Κυριακή 20 Ιουλίου 2025

Νέο τσουνάμι συμπαράστασης στην Έφη Λάζου που διώκεται για την παράσταση «Η Άννα Φρανκ συνομιλεί με τα παιδιά της Παλαιστίνης

 Νέο τσουνάμι συμπαράστασης στην Έφη Λάζου που διώκεται για την παράσταση «Η Άννα Φρανκ συνομιλεί με τα παιδιά της Παλαιστίνης

Δεκάδες εκπαιδευτικά και άλλα σωματεία συνεχίζουν να εκφράζουν "την πλήρη και αμέριστη συμπαράστασή του προς τη συνάδελφο Έφη Λάζου, θεατρολόγο και πρόεδρο του ΣΕΠΕ Ζακύνθου, η οποία έχει κληθεί σε Ένορκη Διοικητική Εξέταση (ΕΔΕ), με αφορμή το περιεχόμενο της θεατρικής παράστασης: «Η Άννα Φρανκ συνομιλεί με τα Παιδιά της Παλαιστίνης», που παρουσιάστηκε με επιτυχία στις 26 και 27 Ιουνίου 2025 στο Θέατρο του Σαρακινάδου, στο πλαίσιο του Θεατρικού Εργαστηρίου ΦΙΕΡΑ.

Η παράσταση πραγματοποιήθηκε, μάλιστα, εκτός υπηρεσιακού πλαισίου –με όλες τις απαραίτητες άδειες, δεν συνδέεται καν με το δημόσιο σχολείο και συμμετείχαν σε αυτή παιδιά του παιδικού και εφηβικού τμήματος του εργαστηρίου. Το περιεχόμενο ήταν προσαρμοσμένο στις παιδαγωγικές αρχές και στα πανανθρώπινα ιδανικά της ειρήνης, της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς και η θεατρική πράξη ήταν μια αυθεντική καλλιτεχνική και παιδαγωγική πρωτοβουλία που δημιουργήθηκε με υψηλό αίσθημα παιδαγωγικής ευθύνης, με σκοπό την ευαισθητοποίηση των παιδιών και του κοινού γύρω από τη βία, τον παραλογισμό του πολέμου και τις καταπατήσεις των δικαιωμάτων των παιδιών παγκοσμίως"

Ενδεικτικά παραθέτουμε:

Α'Β΄ ΕΛΜΕ Αθήνας, Ε’ ΕΛΜΕ ΑΝ. ΑΤΤΙΚΗΣ,  Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης, Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. «Ηρώ Κωνσταντοπούλου», Ζ΄ Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Θεσσαλονίκης

Α΄ Ε.Λ.Μ.Ε. ΑΘΗΝΑΣ

ΨΗΦΙΣΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΣΕΠΕ ΖΑΚΥΝΘΟΥ

ΕΦΗ ΛΑΖΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

« Η ΑΝΝΑ ΦΡΑΝΚ ΣΥΝΟΜΙΛΕΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ»

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Α ΕΛΜΕ ΑΘΗΝΑΣ εκφράζει την πλήρη και αμέριστη συμπαράστασή του προς τη συνάδελφο Εφη Λάζου, θεατρολόγο και πρόεδρο του ΣΕΠΕ Ζακύνθου, η οποία έχει κληθεί σε Ενορκη Διοικητική Εξέταση (ΕΔΕ), με αφορμή το περιεχόμενο της θεατρικής παράστασης: «Η Αννα Φρανκ συνομιλεί με τα Παιδιά της Παλαιστίνης», που παρουσιάστηκε με επιτυχία στις 26 και 27 Ιουνίου 2025 στο Θέατρο του Σαρακινάδου, στο πλαίσιο του Θεατρικού Εργαστηρίου ΦΙΕΡΑ.

Η παράσταση πραγματοποιήθηκε, μάλιστα, εκτός υπηρεσιακού πλαισίου-με όλες τις απαραίτητες άδειες-, δεν συνδέεται καν με το δημόσιο σχολείο και συμμετείχαν σε αυτή παιδιά του παιδικού και εφηβικού τμήματος του εργαστηρίου. Το περιεχόμενο ήταν προσαρμοσμένο στις παιδαγωγικές αρχές και στα πανανθρώπινα ιδανικά της ειρήνης, της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς και η θεατρική πράξη ήταν μια αυθεντική καλλιτεχνική και παιδαγωγική πρωτοβουλία που δημιουργήθηκε με υψηλό αίσθημα παιδαγωγικής ευθύνης, με σκοπό την ευαισθητοποίηση των παιδιών και του κοινού γύρω από τη βία, τον παραλογισμό του πολέμου και τις καταπατήσεις των δικαιωμάτων των παιδιών παγκοσμίως.

Το γεγονός ότι η συνάδελφος στοχοποιείται και υπόκειται σε πειθαρχικό έλεγχο λόγω της καλλιτεχνικής αναφοράς στο δράμα των παιδιών της Παλαιστίνης,

αποτελεί σαφή προσπάθεια λογοκρισίας και ποινικοποίησης της τέχνης και της παιδαγωγικής ελευθερίας, γενικότερα δε της ελευθερίας του λόγου.

Η δίωξη της Έφης Λάζου είναι καθαρά πολιτική και στοχοποιείται, γιατί μέσα από το έργο διδάσκει τις αξίες της ειρήνης, της ελευθερίας, της εναντίωσης στο άδικο και την καταπίεση. Όπως στοχοποιήθηκε η Έλευθερία Παλαιστίδου, γιατί, στα πλαίσια της διεθνούς ημέρας ειρήνης, έφτιαξε με τις/τους μαθήτριες/τές της, μια εικαστική δημιουργία, που, ανάμεσα στα άλλα, έγραφε Λευτεριά στην Παλαιστίνη. Έίτε εντός είτε εκτός δημόσιας υπηρεσίας, αποδεικνύεται, ότι η οποιαδήποτε αναφορά εκπαιδευτικού στη χώρα μας στο δράμα του Παλαιστινιακού λαού, οδηγεί σε πειθαρχική δίωξη.

Όταν διεθνείς οργανισμοί, όπως ο ΟΗΕ, η UNICEF και η Διεθνής Αμνηστία καταγγέλλουν μαζικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ανθρωπιστική καταστροφή στη Γάζα, η κλήση σε απολογία μιας εκπαιδευτικού, επειδή πραγματεύεται το θέμα αυτό μέσα από την Τέχνη είναι βαθιά αντιδημοκρατική και αναχρονιστική.

Σύμφωνα με δήλωση της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (2024):«Η κατάσταση στη Γάζα αποτελεί ανθρωπιστικό εφιάλτη, με επιθέσεις κατά αμάχων –συμπεριλαμβανομένων παιδιών– που συνιστούν πιθανόν εγκλήματα πολέμου. Το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο επιτάσσει την προστασία των αμάχων και, ιδίως, των παιδιών. Όι παραβάσεις αυτές δεν μπορούν να αγνοηθούν.»

Η συγκεκριμένη παράσταση δέχτηκε αρχικά απαράδεκτες, στοχοποιημένες και συκοφαντικές επιθέσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στη συνέχεια η Δ/νση ΠΈ Ζακύνθου προχώρησε στην κλήση της συναδέλφου σε ΈΔΈ, χωρίς καμία παιδαγωγική ή νομική βάση.

Γι’ αυτό άλλωστε, ακόμα και στην κλήση της για απολογία, δεν αναφέρεται πουθενά συγκεκριμένα το πειθαρχικό παράπτωμα για το οποίο κατηγορείται. Η ενέργεια αυτή ανοίγει ένα πολύ επικίνδυνο δρόμο λογοκρισίας και ελέγχου της ελεύθερης σκέψης και δράσης των εκπαιδευτικών, εντός και εκτός υπηρεσίας, που θυμίζει άλλες εποχές.

Ταυτόχρονα, πληθαίνουν οι σκηνές όπου Ισραηλινοί στη χώρα μας συμπεριφέρονται ως έποικοι, με τρομακτική αλαζονεία που τους δίνει η

στήριξη των ισχυρών του κόσμου και της ελληνικής κυβέρνησης, απαιτώντας ακόμα και την εκδίωξη των παιδιών από τα κολυμβητήρια για να προπονούνται οι ομάδες τους, όπως στον Βόλο ή με την αστυνομία να κυνηγά και να συλλαμβάνει στον ηλεκτρικό ανθρώπους που συμμετείχαν σε πορεία για την Παλαιστίνη στο κέντρο της Αθήνας.

