύσεις, η εντεινόμενη γραφειοκρατία, ο αυταρχισμός στο Δημόσιο Σχολείο, μας γεμίζουν με οργή!Ο αγώνας μας ενάντια στην πολιτική αυτή είναι μονόδρομος!

Δεν είναι παράνομοι οι αγώνες μας, δεν είναι οι απεργίες μας παράνομες. Παράνομο είναι το υπουργείο και οι απειλές του.

Ο κ. Κόπτσης μπορεί να εμπνεύστηκε από τους προκατόχους του που ζητούσαν «διευθύνσεις και ονόματα» όσων εκπαιδευτικών δεν βαθμολόγησαν στην εποχή της τηλεκπαίδευσης, αμφισβητώντας την έμπρακτα, απειλώντας τους με πειθαρχικά, από τον Χρυσοχοίδη που με χουντονόμους απαίτησε την κατάργηση των συναθροίσεων, από την εποχή της επιστράτευσης το 2013.Φαίνεται όμως ότι δεν διδάχθηκε τίποτα από την ιστορία.Η μαζικότητα του εκπαιδευτικού κινήματος και τα σωματεία μας θα γίνουν και πάλι ασπίδες στις επιδιώξεις τους.

Απαιτούμε να αποσυρθεί αμέσως το νέο έγγραφο Κόπτση!

Καλούμε τις ΕΛΜΕ και την ΟΛΜΕ να πάρουν θέση!

1. Να υπερασπίσουν και να στηρίξουν με όλες τους τις δυνάμεις, κάθε σωματείο, Σ/Δ, διευθυντές/ντριες συντονιστές/ριες ομάδων δράσης, τους εκπαιδευτικούς που με κάθε τρόπο δεν συμμετέχουν στην αξιολόγηση γιατί αντιστέκονται στα σχέδια για τη διάλυση του δημόσιου σχολείου!

2. Η ΟΛΜΕ να πάρει θέση πως θα παρέχει οικονομική, συνδικαλιστική, νομική προς όλους τους συνάδελφους/ισσες και τους Σ/Δ που αντιστέκονται στην επιβολή της αξιολόγησης. Να υπερασπίσειτους εκπαιδευτικούς που αντιστέκονται στις ΕΛΜΕ που δεν έχουν πάρει απόφαση και δεν καλύπτονται με την Απεργία –Αποχή.

3. Στην προσπάθεια πρόκλησης και στοχοποίησης ΕΛΜΕ, και εκπαιδευτικών από το υπουργείο η ΟΛΜΕ να αποφασίσει για νέες Γ.Σκαι Γ.Σ προέδρων και να επαναπροκηρυχτεί Απεργία –Αποχή!

Δεκέμβριος 2021

Αγωνιστικές Παρεμβάσεις

Συσπειρώσεις Κινήσεις ΔΕ

Στείλε ένα μήνυμα στο Τζούλιαν Ασάνζ

Οι γιορτές είναι μία από τις ευκαιρίες που έχουμε όλοι τη δυνατότητα να του δείξουμε την αλληλεγγύη μας, να τον επαναβεβαιώσουμε ότι δεν είναι μόνος. Έχουμε τη δυνατότητα να του στείλουμε μήνυμα ο καθένας ξεχωριστά.

Οι γιορτές μας δίνουν τη δυνατότητα να στείλουμε όλοι μας ένα μήνυμα στο Τζούλιαν Ασάνζ και σας ζητάμε να συμμετέχετε. Η βρετανική φυλακή υψίστης ασφαλείας Μπέλμαρς δέχεται μηνύματα για τους κρατούμενους μέσω του ιστότοπου 

www.emailaprisoner.com

Το μήνυμα τυπώνεται και δίνεται τυπωμένο στον κρατούμενο, ευτυχώς – ως γνωστόν στον Τζούλιαν Ασανζ δεν επιτρέπεται πρόσβαση σε υπολογιστή. 

Η διαδικασία είναι απλή: υποχρεωτικά ανοίγεις λογαριασμό και πληρώνεις ένα μικρό ποσό για το κόστος εκτύπωσης. Το κόστος κάθε ημέηλ που πάει στον Ασανζ είναι περίπου μισό ευρώ (40 πέννες) – λιγότερο από το γραμματόσημο σε μιά κάρτα. 

Tα στοιχεία του Ασανζ, που θα ζητήσει το σύστημα:

Πλήρες ονομα: Julian Paul Assange
φυλακή: Belmarsh
αριθμός φυλακισμένου: A9379AY

https://thepressproject.gr/steile-ena-minyma-sto-tzoulian-asanz/

Χριστούγεννα με τον Παπαδιαμάντη

 

''Ο ουρανός έβρεχε διαρκώς λεπτόν νερόχιονον, ο γραίος αδιάκοπος εφύσα και ήτο ψύχος και χειμών τας παραμονάς των Χριστουγέννων του έτους…

Ο κυρ Αλέξανδρος είχε νηστεύσει ανελλιπώς ολόκληρον το Σαρανταήμερον και είχεν εξομολογηθεί τα κρίματά του (Παπά-Δημήτρη το χέρι σου φιλώ!). Και αφού εγκαίρως παρέδωσε το χριστουγεννιάτικον διήγημά του εις την “Ακρόπολιν” και διέθεσεν ολόκληρον την γλίσχρον αντιμισθίαν του προς πληρωμήν του ενοικίου και των ολίγων χρεών του, γέρων ήδη κεκμηκώς υπό των ετών και της νηστείας, αποφεύγων πάντοτε την πολυάσχολον τύρβην, αλλά φιλακόλουθος πιστός, έψαλεν, ως συνήθως, με την βραχνήν και σπασμένην φωνήν του, πλήρη όμως ενθέου πάθους, ως αριστερός ψάλτης, εις το παρεκκλήσιον του Αγίου Ελισσαίου τας Μεγάλας Ώρας, σχεδόν από στήθους, και ότε επανήλθεν εις το πτωχικόν του δωμάτιον, δεν είχεν ακόμη φέξει!

Ήναψε το κηρίον του και τη βοηθεία του κηρίου (και του Κυρίου!) έβγαλε το υπόδημά του το αριστερόν, διότι τον ηνώχλει ο κάλος, και ημίκλιντος επί της πενιχράς στρωμνής του, πολλά ρεμβάζων και ουδέν σκεπτόμενος, ήκουε τας ορυγάς του κραταιού ανέμου και τους κρότους της βροχής και έβλεπε νοερώς τον πορφυρούν πόντον να ρήγνυται εις τους σκληρούς αιχμηρούς βράχους του νεφελοσκεπούς και χιονοστεφάνου Άθω.

Εκρύωνεν. Αλλά το καφενείον του κυρ Γιάννη του Αγκιστριώτη ήτο κλειστόν. Αλλά και οβολόν δεν είχε να παραγγείλει:

– Πάτερ Αβραάμ, πέμψον Λάζαρον! (ένα ποτηράκι ρακή ή ρώμι).

Εκείνην την χρονιάν τα Χριστούγεννα έπεσαν Παρασκευήν. Τόσον το καλύτερον. Θα νηστεύσει και πάλιν, ως το είχε τάμα να νηστεύει δια βίου κάθε Παρασκευήν δια να εξαγνισθεί ο αμαρτωλός δούλος του Θεού από το μέγα κρίμα της νεότητός του, που είδε τυχαίως από την κλειδαρότρυπαν την νεαράν του εξαδέλφην να γδύνεται.

Έκαμε τον σταυρόν του κι εσκεπάσθη με την διάτρητον βατανίαν του, όπως ήτο ντυμένος και με τα υποδήματα – πλην του αριστερού.

Και τότε ευρέθη εις την προσφιλήν του νήσον των παιδικών του χρόνων με τα ρόδιν’ ακρογιάλια, τας αλκυονίδας ημέρας, τας χλοϊζούσας πλαγιάς, με τα κρίταμα, την κάππαριν και τας αρμυρήθρας των παραθαλασσίων βράχων και με τους απλούς παλαιούς ανθρώπους, θαλασσοδαρμένους ή ναυαγούς, ζωντανούς και κεκοιμημένους.

Και ήλθεν ο Χριστός με το τεθλιμμένον πρόσωπον, η Παναγία η Γλυκοφιλούσα με το λευκόν και ένθεον Βρέφος της, ο Άγιος Στυλιανός, ο φίλος και φρουρός των νηπίων, η Αγία Βαρβάρα και η Αγία Κυριακή με τους σταυρούς και τους κλάδους των φοινίκων εις τας χείρας, ο όσιος Αντώνιος και Ευθύμιος και Σάββας με τας γενειάδας και τα κομβοσχοίνιά των· και ήλθε και ο όσιος Μωϋσής ο Αιθίοψ, “άνθρωπος την όψιν και θεός την καρδίαν”, η Αγία Αναστασία η Φαρμακολύτρια κρατούσα εις τας χείρας το μικρόν της ληκύθιον, το περιέχον τα λυτήρια όλων των μαγγανειών και επωδών, ο Άγιος Ελευθέριος, η Αγία Μαρίνα και είτα ο Άγιος Γεώργιος και ο Άγιος Δημήτριος με τα χαντζάρια των, με τας ασπίδας και τους θώρακάς των – ολόκληρον το Τέμπλον του παρεκκλησίου της Παναγίας της Γλυκοφιλούσης εκεί επάνω εις τον βράχον τον μαστιζόμενον από θυέλλας και λαίλαπας και λικνιζόμενον από το πολυτάραχον και πολύρροιβδον κύμα….

Φέγγος εαρινόν και θαλπωρή διεχύθησαν εντός του υγρού δωματίου και ο κυρ Αλέξανδρος λησμονήσας τον κάλον του ανεσηκώθη να φορέσει και το αριστερόν του υπόδημα δια ν’ ασπασθεί ευλαβώς τους πόδας του Χριστού, της Παναγίας και των αγίων.

Αλλ’ η οπτασία εξηφανίσθη και ιδού ευρέθη εις τον Άι Γιάννην τον Κρυφόν, που εγιάτρευε τους κρυφούς πόνους κι εδέχετο την εξαγόρευσιν των κρυφών αμαρτιών. Πλήθος πιστών είχεν ανέλθει από την πολίχνην, ζωντανοί και συγχωρεμένοι, να παρακολουθήσουν την Λειτουργίαν, την οποία ετέλει ο παπά-Μπεφάνης βοηθούμενος από τον μπάρμπ’ Αναγνώστην τον Παρθένην.

Κατά περίεργον αντινομίαν των στοιχείων, ήτο καλοκαίρι κι η Λειτουργία είχε τελειώσει και ήτον δεν ήτον τρίτη πρωϊνή, ότε η αμφιλύκη ήρχισε να ροδίζει εις τον αντικρυνόν ζυγόν του βουνού.

Όλοι γείτονες, λάλοι και φωνασκοί, εκάθηντο κατά γης πέριξ εστρωμένης καθαράς οθόνης. Τέσσερ’ αρνιά, τρία πρόβατα, δύο κατσίκια, αστακοουρές, κεφαλόπουλα καπνιστά της λίμνης, αυγοτάραχον και εγχέλεις αλατισμένοι, πίττες, κουραμπιέδες, μπακλαβάδες, πορτοκάλια και μήλα – όλα τα καλούδια, προϊόντα της μικρής και ωραίας νήσου, περιέμενον τους συνδαιτυμόνας.

– Καλώς ώρισες κυρ Αλέξαντρε, κάτσε κ’ η αφεντιά σου, του είπεν η θεια η Αμέρσα.

Αλλά τι βλέπει γύρω του; Όλους τους ήρωας και τας ηρωίδας των Χριστουγεννιάτικων διηγημάτων του. Εκεί ήτον η θεια-Αχτίτσα, φορούσα καινουργή μανδήλαν και νέα πέδιλα, επιδεικνύουσα μετ’ ευγνωμοσύνης το συνάλλαγμα των δέκα λιρών, το οποίον μόλις έλαβε από τον ξενητευμένον εις την Αμερικήν υιόν της. Δίπλα της εκάθητο κι ο Γιάννης ο Παλούκας, ο προσποιηθείς τον Καλλικάντζαρον την Παραμονήν των Χριστουγέννων και ληστεύσας τον Αγγελήν, τον Νάσον, τον Τάσον – όλα τα παιδιά τα οποία κατήρχοντο από την Επάνω ενορίαν, αφού είχαν ψάλει τα Κάλανδα. Εσηκώθη και παρέδωσεν εις τον κυρ Αλέξανδρον τας κλεμμένας πεντάρας -δεν είχε πως να μεθύσει και εορτάσει τα Χριστούγεννα εκείνην την χρονιάν (συχωρεμένος ας είναι!).

Ιδού κι ο Μπάρμπ’ Αλέξης, ο Καλοκαιρής, που δεν είχεν ανάγκην του πορθμείου του Χάρωνος δια να πηδήσει εις τον άλλον κόσμον· είχε το ιδικόν του, υπόσαθρον πλοιάριον, αυτόχρημα σκυλοπνίχτην. Μαζί του ήτον κι ο σύντροφός του ο Γιάννης ο Πανταρώτας ο ναυτολογημένος ως Ιωαννίδης και διατελών εν διαρκεί απουσία κατά τας ώρας της εργασίας.

– Να φροντίσεις, του είπεν ο Πανταρώτας, να πάρω την σύνταξή μου!

Και λησμονών την ιερότητα της στιγμής εμούντζωσε το κενόν συνοδεύων την άσεμνον χειρονομίαν με την ασεμνοτέραν βλασφημίαν:

– Όρσε, κουβέρνο!

Εκεί ήτον κι ο Μπάρμπα-Διόμας, ευτυχής διότι εγλύτωσεν από το ναυάγιον και ερρόφησεν απνευστί επί του διασώσαντος αυτόν τρεχαντηρίου ολόκληρον φιάλην πλήρη ηδυγεύστου μαύρου οίνου δια να συνέλθει – ω πενιχρά, αλλ’ υπερτάτη ευτυχία του πτωχού!

Αλλ’ ιδού έτρεξε να του σφίξη την χείρα και ο βοσκός ο Σταθ’ς του Μπόζα, του οποίου δύο αίγες είχον βραχωθή εις τον κρημνόν υπεράνω της αβύσσου, όπου έχαινεν ο πόντος και ήτο αδύνατον να σωθούν, αν δεν τον κατεβίβαζαν δια σχοινίου εις τον βράχον με κίνδυνον της ζωής του.

– Την Ψαρή την έχω τάξει ασημένια στην Παναγιά. Τη Στέρφα (την άλλην αίγα) θα την σφάξω για σένα, να την φάμε.

Και η Ασημίνα του μαστρο-Στεφανή του βαρελά, με τας τέσσαρας κακοτυχισμένας θυγατέρας, τη Ροδαυγή, την Ελένη, τη Μαργαρώ και την Αφέντρα, η Ασημίνα, που την μίαν ημέραν εώρτασε τους γάμους της Αφέντρας με τον Γρηγόρη της Μονεβασάς και την άλλην ημέραν επένθησεν τον θάνατον του υιού της του Θανάση.

Τέλος, ω! της εκπλήξεως, ενεφανίσθη και ο έτερος εαυτός του, ο Αλέξανδρος Παπαδημούλης, ο πτωχαλαζών, ο ασχολούμενος εις έργα μη κοινώς παραδεδεγμένης χρησιμότητος!

Ο κυρ Αλέξανδρος ησθάνθη τύψεις, ότι έπλασεν όλους αυτούς τους ανθρώπους του λαού τόσον δυστυχείς και ταπεινούς ή τόσον αμαρτωλούς (ουδείς αναμάρτητος!) και τον εαυτόν του τόσον επηρμένον!…

Αλλά την στιγμήν εκείνην τον διέκοψεν η οκταόκαδος τσότρα, η περιφερομένη από χειρός εις χείρα. Δεν επρόλαβε να την εναγκαλισθή και ήχησαν τα λαλούμενα (βιολιτζήδες ντόπιοι και τουρκόγυφτοι με κλαρινέτα) και … εξύπνησεν.

Ποτέ ο κοσμοκαλόγηρος κυρ Αλέξανδρος δεν εξύπνησε τόσον χορτάτος, όσον εκείνην την αγίαν ημέραν, ο νήστις του Σαρανταημέρου και ο νήστις όλης της ζωής του! – ζωήν να έχει!''

Κώστας Βάρναλης | Χριστούγεννα με τον Παπαδιαμάντη

«Τώρα έφτασε η ώρα να τα μάθει και ο κόσμος»

Ντάνι Βέργου

Ο επίκουρος καθηγητής Δημόσιας Υγείας στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου μιλάει στην «Εφ.Συν.» για τη μελέτη που συνυπογράφει με τον σύμβουλο του υπουργείου Υγείας για τον νέο κορονοϊό, καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα.

https://www.efsyn.gr/politiki/synenteyxeis/323858_tora-eftase-i-ora-na-ta-mathei-kai-o-kosmos

ΟΙ ΠΑΝΔΗΜΙΕΣ ΚΑΙ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΕΜΒΟΛΙΩΝ

 

του Δρ Νικόλα Διέτη (Επίκουρου Καθηγητή Φαρμακολογίας

στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κύπρου) 

Διαβάζοντας όλα τα παρακάτω, μπορεί κανείς να αναγνωρίσει και να εκτιμήσει πολλά πράγματα. Την δύναμη της επιστήμης. Την μακρόχρονη ιστορία των εμβολίων. Τα χίλια μύρια κύματα που πέρασε η ανθρωπότητα για να φτάσουμε στο σήμερα.. Σε μια νέα πανδημία. Για να κερδίσουμε αυτή τη μάχη, χρειάζονται ΜΑΖΙΚΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΘΕΙ ΤΟ ΕΣΥ, ΕΠΙΤΑΞΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕΘ ΤΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ, συλλογικότητα, με εμπιστοσύνη στην επιστήμη, με τις νέες γνώσεις μας και τη νέα τεχνολογία στο πλάι μας, μακριά από προκαταλήψεις, από φόβο και από τον σκεπτικισμό της άγνοιας.

Θα σας αφήσω με την ετυμολογία της λέξης VACCINE, μιας λέξης που μας θυμίζει πάντα την ιστορία του πρώτου εμβολίου του κόσμου…

ΛΑΤΙΝΙΚΟ “VACCINUS” , “VACCA” ΑΓΕΛΑΔΑ, “inous”: από

Όλα ξεκίνησαν από μια αγελάδα...

https://mikropragmata.lifo.gr/zoi/pandimies-mia-alithini-istoria-pou-isos-sas-kanei-na-deite-to-simera-me-allo-mati/?fbclid=IwAR2Ytn9O8Qqpjd2EegPhKvYdXPj1XzZfcMAuO2In6WWkvnzw6klzKVrBy6k

Για τη βία στη σχολική ζωή και μια απόλυση χωρίς καν απολογία

 Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Θεσσαλονίκης

Ψέματα, υποκρισία και ευθύνες…

Για τη βία στη σχολική ζωή και μια απόλυση χωρίς καν απολογία

 

Εδώ και χρόνια και με ιδιαίτερη ένταση τα τελευταία, οι εκπαιδευτικοί νιώθουν να γίνονται οι αποδιοπομπαίοι τράγοι για κάθε παθογένεια που εμφανίζεται στο σχολείο και απασχολεί τη δημόσια συζήτηση.

Ανάλογα αντιμετωπίστηκε και το θέμα της χειροδικίας εκ μέρους αναπληρωτή εκπαιδευτικού σε βάρος μαθήτριας και η με συνοπτικές διαδικασίες απόλυσή του. “Δεδομένη θεωρείται η απόλυση του εκπαιδευτικού που χειροδίκησε μετά την προβολή βίντεο ντοκουμέντο που προβλήθηκε στην εκπομπή...”, αποφάνθηκαν κανάλια, πρωτοσέλιδα και διαδικτυακά site “ενημέρωσης”. Πριν ακόμα αναλύσουν τις αιτίες, εξετάσουν όλες τις παραμέτρους, ελέγξουν όλους τους φορείς και τις ευθύνες τους για το περιστατικό, κατέληξαν σε ετυμηγορία για όσα συνέβησαν γύρω από την καταδικαστέα ασφαλώς πράξη χειροδικίας από την πλευρά του εκπαιδευτικού εναντίον μαθήτριας.

Όλοι αυτοί που πέφτουν από τα σύννεφα κάνουν πως δε βλέπουν τα φαινόμενα κανιβαλικής βίας που εμφανίζονται σε μια κοινωνία πολλαπλά χτυπημένη από την οικονομική και υγειονομική κρίση. Είναι οι ίδιοι που ανέχονται τις προσπάθειες σκοτεινών κύκλων να εγκατασταθεί η βία στα σχολεία, με χαρακτηριστική περίπτωση την ανοχή των ομάδων φασιστικής βίας στα ΕΠΑΛ Σταυρούπολης. 

Με βίντεο κομμένο και ραμμένο στους επιδιωκόμενους σκοπούς, με ρεπορτάζ κατευθυνόμενο κυρίως στο συναίσθημα των τηλεθεατών, με πηχυαίους τίτλους αποπροσανατολιστικούς, αποδείχτηκε για άλλη μια φορά η συστηματική προσπάθεια της “τέταρτης εξουσίας”, που εναγκαλίζεται διαχρονικά την εξουσία εν γένει, να στοχοποιήσει για όποια παθογένεια εμφανίζεται στα σχολεία ως μοναδικούς υπεύθυνους τους εκπαιδευτικούς.

Η “ευαισθησία” και η ανησυχία των ΜΜΕ για την κατάσταση στα σχολεία εξανεμίζεται, όταν οι εκπαιδευτικοί καταγγέλλουν την τραγική έλλειψη μέσων και πόρων για τη λειτουργία των σχολείων, τις τραγικές κοινωνικές και μορφωτικές συνέπειες. Σπάνια ενδιαφέρονται τα κανάλια για το γεγονός ότι το ένα τρίτο των εκπαιδευτικών είναι κάθε χρόνο περιπλανώμενοι από τη μια άκρη της Ελλάδας, για την σχεδόν παντελή απουσία κάθε αντισταθμιστικού μέτρου ενίσχυσης των αδύναμων και κοινωνικά ευάλωτων μαθητών. Πολύ περισσότερο για τη μετατροπή του σχολείου σε εξεταστικό κάτεργο, αλλά και  την αυξανόμενη διόγκωση του φαινομένου της “σχολικής άρνησης”.

Αντίστοιχη είναι και η στάση του Υπουργείου Παιδείας: εξωφρενικά υποκριτική και προδήλως παράτυπη! Το Υπουργείο από πέρυσι και ενώ τα σχολεία ήταν κλειστά λόγω πανδημίας, βρήκε ευκαιρία να επιβάλλει νόμους εναντίον του δημόσιου σχολείου και των εκπαιδευτικών και παράλληλα βομβαρδίζει τους εκπαιδευτικούς με σωρεία εντολών, οδηγιών, εγκυκλίων, κραδαίνοντας απειλητικά την υποταγή στη “νομιμότητα”.

Στην περίπτωση όμως του συγκεκριμένου περιστατικού δεν έκανε ούτε το στοιχειώδες. Δηλαδή να τηρήσει την προβλεπόμενη από την εκπαιδευτική νομοθεσία διαδικασία, με την κλήση του εκπαιδευτικού σε απολογία και τη διενέργεια ΕΔΕ. Είναι προφανής η επιδίωξή του να επιβάλει μια «νομιμότητα» στηριγμένη στο δίκαιο του ισχυρού και μόνο.

Με τη στάση του αυτή το Υπουργείο πετυχαίνει και ένα ακόμη διπλό στόχο. Από τη μια, παρέχει κυριολεκτικά ασυλία στον καθένα να παρεμβαίνει στην εσωτερική λειτουργία του σχολείου, όπως έχει συμβεί πολλές φορές στο πρόσφατο παρελθόν με γονείς να εισβάλουν και να φτάνουν ακόμη και να χειροδικούν ενάντια σε εκπαιδευτικούς. Τα περιστατικά όπου εκπαιδευτικοί  προπηλακίζονται, υβρίζονται ατιμωρητί, μέσα και έξω από το σχολείο πολλαπλασιάζονται τελευταία και ενισχύουν έτσι το φόβο στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, ο οποίος οδηγεί συνήθως είτε σε παραίτηση και υποταγή, είτε σε αδιαφορία.

Τέλος, είναι απογοητευτική και μοιάζει ένοχη η σιωπή της ηγεσίας της ομοσπονδίας που δεν τόλμησε να απαιτήσει ούτε το αυτονόητο, δηλαδή, να τηρηθεί η διαδικασία που προβλέπεται. Κυρίως όμως δεν απαίτησε να αναδειχτούν οι ιδιαίτερες, δύσκολες και πολυπαραγοντικές συνθήκες κάτω από τις οποίες τελείται το εκπαιδευτικό έργο. Δεν εκπλήσσει η στάση αυτών που υπονόμευσαν τον πιο ηρωικό αγώνα των τελευταίων χρόνων, αυτόν ενάντια στην αξιολόγηση. Και γι΄ αυτό είναι υπόλογοι.

Για άλλη μια φορά αναδεικνύεται η ανάγκη της συσπείρωσης γύρω από τις ΕΛΜΕ που αποτελούν την συλλογική μας έκφραση, ώστε με τις παρεμβάσεις και τις πρωτοβουλίες να στηρίζουν τους εκπαιδευτικούς και να συμβάλλουν στην ουσιαστική αντιμετώπιση των προβλημάτων της σχολικής ζωής. Όχι με μια στείρα συντεχνιακή προστασία στα λόγια, αλλά με μια μαχητική διεκδίκηση και υπεράσπιση του δημόσιου δωρεάν σχολείου και των εκπαιδευτικών.

 Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, προφανώς και έχουν ευθύνη οι εκπαιδευτικοί, όχι όμως και κύρια αυτή που αναδεικνύουν τα ΜΜΕ. Πρώτιστα, ο εκπαιδευτικοί έχουν ευθύνη να μιλήσουν και να προβάλουν το όραμά τους για ένα σχολείο που βασικό στόχο θα έχει την ολόπλευρη μόρφωση κι όχι των αποσπασματικών γνώσεων και των δεξιοτήτων. Για ένα σχολείο της παιδαγωγικής ελευθερίας κι όχι του πειθαναγκασμού και της υποταγής, για ένα σχολείο της συλλογικής ευθύνης και όχι του διευθυντή-manager και των εκπαιδευτικών-εκτελεστών εντολών. Για ένα σχολείο του σεβασμού, της αλληλεγγύης και όχι των εξετάσεων, των ποινών και των εσωτερικών κανονισμών, για ένα σχολείο όχι του ανταγωνισμού και της κατηγοριοποίησης, αλλά της ισοτιμίας και της ισότητας, για ένα σχολείο που “θα εξασφαλίζει τις βέλτιστες συνθήκες ώστε  οι εκπαιδευτικοί να προσλαμβάνουν το έργο τους με όρους ικανοποίησης”.

Δεν ξεχνάμε ότι σε συνθήκες κρίσης, με τα αλλεπάλληλα χτυπήματα στα λαϊκά στρώματα, το σχολείο και οι εκπαιδευτικοί ήταν από τα λίγα στηρίγματα των μαθητών και των οικογενειών τους. Να αντισταθούμε στη λογική ενός απρόσωπου σχολείου, ενός γραφειοκρατικού αναίσθητου εξεταστικού μηχανισμού που κατηγοριοποιεί και δίνει την ταμπέλα του «μη ανταγωνιστικού» και του αποτυχημένου. Η διάχυτη βία και την τυφλή οργή που περισσεύει στην κοινωνία, λειτουργούν βολικά για τα κέντρα εξουσίας ώστε να παροχετεύεται εκεί η λαϊκή δυσαρέσκεια. Ας αντιτάξουμε ένα σχολείο με ανθρωπιά, αλληλεγγύη, που θα παλεύει να προσφέρει όλη τη γνώση για όλα τα παιδιά.

Κι αυτό είναι μια συλλογική προσπάθεια που μέσα από τους αγώνες και τις θέσεις μας οφείλουμε να υπερασπιστούμε.

Το μεγάλο σκάνδαλο είναι η υγεία για λίγους και εκλεκτούς

Τους 186 έφτασαν στις 9/12 οι διασωληνωμένοι, που βρίσκονταν εκτός ΜΕΘ! Αποκαλύπτεται έτσι η γύμνια της κυβερνητικής πολιτικής.

Οι νέοι θάνατοι ασθενών με COVID-19, χθες ήταν 130, ενώ από την έναρξη της επιδημίας έχουν καταγραφεί συνολικά 19.475 θάνατοι.

Τι φταίει όμως για τα υψηλά επίπεδα θανάτων στην Ελλάδα, πέρα από το θέμα των ΜΕΘ; Καταρχάς, πολλοί ασθενείς covid φτάνουν πια στα νοσοκομεία σε βαριά κατάσταση, αποτέλεσμα της έλλειψης στοιχειώδους πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στις γειτονιές και στις κοινότητες. Τίποτα δεν έκανε η κυβέρνηση γι’ αυτό. Δεύτερο, είναι τόσο τεράστιες οι ελλείψεις σε υγειονομικό προσωπικό, που στις εφημερίες ένας γιατρός πρέπει να δει δεκάδες αρρώστους, συχνά πάνω από 60 έως και 100! Υπάρχουν τραγικές περιπτώσεις με ασθενείς να επιδεινώνονται ραγδαία ή και να καταλήγουν πριν ακόμα τους δει ο γιατρός! Συγκλονίζουν οι καταγγελίες της οικογένειας του 14χρονου κοριτσιού που πέθανε από κορονοϊό στη Λαμία. Τέσσερις ώρες περίμενε σε κοντέινερ στο προαύλιο του νοσοκομείου. Όταν ήρθε γιατρός, αφού οι συγγενείς έβαλαν τις φωνές, ήταν αργά…

 

Το μεγάλο σκάνδαλο είναι η υγεία για λίγους και εκλεκτούς

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 13 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ. Tο Ολοκαύτωμα από τους Ναζί στα Καλάβρυτα!

 

<<Από το πρωί δεν είχαμε βάλει τίποτα στο στόμα μας. Παιδιά είμαστε. Τότε η Κελαηδήτενα  που της σκότωσαν τρία παιδιά και τον άντρα της, προσφέρθηκε να μας δώσει. Πήρα στα χέρια το ψωμί. Στη μια γωνιά ήταν βρεμένο. Άρχισα να το τρώω με βουλιμία. Τότε κατάλαβα. Ανατρίχιασα. Κοκκάλωσα.
Ήταν βρεμένο και ποτισμένο από το αίμα των σκοτωμένων. 
Κοινώνησα από τη θυσία τους. Αυτή τη μεταλαβιά δε θα την ξεχάσω>>.    

Αρχιμανδρίτη Θεοκλήτου Φεφέ. Καλάβρυτα 13 Δεκεμβρίου 1943. 

Ένα από μεγαλύτερα εγκλήματα της Ναζιστικής Γερμανίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, υλοποιήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 1943  όταν η  «Βέρμαχτ» σκότωσε σχεδόν όλους τους άνδρες κατοίκους των Καλαβρύτων.

Η  «Επιχείρηση Καλάβρυτα» («Unternehmen Kalavryta»), έγινε πράξη από τις μονάδες της 117ης Μεραρχίας Κυνηγών, που έδρευε στην Πελοπόννησο με επικεφαλής τον υποστράτηγο Καρλ φον Λε Ζουίρ (1898-1954).

Η «Επιχείρηση Καλάβρυτα» ξεκίνησε στις  4 Δεκεμβρίου, όταν οι δυνάμεις των Ναζί άρχισαν να συρρέουν στην ευρύτερη περιοχή των Καλαβρύτων από την Πάτρα, το Αίγιο, τον Πύργο και την Τρίπολη, καίγοντας χωριά και μοναστήρια (Μέγα Σπήλαιο και Αγία Λαύρα), δολοφονώντας  πολίτες και μοναχούς

Στις 9 Δεκεμβρίου  έφθασαν στα Καλάβρυτα, δημιουργώντας ένα ασφυκτικό κλοιό γύρω από την πόλη και παρότι τους διαβεβαίωσαν ότι δεν πάθει κανείς τίποτα, τέσσερις μέρες αργότερα συγκέντρωσαν όλο τον  πληθυσμό στην κεντρική πλατεία και στη συνέχεια τα γυναικόπαιδα τα κλείδωσαν στο σχολείο, ενώ οδήγησαν τον άρρενα πληθυσμό άνω των 13 ετών στην  τοποθεσία  «Ράχη του Καπή». Εκεί οι Γερμανοί εκτέλεσαν τους συγκεντρωμένους  800 ανθρώπους, ενώ μόνο 13  διασώθηκαν και αυτοί επειδή είχαν καλυφθεί από τα πτώματα των συμπολιτών τους.

Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων

Οι Εκλογές στις ΕΛΜΕ και η “καταχρηστική” καθυστέρηση του ΔΣ της ΕΛΜΕ Βοιωτίας

Αγωνιστική Ενότητα Παρεμβάσεις Βοιωτίας 

Οι Εκλογές στις ΕΛΜΕ και η “καταχρηστική” καθυστέρηση

του ΔΣ της ΕΛΜΕ Βοιωτίας

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Όλες οι ΕΛΜΕ της Στερεάς Ελλάδας, (Φθιώτιδα, Φωκίδα, Εύβοια, Ευρυτανία) έχουν αναδείξει νέα Δ.Σ. Η θητεία του ΔΣ της ΕΛΜΕ Βοιωτίας όπως και  των ΕΛΜΕ σε ολόκληρη τη χώρα λήγει στις 31/12/2021. Σε πλήθος σωματείων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα γίνονται εκλογές για την ανάδειξη νέων διοικητικών συμβουλίων.

Η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου της εκπαίδευσης εδώ και δύο χρόνια εγκαλεί το Υπουργείο Παιδείας για αντιδημοκρατικές πρακτικές και αυταρχισμό. Άρνηση κάθε απόπειρας διαλόγου, προσφυγή στα δικαστήρια για το συντριπτικό όχι του κλάδου στην αξιολόγηση, νομιμοποίηση των ηλεκτρονικών εκλογών-παρωδία του 5%, δοτά ΠΥΣΔΕ, κατάργηση Ασύλου και θέσπιση Πανεπιστημιακής Αστυνομίας, είναι μερικά μόνο από τα “κατορθώματα” του Υπουργείου, που ενεργεί σε πλήρη ευθυγράμμιση με την κυβερνητική πολιτική ατζέντα.

Οι πολιτικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης που αρνήθηκαν να σηκώσουν το γάντι των μαχών μέχρι τη νίκη για την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου, την υπεράσπιση της εργασίας και της αξιοπρέπειας των εκπαιδευτικών και των μορφωτικών δικαιωμάτων μαθητών/τριών, δεν είχαν ούτε έχουν καμία βούληση να εκφράσουν τα συμφέροντα του κλάδου, του εκπαιδευτικού έργου και της μαθητικής νεολαίας! Εξάλλου, βολεύει που στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία δεν κρατούν την καυτή πατάτα της επιβολής πολιτικών που και οι ίδιες πρεσβεύουν. Είναι νωπές ακόμα οι μνήμες της πρώτης θεσμοθέτησης προσοντολογίου και τηλεκπαίδευσης επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και πασίγνωστη η θέση του για την αξιολόγηση...

Ενδεικτική είναι άλλωστε, η εικόνα στην τελευταία Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ (25/11), οπότε και αποκαλύφθηκε για μια ακόμη φορά η πλήρης υποστήριξη σχεδόν όλου του Δ.Σ. της ΕΛΜΕ, στην αξιολόγηση! Η πλειοψηφία των συνδικαλιστικών μας εκπροσώπων ψήφισε πως η θέση της ΕΛΜΕ στη 2^η συνέλευση των προέδρων είναι «Δεν κάνουμε τίποτε!» ενάντια στην επιβολή της αξιολόγησης, την ίδια στιγμή που το υπουργείο δίνει διαρκώς παρατάσεις, συνειδητοποιώντας πως ο αυταρχισμός του δεν έχει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα! Αυτή ήταν η θέση της πλειοψηφίας του Δ.Σ. της ΕΛΜΕ μας, την ώρα που πρωτοβάθμια σωματεία και μεμονωμένα συνάδελφοι/ισσες πανελλαδικά βρίσκουν κάθε τρόπο (στάση εργασίας, απεργία αποχή από τα πρωτοβάθμια σωματεία – που κατατέθηκαν και ως προτάσεις των Παρεμβάσεων στη συνέλευση – κωλυσιεργία και βλέπουμε…) να μην υποκύψουν στους κυβερνητικούς εκβιασμούς! Στην ίδια διαδικασία μέλος του Δ.Σ. έφτασε στο σημείο να διαφημίζει την αξιολόγηση, λέγοντας ότι: “τα τρία μεγαλύτερα σχολεία της Λιβαδειάς, (4ο Γυμνάσιο, 1ο και 2ο Λύκειο) είναι υπέρ της αξιολόγησης.”

Μας αξίζει αυτή η συνδικαλιστική ηγεσία; Μας εκφράζει αυτή η εκπροσώπηση;

Αν σε αυτό το ζοφερό σκηνικό προσθέσουμε και το νόμο Χατζηδάκη, που βάζει αμέτρητα εμπόδια στην πραγματοποίηση απεργιών, προσπαθώντας να διαλύσει τα σωματεία, τότε ο οδοστρωτήρας που θα ισοπεδώσει κάθε εργασιακό, δημοκρατικό, συνδικαλιστικό δικαίωμα έχει περάσει ήδη τις πύλες...

Η λογική λέει, λοιπόν, ότι η απάντησή μας θα έπρεπε να είναι περισσότερη κι όχι λιγότερη Δημοκρατία! Οι περισσότερες ΕΛΜΕ & ΣΕΠΕ έχουν κάνει ήδη εκλογές και κάποιες θα κάνουν εκλογές αμέσως μετά τις γιορτές. Επιλέγουν την ανανέωση της εντολής τώρα!

• Με φρεσκοεκλεγμένα Διοικητικά Συμβούλια.

• Με ενσωμάτωση των νεοδιόριστων και νέων αναπληρωτών ως μέλη.

• Με ζωντανές και μαζικές διαδικασίες!

Δεν μπορούμε να δεχόμαστε γραφειοκρατικές ηγεσίες, που επιδιώκουν να προσφύγουν στα δικαστήρια για να διοριστούν οι ίδιοι εκπρόσωποι του 2019 ή του 2018!

«Καλά Χριστούγεννα» χωρίς απεργία… από ΑΔΕΔΥ και ΕΚΑ!

Κατέβασε ρολά από τώρα για Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά η συνδικαλιστική γραφειοκρατία! Την ώρα που ο κόσμος στενάζει από ακρίβεια και πανδημία, κι ενώ έρχεται νέο αντι-ασφαλιστικό νομοσχέδιο, ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός δεν προχωρά ούτε καν στην καθιερωμένη απεργία κατά του προϋπολογισμού, που φέτος κόβει 820 εκ. από την Υγεία. Δεν τρέφουμε αυταπάτες, δεν έχουμε αγωνιστικές προσδοκίες από τη ΓΣΕΕ, εξάλλου βρίσκεται στη νιρβάνα του συνεταιρισμού με το κεφάλαιο. Αντίστοιχα η ΑΔΕΔΥ και το ΕΚΑ έκριναν πως «δεν υπάρχει κλίμα για απεργία»! Μάλιστα όταν το Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ αποφάσιζε 24ωρη απεργία μέσα στο Νοέμβρη, η εκτελεστική επιτροπή της ΑΔΕΔΥ σφύριξε «καλά Χριστούγεννα» με την σύμφωνη γνώμη του ΠΑΜΕ! Το ΠΑΜΕ ανακοίνωσε ένα απογευματινό συλλαλητήριο στις 16 Δεκέμβρη και τέλος, και μάλιστα παρά τη συμμετοχή 400 σωματείων στη σύσκεψη στο Σπόρτιγκ, που διακήρυξε ότι θα υπάρξει απεργιακή απάντηση ενάντια στον Νόμο Χατζηδάκη. Μένουν μόνο οι σημαντικές κλαδικές μάχες, αλλά χωρίς απεργία συνολικοποίησης σε γραμμή ανατροπής ενάντια στον Νόμο Χατζηδάκη και την αντεργατική επίθεση.

Η απάντηση πρέπει να δοθεί άμεσα!

Δημοκρατικές εκλογές στα σωματεία και αγωνιστικός συντονισμός των πρωτοβάθμιων σωματείων, για να ανατρέψουμε τον νόμο Χατζηδάκη!

Εμπρός για Δημοκρατία κι Ελευθερία παντού!

Να τελειώνουμε με τα συνδικαλιστικά λοκ-νταουν!

Όπως καταργήθηκε ο Νόμος Χρυσοχοΐδη στον δρόμο, όπως αχρηστεύθηκε πέρσι ο Νόμος Κεραμέως στον κάθε Σύλλογο, έτσι να καταργηθεί κι ο Νόμος Χατζηδάκη στη συνέλευση, στην κάλπη και στους αγώνες!

Καλούμε το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Βοιωτίας, να αναλογιστεί τις ευθύνες του, και να ορίσει άμεσα εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση!