ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ: ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΙΡΕΤΩΝ

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΙΡΕΤΩΝ

Οι εκλογές για τα υπηρεσιακά συμβούλια διεξάγονται λίγο καιρό μετά την κενή φιέστα του πολυθρύλητου «τέλους των μνημονίων» και ήδη ακόμη και οι πιο αφελείς έχουν συνειδητοποιήσει ότι απλά έχουμε περάσει στην εποχή της διαρκούς επιτήρησης. Η νέα κανονικότητα περιγράφεται με συντάξεις μειούμενες, χωρίς 13ο και 14ο μισθό για το δημόσιο τομέα, με ΕΝΦΙΑ, χαράτσια και συνεχή μείωση του αφορολόγητου ορίου, απλήρωτη και ελαστική εργασία, με μετανάστευση για τους νέους, ιδιωτικοποιήσεις και ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου,  πλειστηριασμούς κατοικίας - λαϊκής περιουσίας,  χρέη,  παιδεία και υγεία για λίγους. Απαιτεί  αιματηρά  πλεονάσματα και τον εργαζόμενο  να ζει από τα ψίχουλα που θα πέφτουν  από το τραπέζι. Δεν  υπάρχει  δύναμη του κεντρικού  πολιτικού  σκηνικού, από τις δεξιές/νεοφιλελεύθερες μέχρι τις δεξιές που μας καμώνονταν τις αριστερές,  που να μην έχει αποδεχτεί πλήρως την ιδεολογία της Αγοράς και να μην προσκυνά τις μυθολογίες της.

Η επίθεση στο χώρο της εκπαίδευσης από την κυβέρνηση εντείνεται. Άλλη μια χρονιά ξεκίνησε χωρίς μόνιμους διορισμούς, με την ομηρία και την ανασφάλεια των αναπληρωτών να χτυπάει κόκκινο, με τα σχολεία να μην λειτουργούν στη βάση των πραγματικών τους αναγκών. Το εκπαιδευτικό μνημόνιο που υλοποιείται με την καθοδήγηση του ΟΟΣΑ - ο οποίος εξωραΐζεται - αποσαθρώνει το δημόσιο σχολείο και πλήττει τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών. Το Λύκειο εξελίσσεται σε εξεταστικό κέντρο, στη τριτοβάθμια εκπαίδευση τα μεταπτυχιακά επί πληρωμή αυξάνονται και επαγγελματικά δικαιώματα αμφισβητούνται συνεχώς. Το σχολείο αντιμέτωπο με περικοπές, συγχωνεύσεις τμημάτων, μετακινήσεις εκπαιδευτικών, «ολιγομελή», υπερπληθώρα μαθητών και μαθητριών στα τμήματα. Νομοθετήματα όπως αυτό των «νέων δομών»  θα χρησιμοποιηθούν σαν βασικό εργαλείο για την εισαγωγή της αξιολόγησης που ο σκληρός αγώνας των εκπαιδευτικών απέτρεψε τα προηγούμενα χρόνια. Το όραμά τους για το σχολείο είναι η μετατροπή του σε ένα φροντιστήριο, σε ένα ταξικό κέντρο πιστοποίησης και «χτισίματος βιογραφικού», σε ένα σχολείο για όλο και λιγότερα παιδιά, το μεγάλο μέρος των οποίων θα σπρώχνεται στην «κατάρτιση», στην άτυπη εκπαίδευση και τη μαθητεία, με μόνιμα κακοπληρωμένους εκπαιδευτικούς-μπαλαντέρ,  τρελαμένους ανάμεσα στην «υλοποίηση προγραμμάτων/ δράσεων» και τις γραφειοκρατικές υποχρεώσεις. Ο φτηνός και υποταγμένος εργαζόμενος είναι ο στόχος του «μεταμνημονιακού σχολείου» για αυτό θέλουν τους εκπαιδευτικούς να τους μετατρέψουν απλά σε διεκπεραιωτές ύλης. Θέλουν να σπάσουν τις συλλογικές δράσεις, να υποδαυλίσουν μικρούς εμφύλιους μέσα από συγκρούσεις ειδικοτήτων, προσοντολόγιο διορισμού, ανταγωνισμό σχολείων, κατηγοριοποίηση εκπαιδευτικών.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που ελεεινολογούν συστηματικά τους συναδέλφους/ισσες για τη μικρή συμμετοχή στις διαδικασίες των σωματείων. Η «στενοχώρια» τους, μάλλον αποσκοπεί στην βολική για τις κυβερνήσεις παγίωση αυτού του κλίματος παρά στην ανατροπή του. Οι συνάδελφοι/ισσες γνωρίζουν καλά πως όλα αυτά τα χρόνια ο κυρίαρχος συνδικαλισμός δεν υπήρξε τίποτε άλλο από μια πελατειακή, εργοδοτική μηχανή, μια άνευρη και θλιβερή μαριονέτα στα χέρια των κυβερνήσεων και των αφεντικών. Γνωρίζουν ότι η ηγεσία της Ομοσπονδίας δεν έχει αντιτάξει στο υπουργείο ούτε μια σοβαρή και οργανωμένη κριτική, και πως στις λίγες φορές που αναγκάστηκε υπό την πίεση των συναδέλφων/ισσών της βάσης να ψελλίσει μια διαφωνία, το έκανε τελείως απρόθυμα. Αυτή η δικαιολογημένη απογοήτευση όμως δεν πρέπει να μετατραπεί σε ένα γενικό ανάθεμα στη συνδικαλιστική δράση, στη μαζική κινητοποίηση. Κάτι τέτοιο θα ήταν ένα πολύτιμος σύμμαχος της επίθεσης που δέχονται οι εκπαιδευτικοί που πρέπει να ξαναπάρουν τα συνδικάτα στα χέρια τους, με τη μαζική συμμετοχή και αυτο-οργάνωση. Απέναντι στην εκπαιδευτική οπισθοδρόμηση να αντιτάξουν τα σωματεία, τους αγώνες τους. Να επαναφέρουν αιτήματα αιχμής του κλάδου για αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις με αυξήσεις τώρα, για πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια υπηρεσίας, για μαζικούς διορισμούς και μονιμοποίηση των αναπληρωτών, για το ενιαίο δωδεκάχρονο με όλα τα παιδιά στο σχολείο και όλους τους εκπαιδευτικούς.

Δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες για το ρόλο που διαδραματίζουν τα Υ.Σ. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι οι χιλιάδες καθηγητές πρέπει να μείνουν στο έλεος των διοικήσεων και οι Υπηρεσιακές τους Μεταβολές  να ρυθμίζονται κατά το δοκούν. Οι μόνοι που μπορούν να αντιπαρατεθούν σε αυτή την κατάσταση είναι τα σωματεία, οι ΕΛΜΕ. Με αγωνιστική εκπροσώπηση που θα στηρίζεται στο κίνημα, με ιδέες, σχέδιο, με αντίλογο, με ονομαστική δημοσιοποίηση των αυθαιρεσιών, με κριτήρια παντού και στα πάντα και ενεργοποίηση των καθηγητών/καθηγητριών να αναζωογονηθούν οι αγωνιστικές διαθέσεις και να έρθουν αποτελέσματα.

Σ’ αυτή την κατεύθυνση η Ανεξάρτητη Αγωνιστική Παρέμβαση διεκδικεί τη ψήφο των συναδέλφων/ισσών. Οι επιπτώσεις των αποφάσεων των Υπηρεσιακών Συμβουλίων απαιτούν από τον/την Αιρετό/ή: 

    -     Να αναδεικνύει και να προβάλει στους συναδέλφους και την κοινωνία τα προβλήματα, τις αδυναμίες της διοίκησης και όχι να συμβάλλει στη συγκάλυψή τους.
    -  Να ελέγχει και να καταγγέλλει τις αυθαιρεσίες και τις παράνομες ενέργειες της διοίκησης και των πολιτικών προϊσταμένων της, που καλλιεργούν ένα εκτεταμένο δίκτυο πελατειακών σχέσεων, που δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην εκπαιδευτική διαδικασία, ιδιαίτερα στις υποβαθμισμένες και προβληματικές περιοχές.
     -   Να βρίσκεται έξω από αντιπαλότητες της διοίκησης, που κυρίως έχουν ως στόχο τη νομή της εξουσίας.

    - Να βρίσκεται κοντά στους συναδέλφους που έχουν υποστεί τις συνέπειες των αυθαιρεσιών της διοίκησης και βέβαια μακριά από λογικές «να εξυπηρετήσουμε τους δικούς μας σε βάρος των άλλων».

    -  Να μην συμμετέχει με την ψήφο του σε καμιά «αξιολογική» διαδικασία (κρίσεις διευθυντών κλπ., πειθαρχικές διώξεις ως συνέπειες αξιολόγησης κλπ) παρά μόνο αν υπάρχουν αποφάσεις των συνδικαλιστικών οργάνων του κλάδου ή συλλόγων διδασκόντων. Σε διαφορετική περίπτωση να παρίσταται μόνο για να παρακολουθεί τα τεκταινόμενα σ’ αυτήν, ώστε να ενημερώνει τον κλάδο.

     -   Να καταγγέλλει και να αποτρέπει οποιαδήποτε επιβολή πειθαρχικής ποινής, απόρροιας του αξιολογικού μηχανισμού.

         -  Για να διασφαλιστούν τα προηγούμενα και να προλάβουμε φαινόμενα παραγοντισμού και φαυλότητας, ο εκπρόσωπός μας σε όλα τα κρίσιμα ζητήματα θα ψηφίζει σύμφωνα με τις αποφάσεις της ΓΣ και των ΔΣ των ΕΛΜΕ και, αν δεν υπάρχουν τέτοιες αποφάσεις, σύμφωνα με την άποψη της συνδικαλιστικής παράταξης που τον εξέλεξε. Οι αιρετοί πρέπει να είναι ανακλητοί απ’ την ΓΣ του κλάδου. Έως ότου κατακτηθεί αυτό ο/η εκπρόσωπός μας θα είναι άμεσα ανακλητός/ή, αν το ζητήσει η παράταξή.

                                                  Οκτώβριος 2018