Η Έφη Λάζου διώκεται γιατί διδάσκει για την ειρήνη, την αλληλεγγύη, την ανθρωπιά. Διώκεται γιατί μιλά για το δράμα των παιδιών της Παλαιστίνης σε μια περίοδο που επιχειρείται μια ξεκάθαρη προσπάθεια φίμωσης και καταστολής όλων όσων καταγγέλλουν τη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού, όλων όσων ονοματίζουν τους υπαίτιους αυτής τη γενοκτονίας και στέκονται απέναντί της με κάθε τρόπο, στα σχολεία, τα λιμάνια, στους δρόμους και τις γειτονιές

Ως Διοικητικό Συμβούλιο:

  • Καταγγέλλουμε την αναιτιολόγητη κλήση σε Έ.Δ.Έ της συναδέλφου.

  • Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι δεν έχει διαπράξει κανένα πειθαρχικό παράπτωμα.

  • Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα κάθε εκπαιδευτικού να εκφράζεται ελεύθερα μέσω της Τέχνης και του Πολιτισμού. Το δικαίωμα και την υποχρέωση να διδάσκει την ιστορική αλήθεια.

  • Απαιτούμε την άμεση ανάκληση της ΕΔΕ και την πλήρη προστασία της συναδέλφου από κάθε μορφή στοχοποίησης .

Οποιαδήποτε προσπάθεια λογοκρισίας και ποινικοποίησης της τέχνης και της ελευθερίας του λόγου, πλήττει όχι μόνο τον παιδαγωγικό ρόλο του εκπαιδευτικού, αλλά και τις ίδιες τις θεμελιώδεις αρχές της δημοκρατίας που προστατεύονται και από το Σύνταγμα.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους να συνεχίσουμε να διδάσκουμε τους μαθητές μας την ιστορική αλήθεια, να τους μπολιάζουμε με αξίες και ιδανικά . Μαζί με τους γονείς και τους μαθητές μας, να δυναμώσουμε ακόμα περισσότερο την αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό.


Β΄ ΕΛΜΕ Αθήνας

ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΣΕΠΕ ΖΑΚΥΝΘΟΥ ΕΦΗ ΛΑΖΟΥ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «Η ΑΝΝΑ ΦΡΑΝΚ ΣΥΝΟΜΙΛΕΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ»

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Β΄ ΕΛΜΕ Αθήνας εκφράζει την πλήρη και αμέριστη συμπαράστασή του προς τη συνάδελφο Έφη Λάζου, θεατρολόγο και πρόεδρο του ΣΕΠΕ Ζακύνθου, η οποία έχει κληθεί σε Ένορκη Διοικητική Εξέταση (ΕΔΕ), με αφορμή το περιεχόμενο της θεατρικής παράστασης: «Η Άννα Φρανκ συνομιλεί με τα Παιδιά της Παλαιστίνης», που παρουσιάστηκε με επιτυχία στις 26 και 27 Ιουνίου 2025 στο Θέατρο του Σαρακινάδου, στο πλαίσιο του Θεατρικού Εργαστηρίου ΦΙΕΡΑ.

Η παράσταση πραγματοποιήθηκε, μάλιστα, εκτός υπηρεσιακού πλαισίου –με όλες τις απαραίτητες άδειες, δεν συνδέεται καν με το δημόσιο σχολείο και συμμετείχαν σε αυτή παιδιά του παιδικού και εφηβικού τμήματος του εργαστηρίου. Το περιεχόμενο ήταν προσαρμοσμένο στις παιδαγωγικές αρχές και στα πανανθρώπινα ιδανικά της ειρήνης, της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς και η θεατρική πράξη ήταν μια αυθεντική καλλιτεχνική και παιδαγωγική πρωτοβουλία που δημιουργήθηκε με υψηλό αίσθημα παιδαγωγικής ευθύνης, με σκοπό την ευαισθητοποίηση των παιδιών και του κοινού γύρω από τη βία, τον παραλογισμό του πολέμου και τις καταπατήσεις των δικαιωμάτων των παιδιών παγκοσμίως.

Το γεγονός ότι η συνάδελφος στοχοποιείται και υπόκειται σε πειθαρχικό έλεγχο λόγω της καλλιτεχνικής αναφοράς στο δράμα των παιδιών της Παλαιστίνης, αποτελεί σαφή προσπάθεια λογοκρισίας και ποινικοποίησης της τέχνης και της παιδαγωγικής ελευθερίας, γενικότερα δε της ελευθερίας του λόγου. Η δίωξη της Έφης Λάζου είναι καθαρά πολιτική και στοχοποιείται γιατί μέσα από το έργο διδάσκει τις αξίες της ειρήνης, της ελευθερίας, της εναντίωσης στο άδικο και την καταπίεση. Όπως στοχοποιήθηκε η Ελευθερία Παλαιστίδου, γιατί, στα πλαίσια της διεθνούς ημέρας ειρήνης, έφτιαξε με τις/τους μαθήτριες/τές της, μια εικαστική δημιουργία, που, ανάμεσα στα άλλα, έγραφε «Λευτεριά στην Παλαιστίνη». Είτε εντός είτε εκτός δημόσιας υπηρεσίας, αποδεικνύεται, ότι η οποιαδήποτε αναφορά εκπαιδευτικού στη χώρα μας στο δράμα του Παλαιστινιακού λαού, οδηγεί σε πειθαρχική δίωξη.

Όταν διεθνείς οργανισμοί, όπως ο ΟΗΕ, η UNICEF και η Διεθνής Αμνηστία καταγγέλλουν μαζικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ανθρωπιστική καταστροφή στη Γάζα, η κλήση σε απολογία μιας εκπαιδευτικού, επειδή πραγματεύεται το θέμα αυτό μέσα από την Τέχνη είναι βαθιά αντιδημοκρατική και αναχρονιστική. Σύμφωνα με δήλωση της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (2024): «Η κατάσταση στη Γάζα αποτελεί ανθρωπιστικό εφιάλτη, με επιθέσεις κατά αμάχων –συμπεριλαμβανομένων παιδιών– που συνιστούν πιθανόν εγκλήματα πολέμου. Το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο επιτάσσει την προστασία των αμάχων και, ιδίως, των παιδιών. Οι παραβάσεις αυτές δεν μπορούν να αγνοηθούν.»

Η συγκεκριμένη παράσταση δέχτηκε αρχικά απαράδεκτες, στοχοποιημένες και συκοφαντικές επιθέσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στη συνέχεια η Διεύθυνση ΠΕ Ζακύνθου προχώρησε στην κλήση της συναδέλφου σε ΕΔΕ, χωρίς καμία παιδαγωγική ή νομική βάση. Γι’ αυτό άλλωστε, ακόμα και στην κλήση της για απολογία, δεν αναφέρεται πουθενά συγκεκριμένα το πειθαρχικό παράπτωμα για το οποίο κατηγορείται. Η ενέργεια αυτή ανοίγει ένα πολύ επικίνδυνο δρόμο λογοκρισίας και ελέγχου της ελεύθερης σκέψης και δράσης των εκπαιδευτικών, εντός και εκτός υπηρεσίας, που θυμίζει άλλες εποχές.

Ως Διοικητικό Συμβούλιο:

  • Καταγγέλλουμε την αναιτιολόγητη κλήση σε ΕΔΕ της συναδέλφου.

  • Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι δεν έχει διαπράξει κανένα πειθαρχικό παράπτωμα.

  • Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα κάθε εκπαιδευτικού να εκφράζεται ελεύθερα μέσω της Τέχνης και του Πολιτισμού. Το δικαίωμα και την υποχρέωση να διδάσκει την ιστορική αλήθεια.

  • Απαιτούμε την άμεση ανάκληση της ΕΔΕ και την πλήρη προστασία της συναδέλφου από κάθε μορφή στοχοποίησης.

Οποιαδήποτε προσπάθεια λογοκρισίας και ποινικοποίησης της τέχνης και της ελευθερίας του λόγου, πλήττει όχι μόνο τον παιδαγωγικό ρόλο του εκπαιδευτικού, αλλά και τις ίδιες τις θεμελιώδεις αρχές της δημοκρατίας που προστατεύονται και από το Σύνταγμα.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους να συνεχίσουμε να διδάσκουμε τους μαθητές μας την ιστορική αλήθεια, να τους μπολιάζουμε με αξίες και ιδανικά. Μαζί με τους γονείς και τους μαθητές μας, να δυναμώσουμε ακόμα περισσότερο την αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό.


Ε’ ΕΛΜΕ ΑΝ. ΑΤΤΙΚΗΣ

ΨΗΦΙΣΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

ΣΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΣΕΠΕ ΖΑΚΥΝΘΟΥ ΕΦΗ ΛΑΖΟΥ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

« Η ΑΝΝΑ ΦΡΑΝΚ ΣΥΝΟΜΙΛΕΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ»

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ε’ ΕΛΜΕ Αν. Αττικής εκφράζει την πλήρη και αμέριστη συμπαράστασή του προς τη συνάδελφο Έφη Λάζου, θεατρολόγο και πρόεδρο του Συλλόγου μας, η οποία έχει κληθεί σε Ένορκη Διοικητική Εξέταση (ΕΔΕ), με αφορμή το περιεχόμενο της θεατρικής παράστασης: «Η Άννα Φρανκ συνομιλεί με τα Παιδιά της Παλαιστίνης», που παρουσιάστηκε με επιτυχία στις 26 και 27 Ιουνίου 2025 στο Θέατρο του Σαρακινάδου, στο πλαίσιο του Θεατρικού Εργαστηρίου ΦΙΕΡΑ.

Η παράσταση πραγματοποιήθηκε εκτός υπηρεσιακού πλαισίου-με όλες τις απαραίτητες άδειες-, δεν συνδέεται με το δημόσιο σχολείο και συμμετείχαν σε αυτή παιδιά του παιδικού και εφηβικού τμήματος του εργαστηρίου. Το περιεχόμενο ήταν προσαρμοσμένο στις παιδαγωγικές αρχές και στα πανανθρώπινα ιδανικά της ειρήνης, της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς και η θεατρική πράξη ήταν μια αυθεντική καλλιτεχνική και παιδαγωγική πρωτοβουλία που δημιουργήθηκε με υψηλό αίσθημα παιδαγωγικής ευθύνης, με σκοπό την ευαισθητοποίηση των παιδιών και του κοινού γύρω από τη βία, τον παραλογισμό του πολέμου και τις καταπατήσεις των δικαιωμάτων των παιδιών παγκοσμίως.

Το γεγονός ότι η συνάδελφος στοχοποιείται και υπόκειται σε πειθαρχικό έλεγχο λόγω της καλλιτεχνικής αναφοράς στο δράμα των παιδιών της Παλαιστίνης, αποτελεί σαφή προσπάθεια λογοκρισίας και ποινικοποίησης της τέχνης και της παιδαγωγικής ελευθερίας, γενικότερα δε της ελευθερίας του λόγου. Η δίωξη της Έφης Λάζου είναι καθαρά πολιτική και στοχοποιείται, γιατί μέσα από το έργο διδάσκει τις αξίες της ειρήνης, της ελευθερίας, της εναντίωσης στο άδικο και την καταπίεση. Όπως στοχοποιήθηκε η Ελευθερία Παλαιστίδου, γιατί, στα πλαίσια της διεθνούς ημέρας ειρήνης, έφτιαξε με τις/τους μαθήτριες/τές της, μια εικαστική δημιουργία, που, ανάμεσα στα άλλα, έγραφε Λευτεριά στην Παλαιστίνη. Είτε εντός είτε εκτός δημόσιας υπηρεσίας, αποδεικνύεται, ότι η οποιαδήποτε αναφορά εκπαιδευτικού στη χώρα μας στο δράμα του Παλαιστινιακού λαού, οδηγεί σε πειθαρχική δίωξη.

Όταν διεθνείς οργανισμοί, όπως ο ΟΗΕ, η UNICEF και η Διεθνής Αμνηστία καταγγέλλουν μαζικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ανθρωπιστική καταστροφή στη Γάζα,

η κλήση σε απολογία μιας εκπαιδευτικού, επειδή πραγματεύεται το θέμα αυτό μέσα από την Τέχνη είναι βαθιά αντιδημοκρατική και αναχρονιστική.

Σύμφωνα με δήλωση της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (2024):«Η κατάσταση στη Γάζα αποτελεί ανθρωπιστικό εφιάλτη, με επιθέσεις κατά αμάχων –συμπεριλαμβανομένων παιδιών– που συνιστούν πιθανόν εγκλήματα πολέμου. Το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο επιτάσσει την προστασία των αμάχων και, ιδίως, των παιδιών. Οι παραβάσεις αυτές δεν μπορούν να αγνοηθούν.»

Η συγκεκριμένη παράσταση δέχτηκε αρχικά απαράδεκτες, στοχοποιημένες και συκοφαντικές επιθέσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στη συνέχεια η Δ/νση ΠΕ Ζακύνθου προχώρησε στην κλήση της συναδέλφου σε ΕΔΕ, χωρίς καμία παιδαγωγική ή νομική βάση. Γι’ αυτό άλλωστε, ακόμα και στην κλήση της για απολογία, δεν αναφέρεται πουθενά συγκεκριμένα το πειθαρχικό παράπτωμα για το οποίο κατηγορείται. Η ενέργεια αυτή ανοίγει ένα πολύ επικίνδυνο δρόμο λογοκρισίας και ελέγχου της ελεύθερης σκέψης και δράσης των εκπαιδευτικών, εντός και εκτός υπηρεσίας, που θυμίζει άλλες εποχές.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου