Αποχή από τις ηλεκτρονικές εκλογές, η απάντηση του κινήματος

Ντίνα Ρέππα |Φώτης Σουρτζής

▸ Όχι στα συνδικάτα – εκλογικούς μηχανισμούς

Περισσότεροι από 80 ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ το τελευταίο δεκαήμερο προχωρούν σε αποφάσεις με τις οποίες καλούν τους εκπαιδευτικούς να απέχουν μαζικά από τις ηλεκτρονικές εκλογές αιρετών που θα διεξαχθούν στις 5 Νοέμβρη. Την ίδια στιγμή, τα ΔΣ των ΔΟΕ/ΟΛΜΕ με τις ψήφους ΔΑΚΕ (ΝΔ), ΔΗΣΥ-ΠΕΚ (ΠΑΣΟΚ) και ΣΥΝΕΚ-ΔΙΚΤΥΟ (ΣΥΡΙΖΑ), με πρωτοφανείς μεθοδεύσεις, συντάσσονται με το σχέδιο της κυβέρνησης και του υπουργείου Παιδείας για τη διάλυση των συνδικάτων και καλούν σε μαζική συμμετοχή. Οι αντίστοιχες παρατάξεις στη ΔΟΕ πρώτα καταθέτουν ψηφοδέλτια (μαζί και με έναν υποψήφιο υπεύθυνο του τομέα παιδείας του ΜέΡΑ25) και μετά παίρνει απόφαση συμμετοχής το ΔΣ. Στην ΟΛΜΕ, με μια ανήκουστη απόφαση στα χρονικά του εκπαιδευτικού κινήματος, ακυρώνουν τη Γενική Συνέλευση προέδρων, βλέποντας ότι θα πάρει απόφαση αποχής, με τη δικαιολογία ότι δεν έβρισκαν αίθουσα στην Αθήνα για να την πραγματοποιήσουν!

Όχι τυχαία, στα εκπαιδευτικά συνδικάτα, τα μεγαλύτερα του δημοσίου, η κυβέρνηση δίνει όλες της τις δυνάμεις για να περπατήσει ο νόμος Χατζηδάκη και μάλιστα στη χειρότερη εκδοχή του, την επικράτηση των ηλεκτρονικών εκλογών (ούτε καν υβριδικών). Το μαχόμενο εκπαιδευτικό κίνημα δημιουργεί σοβαρές δυσκολίες στο νεοφιλελεύθερο σχέδιο. Όλες οι αναδιαρθρώσεις που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ βρίσκουν ισχυρές αντιστάσεις, παραμένουν ημιτελείς και μετέωρες, παρά τις απειλές, τους εκβιασμούς, τη διαρκή τρομοκρατία και τις συνεχείς προσφυγές στα δικαστήρια για κήρυξη όλων των απεργιών ως παράνομες.

Το πρότζεκτ είναι μεγάλο, αφορά την ύπαρξη και λειτουργία σωματείων και συνδικάτων και την πλήρη μετατροπή τους σε εκλογικούς μηχανισμούς, απονεκρωμένους, χωρίς καμία συμμετοχή, χωρίς μαζικές διαδικασίες και συνελεύσεις, χωρίς τη ζωντανή παρουσία. Κάτω από αυτό το περιβάλλον δίνεται η δυνατότητα να κυριαρχήσει η ταξική συνεργασία και ο κοινωνικός εταιρισμός, να εκλείψουν οι «ανορθογραφίες» που θέλουν το κίνημα να αντιπαλεύει νόμους και μάλιστα αποτελεσματικά, να μην αρκείται σε διεκδικήσεις μείωσης του ρυθμού χειροτέρευσης αλλά να θέτει στόχο την ανατροπή και τη νίκη. Αυτό το συνδικάτο θα έχει πελάτες, τηλεθεατές αλλά όχι συμμετέχοντες, απομονωμένους χειραγωγήσιμους ψηφοφόρους αλλά όχι συνδιαμορφωτές συλλογικών αποφάσεων.

Σε αυτή την κατεύθυνση είναι και η απόφαση της Κεραμέως να «κόψει» τις άδειες για συνελεύσεις και εκλογές των σωματείων, εκβιάζοντας με τον τρόπο αυτό πρώτα και κύρια τις παρατάξεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού που χάνουν την εκλογική τους πελατεία η οποία πολιτικά, συνδικαλιστικά και ιδεολογικά είναι κυρίως ψηφοφόροι κι όχι συμμετέχοντες στα κοινά.

Αυτή είναι η πρόταση του κράτους και του κεφαλαίου για τα συνδικάτα. Συνδικάτα με ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, ηλεκτρονικές συνελεύσεις, συνδικάτα – εταιρείες δημοσκοπήσεων και όχι μάχιμα όργανα της ταξικής πάλης. Συνδικάτα της παράλυσης και της ακύρωσής τους, άμαζα, άφωνα, άνευρα. Συνδικάτα της παθητικής παρακολούθησης, της αποξενωμένης και αλλοτριωμένης ύπαρξης, της αδιαφάνειας, χωρίς ζωντανή ζύμωση και αντιπαράθεση.

Γι’ αυτό επιλέγονται οι εκλογές αιρετών στα υπηρεσιακά συμβούλια, για να προωθηθεί αυτό το σχέδιο. Αυτές οι εκλογές είναι της εργοδοσίας, αυτή καθορίζει τους όρους και τις διαδικασίες και η θέση του αιρετού έχει ενσωματώσει την αδιαφάνεια και τις πελατειακές σχέσεις, τα κονέ και την εξυπηρέτηση των ημετέρων. Μόνο όταν μπήκαν στα υπηρεσιακά συμβούλια εκπρόσωποι από ταξικά ριζοσπαστικά ρεύματα, κυρίως των Παρεμβάσεων, άλλαξε η κατάσταση και έσπασε το άβατο της συνδιαχείρισης και της συνδιοίκησης.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι είναι τόση η αγωνία του κράτους να ελέγξει πλήρως αυτές τις διαδικασίες που δε διστάζει να εγκαθιδρύσει ένα σύστημα εκλογών που είναι εντελώς διάτρητο. Οι ηλεκτρονικές εκλογές και μάλιστα τόσο μεγάλου αριθμού εκλογέων (πάνω από 160.000) χωρίς έλεγχο των εκλογικών καταστάσεων, με απαγόρευση από το υπουργείο να δοθούν οι καταστάσεις ψηφισάντων από τις εφορευτικές επιτροπές, με απόλυτη αδυναμία ελέγχου της ταυτοπροσωπίας των εκλογέων, με δυνατότητα να ψηφίζει ο εκλογέας ως πέντε φορές στην ηλεκτρονική κάλπη και με το ψηφοδέλτιο να γράφει επάνω το όνομά του, είναι σαφές ότι είναι εκλογές νοθείας.

Η απάντηση του κόσμου της εκπαίδευσης είναι η αποχή από την παρωδία των ηλεκτρονικών εκλογών. Η χαμηλή συμμετοχή θα είναι ακύρωση των σχεδίων της Κεραμέως και του συνδικαλισμού της συναίνεσης και της υποταγής για συνδικάτα απολύτως χειραγωγούμενα από το κράτος και τους μηχανισμούς του μακριά από τις ανάγκες της εργαζόμενης πλειοψηφίας.

https://prin.gr/2022/10/%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%87%CE%AE/