Αγωνιστική Ενότητα Παρεμβάσεις Βοιωτίας
Το
Σάββατο το μεσημέρι ξεκινούσε στο
7ο ΕΠΑΛ
της Αθήνας η πιο ιστορική μετά το 2013
συνέλευση προέδρων. Μια συνέλευση , που
ερχόταν μετά τη μεγαλειώδη απεργία της
11/10 των 100.000 απεργών ,και μετά από μια
απόφαση του Εφετείου , που άφηνε χαραμάδες
και δυνατότητες συνέχειας. Όλοι περίμεναν
απ΄ αυτήν να δώσει το σύνθημα της
συνέχισης του αγώνα και να πιστοποιήσει
έτσι ότι η ομοσπονδία ανέκτησε το κύρος
της και την εμπιστοσύνη των συναδέλφων
, τα οποία εκείνη τη μαύρη νύχτα του 2013
είχαν δεχτεί σοβαρό πλήγμα , όταν
διαπιστώθηκε «ότι δεν πληρούνταν οι
όροι και οι προϋποθέσεις» για να γίνει
η αποφασισμένη από μαζικότατες γενικές
συνελεύσεις απεργία μέσα στις πανελλαδικές,
λόγω της επιστράτευσης.
Δυστυχώς
η ιστορία επαναλήφθηκε – και δεν ήταν
φάρσα! Και μάλιστα με τις ίδιες ακριβώς
παρατάξεις στους «πρωταγωνιστικούς»
ρόλους. ΔΑΚΕ, ΠΕΚ και ΣΥΝΕΚ από νωρίς
άρχισαν την τρομοκρατία και τους
εκβιασμούς προς τους προέδρους σχετικά
με το «τι μας περιμένει» σε περίπτωση
συνέχισης του αγώνα. Κι όταν το βράδυ ,
φαινόταν πως η πρόταση συγκέντρωνε το
πολυπόθητο 66,7%, μπήκαν σε εφαρμογή τα
«βαριά χαρτιά» με στόχο την πραξικοπηματική
ανατροπή της απόφασης. Οκτώ
πρόεδροι ΕΛΜΕ προερχόμενοι από ΔΑΚΕ
κυρίως, αλλά και ΣΥΝΕΚ, ενώ το πρωί στις
τοποθετήσεις τους είχαν δηλώσει ότι
έρχονται με απόφαση για συνέχιση, το
βράδυ ψήφισαν όχι στην πρόταση!
Αυτά
είναι τα γεγονότα που οδήγησαν στην
απόρριψη της πρότασης για συνέχιση
και επαναπροκήρυξη της απεργίας
αποχής, και διευκόλυναν το σχέδιο άλωσης
του δημόσιου σχολείου και ισοπέδωσης
των δημοκρατικών δικαιωμάτων των
εργαζομένων. Με αυτόν τον άθλιο και
επαίσχυντο τρόπο , ένας κλάδος που σήκωσε
με αξιοπρέπεια και θάρρος το βάρος ενός
μεγαλειώδους αγώνα , επιχειρείται
να οδηγηθεί στην απογοήτευση και τον
παροπλισμό.
Για
μία ακόμη φορά δόθηκαν διαπιστευτήρια
κυβερνητικού και υποταγμένου στο σύστημα
συνδικαλισμού στις πλάτες των συναδέλφων
και στο κουφάρι μιας κλινικά νεκρής
ΟΛΜΕ. Οι συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ έπαιξαν
το παιχνίδι της κυβέρνησης και με την
πραξικοπηματική τους στάση έδωσαν χείρα
βοηθείας στην πολιτική ηγεσία του
υπουργείου που έπνεε τα λοίσθια και
είχε αναλώσει μεγάλο μέρος του πολιτικού
της κεφαλαίου για να ανασχέσει ένα
μαχητικό κίνημα , προϊόν της άθλιας
πολιτικής της στον χώρο της δημόσιας
εκπαίδευσης. Δάσκαλοι και καθηγητές,
φοιτητές, μαθητές και γονείς είπαν «ως
εδώ» με τις τράπεζες θεμάτων, τις ΕΒΕ
και τις αξιολογήσεις, που επεμβαίνουν
στο DNA του δημόσιου
σχολείου. Με τη μαζική τους συμμετοχή
προσπάθησαν να διατηρήσουν τον δημόσιο
χαρακτήρα του σχολείου και να περιφρουρήσουν
το δικαίωμά τους να διαμαρτύρονται , να
αντιστέκονται και να απεργούν. Αυτά
δηλαδή που η πολιτική του υπουργείου
επιχείρησε να ισοπεδώσει με καθ’
υπαγόρευση και κατά παραγγελία δικαστικές
αποφάσεις οι οποίες προέκυψαν με
διαδικασίες που καταρράκωσαν ακόμη και
αυτές τις αρχές του αστικού νομικού
πολιτισμού.
Ιδιαίτερη
αναφορά , όμως, επιβάλλεται να γίνει
στους συνδικαλιστές των ΣΥΝΕΚ , οι οποίοι
επέλεξαν να υλοποιήσουν ένα πολιτικό
σχέδιο στο οποίο , όπως φάνηκε, ο στόχος
του συστήματος για ξεκαθάρισμα του
τοπίου από ένα κίνημα ανυπακοής και
αποφασιστικότητας , ικανού να δημιουργεί
όρους νίκης, υπερβαίνει κι αυτόν ακόμη
τον στόχο της ανάληψης της εξουσίας από
τον κομματικό τους φορέα. Επένδυσαν σε
ένα κυβερνητικό μέλλον χωρίς κλυδωνισμούς
, όπου η «καλή αξιολόγηση» του 2019 θα
επανέλθει και θα εφαρμοστεί χωρίς «να
ανοίξει ρουθούνι» , γιατί οι μνημονιακές
δεσμεύσεις που αναλήφθηκαν το 2015 αυτό
επιτάσσουν. Δυστυχώς στην ίδια γραμμή
κινήθηκαν και οι συνδικαλιστές των
ΣΥΝΕΚ (Πρωτοβουλία) στη Βοιωτία, αφού
μαζί με το Μέτωπο (ΔΑΚΕ) και την Ενωτική
Κίνηση τάχθηκαν κατά της επαναπροκήρυξης
της απεργίας- αποχής από την αξιολόγηση.
Συναδέλφισσες/οι
δεν είναι ώρα ούτε για ηττοπάθεια ούτε
για απογοήτευση. Είναι η ώρα που θα
πιάσουμε το νήμα από τον μεγαλειώδη
αγώνα που δώσαμε και θα τραβήξουμε
μπροστά.
Απαιτούμε
:
· Να
γίνει έκτακτη Γ.Σ της ΕΛΜΕ .
· Να
κηρυχθούν κυλιόμενες στάσεις εργασίας
για τους συναδέλφους όταν καλούνται οι
ΣΔ.
· Οι
ενέργειες του συλλόγου διδασκόντων
(προγραμματισμός συγκρότηση
ομάδων δράσης, στόχοι κ.τ.λ. ) εφόσον δεν
έγιναν ως την 10
Οκτωβρίου, όπως
ορίζει η νομοθεσία, γίνονται από
τους Διευθυντές μετά
την 20 Οκτωβρίου και
άρα δεν μπορούν να συγκαλέσουν συλλόγους
διδασκόντων. Οι Διευθυντές να αποδεχθούν
τις αποφάσεις των συναδέλφων που
τάχθηκαν με την απεργία αποχή.
(Διευκρινίσεις στο τέλος).
Να
δώσουμε νέα πνοή στο σωματείο.
Να επανακτήσει το ρόλο του για την
υπεράσπιση των αναγκών και των δικαιωμάτων
των εκπαιδευτικών και του δημόσιου
σχολείου. Με λογισμό και μ΄ όνειρο θα
νικήσουμε!
(Διευκρινίσεις)
Με
βάση το άρθρο 47 του 4547/2018 όπως τροποποιήθηκε
από το Ν. 4692/2020 η ειδική συνεδρίαση του
συλλόγων διδασκόντων γίνεται ως τις 10
Οκτωβρίου «Κατά την έναρξη
του σχολικού έτους και το αργότερο έως
τις 10 Οκτωβρίου κάθε έτους, ο Διευθυντής
κάθε σχολικής μονάδας συγκαλεί σε ειδική
συνεδρίαση τον σύλλογο διδασκόντων».
Αυτό περιγράφεται και στην Υπουργική
Απόφαση (άρθρο 4, Αριθμ. 108906/ΓΔ4) εφαρμογής
της αξιολόγησης Μετά τις 10 Οκτωβρίου η
αρμοδιότητα για τις ενέργειες του
συλλόγου διδασκόντων περνάει στον
Διευθυντή (Ν. 4823/2021 άρθρο 97), ο
οποίος «αμέσως μετά την
παρέλευση δεκαημέρου από τη λήξη των
προθεσμιών …….προβαίνει ……στις
ενέργειες της αρμοδιότητας του συλλόγου
διδασκόντων που εξακολουθούν να
παραλείπονται από τον σύλλογο, με τη
συνεργασία του Συμβούλου
Εκπαίδευσης» (Υπουργική
Απόφαση, άρθρο 10, Αριθμ. 108906/ΓΔ4).
