[...Χωρίς αμφιβολία, το πρόταγμα της αξιολόγησης, ως ενός είδους «ουδέτερου» διοικητικού, παιδαγωγικού και γραφειοκρατικού παρεμβατισμού που επιδιώκει μια γενικόλογη «ευρυθμία», υποκρύπτει εσκεμμένα τις σοβαρές κοινωνικές, οικονομικές και πολιτισμικές ανισότητες που ενδημούν στο εσωτερικό των εκπαιδευτικών οργανισμών καθώς αδιαφορεί για τις αιτίες γέννησης αλλά και τις στρατηγικές άμβλυνσής τους.
Παράλληλα, αποπροσανατολίζει τη συζήτηση από τα ουσιαστικά προβλήματα της εκπαίδευσης, υποβαθμίζοντας όχι μόνο την ποιότητα της εκπαιδευτικής πράξης αλλά και της ίδιας της λειτουργίας των εκπαιδευτικών θεσμών ως κυττάρων δημοκρατίας. Και αυτό γιατί μια τέτοια προσέγγιση είναι εξ ορισμού μηχανιστική και καταφανώς διοικητικά αυταρχική, αφού στο βάθος της συνδέεται με μια απολύτως κυνική μεθόδευση κατηγοριοποίησης, ταξινόμησης, οριοθέτησης και κατακερματισμού του εκπαιδευτικού χώρου, ενθαρρύνοντας: τις συγχωνεύσεις σχολείων, την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, την απογύμνωση της εκπαίδευσης από τα κοινωνικά και δημοκρατικά της συμφραζόμενα...]
https://www.efsyn.gr/nisides/315972_o-paulo-freire-kai-i-paidagogiki-tis-axiologisis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου