«Το βλέμμα του ικέτη είναι ιερό»

της Γιώτας Ιωαννίδου,

Είναι ιερό το βλέμμα του ικέτη στη σύγχρονη Ελλάδα;

Μια νέα εικόνα ήρθε να στοιχειώσει τη σκέψη μας μέσα στο Καλοκαίρι. Το βλέμμα ικεσίας και φόβου του νεαρού μετανάστη, του «κομματιού» που συνέλαβε μαζί με άλλους εικοσιπέντε και επιδείκνυε ο αυτόκλητος κυνηγός κεφαλών του Έβρου. Οι ναζιστικής έμπνευσης πολιτοφύλακες, τύπου ακροδεξιών φράικορπς, βγήκαν παγανιά στα δάση για να μαγαρίσουν ακόμη μια φορά την έννοια του ανθρώπου, τη στιγμή που εκατοντάδες άλλοι πάλευαν να σταματήσουν το προδιαγεγραμμένο έγκλημα των πυρκαγιών. Το βλέμμα αυτού του μετανάστη θα καταγραφεί σαν μια εικόνα που αποτυπώνει όλη τη βαρβαρότητα της φρικιαστικής καπιταλιστικής κτηνωδίας και των μαντρόσκυλών της, ενάντια στην ανθρωπότητα και τη φύση. Οι εικοσιέξι απανθρακωμένοι μετανάστες μέσα στο δάσος, διέφυγαν της σύλληψης του απανθρωποποιημένου κτήνους μέσω του θανάτου τους. Δεν θα καταγράψουν βλέμματα ικεσίας. Δεν χρειάζεται φυλακή για να τους εγκλωβίσει. Οι στάχτες τους μόνο γίνονται ικεσία για όλους τους κατατρεγμένους για όσους επιμένουν να την βλέπουν.

Το βλέμμα των ανθρώπων, ιδίως όταν συλλαμβάνεται στιγμιαία χωρίς προετοιμασία έκθεσης, είναι καθρέφτης του κόσμου. Είναι καθρέφτης της κοινωνίας. Το βλέμμα του νεαρού μετανάστη δεν δείχνει απλά έναν απόκοσμο φόβο απέναντι στους αιμοδιψείς διώκτες του. Αποπνέει φόβο αλλά και προσμονή. Θέληση για ζωή και ικεσία. Πόνο και γλυκιά θλίψη. Απελπισμένη ευγένεια και απορία. Αποτυπώνει τον πόνο του ταξιδιού και την κατάπληξη ενός τρόμου που τον ακολουθεί και του ματαιώνει κάθε ελπίδα.

Καθρεφτίζει μια φτωχή, διψασμένη και αιμορραγούσα ανθρωπότητα που της σώθηκε μια σταγόνα νερό να σταματήσει τις φλόγες που τρώνε τις σάρκες της. Δεν υπάρχουν ίχνη πολέμου σε αυτό το βλέμμα.

Εξ άλλου «ο πόλεμος είναι πια τόσο κοντά που είναι μακριά μας», όπως μονολογεί ο πρωταγωνιστής στην ταινία του Θ. Αγγελόπουλου, «Το βλέμμα του Οδυσσέα», στο μαρτυρικό Σεράγεβο. Υπάρχει ο φόβος που σε κυριεύει μετά την απώλεια όλων αυτών που προσδιόριζαν τη ζωή σου, αν θα βρεις κάτι που να της δίνει ξανά αξία.

Ίσως αν μας έδειχναν τα πρόσωπά τους οι διώκτες την ίδια στιγμή, να αντικρίζαμε μοχθηρά βλέμματα φόβου διαρκείας.

«Δειλοί με μπράτσα φουσκωτά και με κεφάλια άδεια,

πουλήσανε ελληνισμό στ’ ανόητα κοπάδια»,

Που ξεσπάνε στα παιδιά τους της ζωής τους τη σκατίλα

Που κάνουν τον μάγκα μόνο εκεί που τους παίρνει

Γιατί όλη την ημέρα προσφέρουν τεμενάδες»

όπως τους περιγράφει ο Μυστακίδης στο τραγούδι «Μίλα». Δεν διαφέρουν πολύ οι κουστουμάτοι βέβαια που κρύβονται από πίσω τους. Με ύφος περισπούδαστο μιλάνε κυβερνητικοί παράγοντες και τηλεοπτικοί ραγιάδες για «υβριδικούς πολέμους» και λελογισμένη αγανάκτηση κατοίκων. Κι όταν αποσύρονται από το βήμα τρέχουν να φωτογραφηθούν βλέποντας «Ικέτιδες» και σχολιάζοντας Αισχύλο στην Επίδαυρο. Και μετά εμφανίζονται να κατακεραυνώσουν τους μαχόμενους αρχαιολόγους που συνεχίζουν να θεωρούν το βλέμμα του ικέτη ιερό.

Πολλά βλέμματα άγνωστων ανθρώπων έχουν μείνει στην Ιστορία, μέσα από τις φωτογραφίες γιατί αιχμαλώτιζαν με τον καλύτερο τρόπο την εικόνα της εποχής τους. Ιδίως τα βλέμματα των παιδιών. Γιατί τα μάτια ενός παιδιού που γελάει ή κλαίει δεν χρειάζονται υπότιτλους εξήγησης. Είναι η πιο ειλικρινής αντανάκλαση της ευτυχίας ή του πόνου της ανθρωπότητας.

Πώς να ήταν άραγε τα βλέμματα του Χομαγιούν και του Βακάρ; Των δύο φτωχών Πακιστανών που κομματιάστηκαν τον Απρίλιο του 2012, μαζί με το ηλικιωμένο ζευγάρι που προσπαθούσαν να σώσουν όταν παγιδεύτηκε με το αυτοκίνητό του στη διάβαση του τρένου στο Κρυονέρι; Δεν θα μάθουμε ποτέ. Μόνο οι ποιητές θυμούνται κάποτε και μας ταρακουνούν τη μνήμη, τιμώντας αυτούς που «δίχως να το νιώσουν γίνονται όχθες και κυλά της ανθρωπιάς ποτάμι»;

«Τα όνειρά τους τα ‘τρωγε της φτώχειας το σκουλήκι
Τα βράδια μάτια ορθάνοιχτα, η χώρα της ανάγκης
απλώνει το βρωμόχερο, ζητά μπροστά το νοίκι» …

Ελλάδα, χώρα της ντροπής, και γι’ άλλους κρύο σπίτι
ξέχασες που ‘ναι ιερό το βλέμμα του ικέτη
Τώρα πια οι μισάνθρωποι σε σέρνουν απ’ τη μύτη» …

(Χομαγιούν και Βακάρ, Θ. Παπακωνσταντίνου»)

Δεν ήταν εκεί κανείς να απαθανατίσει το συμβάν. Κι ούτε εκ των υστέρων ήταν απαραίτητο για το αφήγημα του εθνικού σανού. Στην πυρκαγιά στο Μάτι Αιγύπτιοι και Αλβανοί ψαράδες έσωσαν κόσμο με τα καΐκια τους. Ούτε αυτό είναι γεγονός άξιο μνημόνευσης από τα ΜΜΕ.

Το βλέμμα του νεαρού μετανάστη φαίνεται να απλώνεται πιο μακριά από τους διώκτες του. Μπορεί η κοινωνία μας να μην το αποφύγει αλλά να το κοιτάξει κατάματα και να αναλάβει την ευθύνη, τώρα που τα ναζιστικά φίδια νομίζουν πάλι ότι μπορούν να πετάξουν;

Πηγή: selidodeiktis.edu.gr

Το σχόλιο της Δευτέρας: Καλοκαίρι 2023 – Έγκλημα χωρίς τιμωρία.

της Σοφίας Χατζοπούλου,

Τελευταίο σχόλιο για το καλοκαίρι του 2023…Τι να πρωτογράψει κανείς για αυτό το καλοκαίρι; Ένα καλοκαίρι που αντί να μαυρίσει το δέρμα μας ανέμελα κάτω από τον ήλιο, μαύρισε η ματιά μας για άλλη μια φορά από τα καμμένα και η ψυχή μας από το μίσος, τον ρατσισμό και τον φασισμό που φουντώνει και κατακαίει την ανθρωπιά μας.

Το σχόλιο της Δευτέρας: Καλοκαίρι 2023 - Έγκλημα χωρίς  τιμωρία

Αναπληρωτές εκπαιδευτικοί: Το υβρίδιο του εκπαιδευτικού «βαλίτσα» υπό διαρκή αλλαγή «περιβάλλοντος»

 Χρήστος Κάτσικας

Αλήθεια υπάρχει πιο ταπεινωτική και πιο εξευτελιστική και επώδυνη εμπειρία βασανιστηρίου από το να είσαι σε καθεστώς αναμονής προκειμένου να εγγράφεσαι κάθε χρόνο σε μια λίστα κατάταξης και αναμονής για μία θέση προσωρινής απασχόλησης κι αυτό να επαναλαμβάνεται για πολλά χρόνια;

Το υβρίδιο του εκπαιδευτικού «βαλίτσα» υπό διαρκή αλλαγή «περιβάλλοντος»

Κλείνουν οριστικά ή συγχωνεύονται πάνω από 206 σχολεία και νηπιαγωγεία

Χτες δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της Κυβέρνησης απόφαση η οποία προβλέπει την κατάργηση 36 σχολείων εκ των οποίων 29 νηπιαγωγεία και 7 δημοτικά . Επίσης την συγχώνευση 30 σχολείων εκ των οποίων 23 Νηπιαγωγεία και 7 δημοτικά.

Στη σχετική απόφαση της κυβέρνησης προβλέπεται η ίδρυση μόνο 10 σχολείων.

Κλείνουν οριστικά ή συγχωνεύονται πάνω από 206 σχολεία και νηπιαγωγεία

Θήβα: Όλοι στην παράσταση διαμαρτυρίας για να αποτραπεί ο πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας τετραμελούς εργατικής οικογένειας

Κάλεσμα της Αριστερής Παρέμβασης Στερεάς

Θήβα: Όλοι στην παράσταση διαμαρτυρίας για να αποτραπεί ο πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας τετραμελούς εργατικής οικογένειας

Κάλεσμα του Εργατικού Κέντρου Θήβας

https://permissos.gr/2023/08/28/ekdiloseis/permissosgmail-com/%ce%b8%ce%ae%ce%b2%ce%b1%cf%8c%ce%bb%ce%bf%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce

Από την κινητοποίηση στις 9 Αυγούστου.

https://permissos.gr/2023/08/10/voiotia/permissosgmail-com/%ce%b8%ce%ae%ce%b2%ce%b1%cf%80%cf%81%cf%89%cf%84%ce%bf%cf%86%ce%b1%ce%bd%ce

Για 10η μέρα τυλιγμένος στις φλόγες ο Έβρος – Ουδέν σχόλιο από τον Πρωθυπουργό

 

Η μεγαλύτερη φωτιά στην ιστορία της Ευρώπης ever λέει.

 Για τον Έβρο λέει. Το δικό μας Έβρο.

Εκτός ελέγχου παραμένουν, για δέκατη μέρα, οι πυρκαγιές στον Έβρο, όπου η οικολογική καταστροφή είναι ασύλληπτη, με τις έως τώρα εκτιμήσεις να αναφέρουν πως έχουν καεί περισσότερα από 760.000 στρέμματα. Ο Πρωθυπουργός παραμένει άφαντος.

Για 10η μέρα τυλιγμένος στις φλόγες ο Έβρος – Ουδέν σχόλιο από τον Πρωθυπουργό

Πλήρης αποδόμηση του κυβερνητικού αφηγήματος για τις πυρκαγιές

Αν  και φέτος καταγράφηκαν οι μισές πυρκαγιές σε σύγκριση με τον μέσο όρο των ετών 2002-2022, εντούτοις τριπλασιάστηκαν οι καμένες εκτάσεις.

Καταφεύγοντας σε υψηλούς τόνους και χρησιμοποιώντας κορώνες περί κλιματικής κρίσης, ακραίων καιρικών φαινομένων και εμπρηστών, προσπαθεί η κυβέρνηση να αποτινάξει από πάνω της κάθε ευθύνη για τον πύρινο όλεθρο που κατακαίει τη χώρα και έχει οδηγήσει στον θάνατο (τουλάχιστον) 21 ανθρώπους.

Ωστόσο η πραγματικότητα δεν μπορεί να κρυφτεί και μοιραία τα στοιχεία που έρχονται στο φως καθημερινά, ξεσκεπάζουν με ηχηρό τρόπο την κατάρρευση του περιβόητου επιτελίκου κράτους και αποδομούν πλήρως το αφήγημα που επιχειρεί να στήσει το Μαξίμου- αν και το   Υπουργείο Περιβάλλοντος επιχειρώντας να θολώσει τα νερά, αμφισβητεί τα στοιχεία για τα καμένα, καταφεύγοντας σε συμψηφισμούς και σοφίσματα. 

Έτσι, μετά την αποκάλυψη πως η χώρα μας κατέκτησε τη θλιβερή πρωτιά στην Ε.Ε. με 1.519.500 καμένα στρέμματα, τα δεδομένα καταγράφουν επίσης πως φέτος καταγράφηκαν σχεδόν οι μισές πυρκαγιές σε σύγκριση με τον μέσο όρο των ετών 2002-2022, ωστόσο τριπλασιάστηκαν οι καμένες εκτάσεις.

Πλήρης αποδόμηση του κυβερνητικού αφηγήματος για τις πυρκαγιές 

Θαύμα! Εξαφανίστηκαν 15.000 εκπαιδευτικά κενά

Χρήστος Κάτσικας

Την ώρα που δεκάδες χιλιάδες αναπληρωτές αγωνιούν για το πού θα τους βρει η επόμενη ημέρα, αν καταφέρουν να προσληφθούν, στην αγωνία τους έρχεται να προστεθεί η εξαγγελία της υφυπουργού Παιδείας πως τα κενά που πρέπει να καλυφθούν είναι 30.000, αντί για πάνω από 45.000 που δείχνουν τα στοιχεία.

Μια ανάσα πριν από την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς (την Παρασκευή 1η Σεπτεμβρίου τα σχολεία ανοίγουν για τους εκπαιδευτικούς και τη Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου ανοίγουν για τους μαθητές) και η αγωνία βρίσκεται στο κόκκινο για δεκάδες χιλιάδες αναπληρωτές που κάνουν αυτές τις μέρες τις αιτήσεις πρόσληψης (μέχρι την Παρασκευή 25 Αυγούστου) και αυτή τη στιγμή δεν γνωρίζουν ούτε πόσοι θα προσληφθούν ούτε σε ποιο μέρος θα υπηρετήσουν.

Αν προστεθούν στην παραπάνω αγωνία τα άγχη της ακρίβειας, της στέγασης με τα ενοίκια-φωτιά, του κόστους για τις μετακομίσεις και του κουτσουρεμένου μισθού τους που θα αργήσει να έρθει (τον Οκτώβριο), δημιουργείται μια αβάσταχτη οικονομική και ψυχολογική κατάσταση.

Την ίδια ώρα ξετυλίγεται ένα γαϊτανάκι υποσχετικών καθώς έχουν ήδη αρχίσει οι περίφημες δηλώσεις των στελεχών του υπουργείου ότι όλα είναι έτοιμα και δεν θα υπάρχει ούτε ένα κενό στα σχολεία.

«Τα βιβλία είναι όλα εκεί. Ήδη από τον Ιούλιο στα Δημοτικά, από τον Αύγουστο στα Γυμνάσια και Λύκεια, τα βιβλία είναι ήδη εκεί σε όλα τα σχολεία, σε όλες τις γειτονιές, σε όλα τα νησιά, σε όλα τα βουνά της χώρας μας... Τα κενά που έχουν εντοπιστεί… θα καλυφθούν από την αρχή της σχολικής χρονιάς με αναπληρωτές καθηγητές». Αυτό είπε την Τρίτη μιλώντας στο Mega η υφυπουργός Παιδείας Δόμνα Μιχαηλίδου.

Είναι φανερό: για τις ηγεσίες του υπουργείου Παιδείας, εδώ και πολλά πολλά χρόνια, οι ημερομηνίες του σχολικού έτους, έναρξη, λήξη, εξετάσεις κ.λπ., έχουν αποκτήσει μια τυπικότητα. Και σε αυτό, το υπουργείο Παιδείας μοιάζει με εταιρεία τρένων που το μόνο που την ενδιαφέρει, για την έξωθεν καλή μαρτυρία, είναι να έχει ένα καλό διαφημιστικό προσπέκτους με βεβαιότητες και σιγουριές. Αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα.

Ωστόσο το καυτό ζήτημα σε όσα δήλωσε η υφυπουργός Παιδείας δεν είναι αυτό, καθώς παρόμοιες εξαγγελίες του τύπου «τα σχολεία είναι πανέτοιμα» στην «εκπαιδευτική ιστορία» είναι άφθονες και η εμπειρία μεγάλη καθώς κάθε χρόνο εισπνέουμε τα αποκαΐδια των υποσχετικών.

Το σημαντικό ζήτημα που αναστάτωσε τους δεκάδες χιλιάδες υποψήφιους εκπαιδευτικούς είναι ο αριθμός των κενών που ελαφρά τη καρδία ανακοίνωσε η Δόμνα Μιχαηλίδου, σημειώνοντας ότι «τα κενά που έχουν εντοπιστεί σήμερα είναι γύρω στις 30.000».

Προφανώς σε εξέλιξη βρίσκεται το σχέδιο «κόφτης-εξοικονομώ» του υπ. Παιδείας σχετικά με τον αριθμό των προσλήψεων αναπληρωτών εκπαιδευτικών. Για παράδειγμα, υπάρχει η πληροφορία ότι οι Διευθύνσεις Εκπαίδευσης μειώνουν τον αριθμό των κενών στην Παράλληλη Στήριξη, εκεί δηλαδή όπου οι μαθητές με ειδικές ανάγκες έχουν να αντιμετωπίσουν τις πιο αντίξοες καταστάσεις.

Και να γιατί:

Θυμίζουμε ότι το σχολικό έτος 2022-2023 (αυτό που μας πέρασε δηλαδή) πραγματοποιήθηκαν συνολικά 48.176 προσλήψεις αναπληρωτών στην επικράτεια (στην πραγματικότητα περίπου 47.000 καθώς αρκετοί παραιτήθηκαν). Δηλαδή υπάρχουν 47.000 λειτουργικά και οργανικά κενά στα σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και τα κενά αυτά είναι περίπου σταθερά τα τελευταία χρόνια καθώς και τις προηγούμενες χρονιές προσλαμβάνονται σταθερά 40.000-50.000 αναπληρωτές εκπαιδευτικοί.

Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Συγκεκριμένα το σχολικό έτος 2022-2023, έχουν προσληφθεί 25.213 εκπαιδευτικοί Γενικής Εκπαίδευσης, 14.738 εκπαιδευτικοί Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης και 8.225 μέλη ΕΕΠΕΒΠ.

«Θα σας… εξαφανίσωμεν»!

Το νυν και το προηγούμενο επιτελείο του υπουργείου Παιδείας σε κάθε ευκαιρία δεν παραλείπει να σημειώσει ότι στην περίοδο 2020-2023 διορίστηκαν πάνω από 28.000 μόνιμοι εκπαιδευτικοί. Αυτό που ξεχνά είναι ότι η προηγούμενη δεκαετής πολιτική της αδιοριστίας δημιούργησε μαύρη τρύπα δεκάδων χιλιάδων κενών εκπαιδευτικών. Μια πραγματικά μαύρη τρύπα παρ’ όλο που στη μνημονιακή περίοδο εφαρμόστηκαν διάφοροι κόφτες για τον περιορισμό προσωπικού (συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, αύξηση ωραρίου εκπαιδευτικών, κατάργηση υπευθύνων βιβλιοθηκών, κατάργηση μείωσης ωραρίου υπευθύνων εργαστηρίων Φυσικών Επιστημών και Πληροφορικής, αύξηση μαθητών ανά τμήμα κ.λπ.).

Να θυμίσουμε ότι φέτος διορίστηκαν μόνιμα 3.700 εκπαιδευτικοί Γενικής Εκπαίδευσης και Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης που απλά μόλις κάλυψαν τους μόνιμους εκπαιδευτικούς που παραιτήθηκαν λόγω συνταξιοδότησης.

Ωστόσο, η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου Παιδείας διακήρυττε σε όλους τους τόνους ότι στόχος της κυβέρνησης είναι να εκλείψει το φαινόμενο των αναπληρωτών γιατί «αποτελεί στρέβλωση» και ότι οι αναπληρωτές θα «ενεργοποιούνται» μόνο για να καλύπτουν κάποια έκτακτη ανάγκη.

Μήπως η νέα ηγεσία του υπουργείου Παιδείας πίστεψε την τέως υπουργό κ. Κεραμέως και αποφάσισε να υλοποιήσει με αυτόν τον «μαγικό» τρόπο τις διακηρύξεις της; Εξαφανίζοντας δηλαδή από το εκπαιδευτικό τοπίο 15.000 θέσεις και μαζί και τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς που θα τις κάλυπταν;

https://www.efsyn.gr/ellada/ekpaideysi/401732_thayma-exafanistikan-15000-ekpaideytika-kena

Να τι σημαίνει για τους μαθητές η απουσία των κοινωνικών Επιστημών στο Λύκειο

Κώστας Θεριανός

Η συρρίκνωση της πολιτικής παιδείας και η απουσία των κοινωνικών επιστημών στο Λύκειο εμποδίζει τους εφήβους να εκπαιδευθούν στην κοινοβουλευτική δημοκρατία, τον συνταγματισμό και τον σύγχρονο κόσμο

Η συρρίκνωση των μαθημάτων της Πολιτικής Παιδείας στην Α΄ τάξη του Λυκείου (2 ώρες) και η πλήρης αφαίρεση των μαθημάτων των Κοινωνικών Επιστημών από τις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου έχουν δημιουργήσει ένα ολοφάνερο πια μορφωτικό κενό.

Δεν πρόκειται για ένα συντεχνιακό αίτημα μιας ειδικότητας. Πρόκειται για την αφαίρεση ζωτικών μαθημάτων για την κοινοβουλευτική δημοκρατία, τη μορφωτική αποσύνδεση του σχολείου  από τη δημόσια πολιτική σε κάθε έκφανση της (οικονομική, πολιτική, πολιτειακή), την πλήρη απουσία καλλιέργειας του συνταγματισμού ως τρόπου σκέψης των εφήβων, την αποξένωση του σχολείου από το χώρο των ιδεολογιών και της πολιτικής.

Πώς ιεραρχούνται οι αξίες στο δημόσιο βίο και την ιδιωτική ζωή; Πώς αντιμετωπίζεται η ψευδής είδηση (fake news); Πώς επιδρά η «μετα-αλήθεια» στη δημόσια σφαίρα, καθώς οι άνθρωποι φαίνεται ότι από μια θάλασσα πληροφοριών αποδέχονται συχνά εκείνο που τους αγγίζει συναισθηματικά, θέτοντας σε δεύτερη μοίρα τον έλεγχο του αν και κατά πόσο μπορεί είναι αληθινό. Τι σημαίνουν τα άρθρα του συντάγματος; Πώς μπορούν να περιοριστούν τα δικαιώματα των πολιτών για λόγους «δημοσίου συμφέροντος» και που χρησιμεύουν σε όλα αυτά οι συνταγματικοί και δικαστικοί «περιορισμοί των περιορισμών» της κρατικής εξουσίας;

Πόσες τέτοιες συζητήσεις άνοιξαν στις «σύγχρονες ψηφιακές  τάξεις», την εποχή της πανδημίας και των περιοριστικών μέτρων κυκλοφορίας, και έμειναν χωρίς ουσιαστικό υλικό αναζήτησης της απάντησης, καθώς τέτοιο υλικό δεν υπάρχει πια στο περιεχόμενο του σχολείου; 

Το μακρινό 1985, πανεπιστημιακοί και εκπαιδευτικοί στην Αγγλία προσπάθησαν να εισάγουν στα σχολεία την Παγκόσμια Εκπαίδευση (Global Education). Η Παγκόσμια Εκπαίδευση ήταν ένα διεπιστημονικό αντικείμενο στο οποίο η Ιστορία, η Γεωγραφία, οι Κοινωνικές Επιστήμες συναντιόνταν προκειμένου να δείξουν την σύνδεση των οικονομικών, πολιτικών, κοινωνικών και ιστορικών διεργασιών της ανθρωπότητας (παγκόσμια θέματα – πόλεμος και ειρήνη, αειφορία, πολυπολιτισμικότητα, ανθρώπινα δικαιώματα – πως διαμορφώνεται ο σύγχρονος κόσμος – πως να σχεδιάσουμε εναλλακτικά σενάρια για το μέλλον του πλανήτη). Ήταν μια γενικότερη παιδαγωγική έμπνευση εκείνης της εποχής που πλαισιωνόταν από προσπάθειες όπως του Ian Lister, στο πανεπιστήμιο του York, του  Robin Richardson (Learning for Change in a World Society, 1979) και των John Fien και Rod Gerber (Teaching Geography for a Better World,1986).

Ο Άγγλος συντηρητικός φιλόσοφος Roger Scruton είχε επικρίνει την Παγκόσμια Εκπαίδευση σαν «κατήχηση» των μαθητών/ -τριών σε αριστερές και τριτοκοσμικές ιδέες (R. Scruton, World Studies: Education or Indoctrination?). Τρεις δεκαετίες μετά, η στάση της πλειοψηφίας των Άγγλων πολιτών στο δημοψήφισμα για την Ε.Ε. έδειξε ότι παρότι είχαν «σωθεί» από την «κατήχηση» στις «αριστερές ιδέες» της Παγκόσμιας Εκπαίδευσης, είχαν αφεθεί στους κήρυκες ενός συντηρητικού εθνικού απομονωτισμού, με στοιχεία αναπόλησης μιας φανταστικής «παλιάς καλής» Αγγλίας, στην οποία ζούσαν «μόνο Άγγλοι» και οι βιομηχανίες της έφτιαχναν «μόνο αγγλικά προϊόντα, αποκλειστικά από Άγγλους, για Άγγλους» (έκπληξη προκαλούσε, πριν από εικοσιπέντε περίπου χρόνια, το ότι σε συζητήσεις με μαθητές και μαθήτριες στην Αγγλία θεωρούσαν το τσάι αποκλειστικά αγγλικό προϊόν!!! Ακόμη και οι λεπτομέρειες, αν διαβαστούν με προσεκτικό και κριτικό μάτι, δείχνουν μια κατάσταση που «σιγοβράζει» και διαμορφώνεται…).

Οι πολιτικές στην εκπαίδευση – και όχι μόνο – έχουν και τα «απροσδόκητα αποτελέσματα» (unexpected effects). Μόνο που εμφανίζονται χρόνια μετά και είναι δύσκολο να αντιστραφούν.

Στη σύγχρονη Ελλάδα, που ο νεοναζισμός και οι θεωρίες συνωμοσίας της πολιτικής κατακλύζουν το διαδίκτυο, η Πολιτική Παιδεία και οι κοινωνικές επιστήμες είναι αναγκαίες στη λυκειακή βαθμίδα.

Είναι αναγκαίες, όχι μόνο ως αυτοτελή αντικείμενα αλλά και στη διεπιστημονική τους σύνδεση με την ιστορία, τη γεωγραφία, τη φυσική, τη χημεία και τη βιολογία. Το να πιστεύει κάποιος σήμερα ότι η γη μπορεί να είναι κούφια και να κατοικείται, «το Ολοκαύτωμα μπορεί και να μην έγινε», ο Χίτλερ ή ο Έλβις Πρίσλεϊ μπορεί να είναι ζωντανοί δεν πρέπει να διαβάζεται μόνο ως έλλειμα γνώσης και κριτικής σκέψης στη φυσική, τη χημεία, την ιστορία, τη γεωγραφία. Από πολιτική σκοπιά, αυτές οι απόψεις μπορούν να οδηγήσουν τα άτομα σε δράση ή ανοχή προς κατευθύνσεις που κλονίζουν τη δημοκρατία και απειλούν την ανθρωπότητα (αναλυτικά στο Deborah Lipstadt, Denying The Holocaust). Η ενεργή και κριτική πολιτότητα δεν εξαντλείται στη γνώση κάποιων νόμων ή αρμοδιοτήτων θεσμικών οργάνων. Δεν είναι μόνο η γνώση των ιδεολογιών που κινούνται στην πολιτική σφαίρα του σύγχρονου κόσμου. Είναι η δυνατότητα συναρμογής και αξιοποίησης συνολικά της σχολικής γνώσης στην ερμηνεία του κοινωνικού και πολιτικού κόσμου και των «λόγων» που εκφέρονται σε αυτόν.

Δεν είναι όμως, μόνο, η πολιτική ζωή που απαιτεί την εισαγωγή αυτών των μαθημάτων. Μια σειρά από ζητήματα ταυτότητας, σχέσεων στην εφηβεία, διαπροσωπικών αξιολογήσεων απασχολούν, πολλές φορές με τρόπο βασανιστικό, τους νέους και τις νέες μας. Όλα αυτά τα ζητήματα μπορούν να βρουν υλικό οργανωμένης συζήτησης και απαντήσεων στα μαθήματα των κοινωνικών επιστημών.

Κλείνοντας, το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι αν οι έφηβοι γίνουν «δεξιοί» ή «αριστεροί» πολίτες. Στην κοινοβουλευτική δημοκρατία, κάποιοι θα είναι δεξιοί, κάποιοι κεντρώοι και κάποιοι άλλοι αριστεροί. Απόλυτη ομοφωνία δεν υπάρχει, ούτε μπορεί να επιτευχθεί στη ζωή. Υπάρχει μόνο στα νεκροταφεία. 

Το πραγματικό πρόβλημα είναι οι έφηβοι να γίνουν «αδέξιοι» πολίτες – χωρίς γνώσεις και ικανότητες να ασκήσουν την ιδιότητα της πολιτότητας, σε κάθε περίσταση, προς όφελος του δημόσιου συμφέροντος -, διότι τότε κινδυνεύει η δημοκρατία.  

https://drepani.gr/ekpaideusi/item/21247-na-ti-simainei-gia-tous-mathites-i-apousia-ton-koinonikon-epistimon-sto-lykeio

Εκπαιδευτικοί και γονείς σε συναγερμό! - Κόφτης σε παράλληλες στηρίξεις

"Σε εξέλιξη (ξανα)βρίσκεται το σχέδιο «εξοικονομώ» του υπ. Παιδείας σχετικά με τον αριθμό των προσλήψεων εκπαιδευτικών παράλληλης στήριξης για το σχολικό έτος 2023- 2024.

Επιβεβαιώνει και διευρύνει την πολιτική του μοιράσματος των εκπαιδευτικών παράλληλης στήριξης σε δυο ή και περισσότερους μαθητές, ακυρώνοντας στην πράξη τις διαγνώσεις των ΚΕΔΑΣΥ και υποβαθμίζοντας τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών."

Επισημαίνουν μεταξύ άλλων σε ανακοίνωσή τους οι ανεξάρτητες αυτόνομες αγωνιστικές ριζοσπαστικές ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.

 Αναλυτικά η ανακοίνωση:

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΓΟΝΕΙΣ ΣΕ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ!- ΚΟΦΤΗΣ ΣΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΣΤΗΡΙΞΕΙΣ

Μειώνεται δραματικά η ικανότητα συγκέντρωσης των παιδιών

Δημήτρης Τσιριγώτης

Οι μαθητές σήμερα έχουν μικρότερη διάρκεια συγκέντρωσης

(Ο ψηφιακός και ο πραγματικός κόσμος)

Όσοι είναι εκπαιδευτικοί σίγουρα θα έχουν παρατηρήσει τα τελευταία χρόνια δραματική επιδείνωση της αδυναμίας συγκέντρωσης  προσοχής των μαθητών. Οι μαθητές φαίνεται ότι ολοένα και περισσότερο δυσκολεύονται να μείνουν συγκεντρωμένοι σε ένα πράγμα και ότι η προσοχή τους είναι πολύ εύκολο να διαταραχθεί από οποιοδήποτε μικρό ή μεγάλο περισπασμό. Να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν αναφερόμαστε στο μικρό ποσοστό παιδιών που έχουν ΔΕΠΥ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας). Μιλάμε για το σύνολο των μαθητών.

Μειώνεται δραματικά η ικανότητα συγκέντρωσης των παιδιών

Κυβερνητική ευθύνη οι πυρκαγιές που καταστρέφουν τη χώρα: ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ την ΠΕΜΠΤΗ 24.08, 7.00 μμ στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Κυβερνητική ευθύνη οι πυρκαγιές που καταστρέφουν τη χώρα: ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ την ΠΕΜΠΤΗ 24.08, 

7.00 μμ στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Να πάρουμε στα χέρια μας τις ζωές μας
και την υπεράσπιση του φυσικού περιβάλλοντος

ΟΛΕΣ/ΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ

την ΠΕΜΠΤΗ 24.08, 7.00 μμ στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Κυβερνητική ευθύνη οι πυρκαγιές που καταστρέφουν τη χώρα: ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ την ΠΕΜΠΤΗ 24.08, 7.00 μμ στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Δεκάδες απανθρακωμένοι μετανάστες: Ο άνθρωπος ΔΕΝ είναι προστατευόμενο είδος

▸Το Εθνικό Πάρκο του δάσους της Δαδιάς είναι αυστηρά προστατευόμενη δασική έκταση, όπως μαθαίνουμε. Εδώ ζουν 36 είδη αρπακτικών πτηνών, ανάμεσά τους ο μαυρόγυπας, ο ασπροράρης, το όρνιο. Εδώ ζουν ζαρκάδια, λύκοι, αγριογούρουνα και αγριόγατες, καθώς και 24 είδη νυχτερίδων. Εδώ έχουν εντοπιστεί 29 είδη ερπετών, 13 είδη αμφιβίων και 17 είδη ψαριών – για να μην αναφερθούμε στα ενδημικά δέντρα, λουλούδια και φυτά.

  Ωστόσο, ο φρικτός θάνατος δεκάδων μεταναστών, (26 επιβεβαιωμένοι μέχρι τώρα), στο δάσος της Δαδιάς δείχνει ότι ο άνθρωπος ΔΕΝ συγκαταλέγεται στα επισήμως προστατευόμενα είδη – ιδίως αν ο άνθρωπος τυχαίνει να είναι φτωχός, μετανάστης, ανέστιος. Ακόμα δεν ξέρουμε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες απανθρακώθηκαν οι μετανάστες. Δεν ξέρουμε ποιοι και πώς θα πιστοποιήσουν τις σορούς, ποιος ομαδικός τάφος θα τους καταπιεί… Τα ΜΜΕ πάντως έσπευσαν να τονίσουν ότι πιθανότατα είχαν εισέλθει παράνομα στη χώρα, υπονοώντας ότι δεν είναι ευθύνη του κράτους να τους προστατεύσει. Παράλληλα τα ΜΜΕ μεταδίδουν ότι οι αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις στον Έβρο βρίσκονται στο υψηλότερο επίπεδο συναγερμού για να αναχαιτίσουν και την παραμικρή προσπάθεια παράτυπων μεταναστών, να περάσουν στη χώρα μας.

   Πιο άγριο αρπακτικό και από τους γύπες, ο καπιταλισμός που ξεριζώνει ανθρώπους και ύστερα οδηγεί στον θάνατο τους λιγότερο «τυχερούς».

https://prin.gr/2023/08/26-nekroi/

Ανείπωτη τραγωδία στον Έβρο: Απανθρακωμένοι βρέθηκαν πολλοί μετανάστες

Οι 20 - τουλάχιστον - απανθρακωμένοι πρόσφυγες/μετανάστες που βρέθηκαν στο δάσος της Δαδιάς, στον Έβρο, είναι θύματα της αντιμεταναστευτικής πολιτικής που αναγκάζει τους ανθρώπους να κρύβονται κυνηγημένοι στα δάση. Προστίθενται στους 600 του ναυαγίου στην Πύλο.

Όσον αφορά τον ντόπιο πληθυσμό στον Έβρο, αποκαλύφθηκε ο κενός χαρακτήρας των υποσχέσεων των κυβερνήσεων ότι "ασφάλεια" θα τους φέρουν οι φράχτες στα σύνορα και οι ΝΑΤΟϊκές βάσεις μαζί με τις επενδύσεις (LNG κ.α.).

Φωνάζουμε διαρκώς ότι πρώτη και κύρια μέριμνα πρέπει να είναι η ενίσχυση των υποδομών για την εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών. Αλλιώς θα ψάχνουμε τον "εχθρό" πίσω απ' τους φράχτες ενώ θα εκκενώνουμε - τα ήδη υποβαθμισμένα - νοσοκομεία, χωριά και πόλεις, μπροστά στις καταστροφές που μας παρουσιάζουν ως "αναπόφευκτες"...

Εμείς όμως καταλαβαίνουμε ότι τίποτα από αυτά που ζούμε δεν είναι αναπόφευκτο. Όλα είναι ζήτημα προτεραιοτήτων.

Κουράγιο & δύναμη σε κατοίκους, (δασο)πυροσβέστες και υγειονομικούς.

#ΜένουμεΕνεργοί #φωτιά #Αλεξανδρούπολη #Έβρος #refugeesgr #antireport

ΚΕΕΡΦΑ: Οι απανθρακωμένοι μετανάστες στη Δαδιά είναι μαζική δολοφονία της κυβέρνησης όπως και οι πνιγμοί στη Πύλο

https://www.efsyn.gr/ellada/koinonia/401575_keerfa-oi-apanthrakomenoi-metanastes-sti-dadia-einai-maziki-dolofonia-tis

Ο Άδωνις Γεωργιάδης καταργεί και το πενθήμερο

ΕΞΑΗΜΕΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ, ΤΟ «ΝΤΕΜΠΟΥΤΟ» ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Χριτίνα Κοψίνη

Η νέα ελαστικοποίηση, με «τυράκι» την προσαύξηση 40% στο 6ο ημερομίσθιο, συνδέεται με το αίτημα των βιομηχάνων, του ΣΕΒ, του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος και του αναβαθμισμένου εκπροσώπου τους στο μέγαρο Μαξίμου για μείωση του κόστους από τις υπερωρίες που αναγκάζονται να καταβάλλουν ή τις «μαύρες» αμοιβές.

Θέλεις σύμβαση εργασίας με εξαήμερο ή ανεργία;» Aυτό φαίνεται ότι θα είναι το νέο δίλημμα που θα τεθεί στους βιομηχανικούς εργάτες μετά και την ψήφιση του νέου εργασιακού νομοσχεδίου που θα δημοσιοποιηθεί σήμερα. Ουσιαστικά πρόκειται για την κατάργηση του πενθήμερου και τη θεσμοθέτηση του εξαήμερου, κατ’ αρχάς στις βιομηχανικές επιχειρήσεις. Μέχρι σήμερα οι εργάτες απασχολούνταν την 6η ημέρα μόνο εάν η επιχείρηση είχε πρόσθετες ή έκτακτες ανάγκες και, εφόσον οι εργαζόμενοι συμφωνούσαν. Τότε η προσαύξηση ήταν 30% πάνω στο ημερομίσθιο.

Με τη νέα ρύθμιση, που ανακοίνωσε χθες ο Αδωνις Γεωργιάδης, κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής συνέντευξης στην ΕΡΤ1, με αντάλλαγμα μία αύξηση από 30% στο 40%, σπάει το πενθήμερο και με πιλότο τη βιομηχανία και ειδικότερα τις επιχειρήσεις με εναλλασσόμενες βάρδιες συνεχούς λειτουργίας (7 ημέρες ή 24 ώρες) ανοίγει ο δρόμος ενδεχομένως και για ευρύτερες αλλαγές στον χρόνο εργασίας, ενδεχομένως και σε άλλους τομείς και κλάδους.

Ποιο είναι το επιχείρημα του υπουργού γι’ αυτήν τη νέα υπέρβαση στο ισχύον εργατικό δίκαιο; Η κατάργηση των «μαύρων» αμοιβών, όπως λέει, ή η άρνηση των εργαζομένων να τηρήσουν το πενθήμερο. Στην πράξη, όμως, αυτή η νέα ελαστικοποίηση συνδέεται με το αίτημα των βιομηχάνων, του ΣΕΒ, του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος και του αναβαθμισμένου εκπροσώπου τους στο μέγαρο Μαξίμου, για μείωση του κόστους από τις υπερωρίες που αναγκάζονται να καταβάλλουν («μαύρα» ή «άσπρα», δεν έχει σημασία) όταν απαιτείται εργασία και την 6η ημέρα.

Επιπλέον βάρδια

«Σήμερα, επειδή υπάρχει πολύ μεγάλο έλλειμμα εργαζομένων, ειδικά στη βιομηχανία, χρησιμοποιούνται εργαζόμενοι παραπάνω ώρες για να βγαίνει η βάρδια και πληρώνονται “μαύρα”. Πλέον θα δίνεται το δικαίωμα να έχουν μία επιπλέον βάρδια το Σάββατο, με τον εργαζόμενο να δικαιούται ημερομίσθιο για την 6η ημέρα απασχόλησής του, προσαυξημένο κατά 40%», είπε ο κ. Γεωργιάδης στην τηλεοπτική εκπομπή αιτιολογώντας το μέτρο.

Θυμίζουμε ότι η αμοιβή της 6ης ημέρας εργασίας ρυθμίστηκε νομοθετικά για πρώτη φορά με το άρθρο 8 του Ν. 3846/2010 και έκτοτε για την απασχόλησή του κατά την 6η ημέρα ο εργαζόμενος αμείβεται με το καταβαλλόμενο ημερομίσθιο προσαυξημένο κατά 30%, χωρίς όμως να δικαιούται αναπληρωματική εβδομαδιαία ανάπαυση.

Η θεσμοθέτηση με σύμβαση της 6ης μέρας αναγκαστικά, εφόσον δεν θα συνδυαστεί με ανατροπή του 40ωρου εργασίας ως εβδομαδιαίος χρόνος, αναμένεται λογικά να συνοδευτεί και από μία ακόμη ρύθμιση που θα αφορά την αποκαλούμενη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.

Δηλαδή, όταν εφαρμόζεται σύστημα εξαήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, ανεξαιρέτως των κλάδων, το πλήρες ωράριο εργασίας ανέρχεται σε 6 ώρες και 40 λεπτά ημερησίως αντί για 8 ώρες που ισχύει στις επιχειρήσεις με πενθήμερο. Αρα, για να διατηρηθεί ως μέσος όρος το 6ωρο στις επιχειρήσεις με εξαήμερη εργασία, δεν αποκλείεται τώρα ο χρόνος αναφοράς, εντός του οποίου μπορεί να «ξεχειλώνει» ο εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας, από τους 6 μήνες που είναι σήμερα να αυξηθεί ακόμη περισσότερο. Το πόσο θα το διαπιστώσουμε σήμερα.

Flexicurity χωρίς πρόνοιες

Το υποχρεωτικό εξαήμερο για τη βιομηχανία αποτελεί ενδεχομένως το πιο αρνητικό από σειρά άλλων μέτρων που περιλαμβάνει το νομοσχέδιο. Ένα νομοσχέδιο, που κάτω από το λούστρο της εναρμόνισης με θετικές διατάξεις της κοινοτικής Οδηγίας 2019/1152 «για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας», επαναλαμβάνει την προσπάθεια κακέκτυπης εφαρμογής του αποκαλούμενου flexicurity που άρχισε να εφαρμόζεται προ εικοσαετίας στη βόρεια και κεντρική Ευρώπη, αλλά πάντα σε συνδυασμό με κάποιες πρόνοιες ενός κοινωνικού κράτους και πολιτικών απασχόλησης που στην Ελλάδα συνεχίζουν να απουσιάζουν.

Το δεύτερο χαρακτηριστικό που επιβεβαιώνουν οι χθεσινές προαναγγελίες του κ. Γεωργιάδη είναι ότι, με εξαίρεση την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις και οι υπουργοί Εργασίας που ακολούθησαν μετά το 2019 επέμειναν και επιμένουν να προτάσσουν ως πρώτα νομοθετικά διαπιστευτήρια, νόμους με αντεργατικές διατάξεις που τα όποια μέτρα απλώς τα κάνουν συμπληρώματα επικοινωνιακά. Αυτό έπραξε και ο Γ. Βρούτσης αναλαμβάνοντας το υπουργείο, ακόμη περισσότερο το προχώρησε ο Κ. Χατζηδάκης και δυστυχώς το ίδιο φαίνεται να πράττει και ο κ. Αδωνις Γεωργιάδης.

Άλλωστε στις ρυθμίσεις που ο ίδιος προανήγγειλε χθες επιβεβαιώνονται τα όσα είχε ήδη προδιαγράψει η «Εφ.Συν.»

● για τη νομιμοποίηση της εργασίας μηδενικού χρόνου με τη θέσπιση συμβάσεων 24ωρης εργασίας

● την ποινικοποίηση παρεμπόδισης της εισόδου των απεργοσπαστών από συνδικάτα και συνδικαλιστικές οργανώσεις

● την απαλλαγή των επιχειρήσεων που θα επιλέξουν να χρησιμοποιούν την ψηφιακή κάρτα εργασίας από την προαναγγελία υπερωριών.

Άραγε τα συνδικάτα, με εκπροσώπους των οποίων είχε σειρά συναντήσεων ο κ. Γεωργιάδης, έχουν άποψη για όλα αυτά; H ΓΣΕΕ θα περιοριστεί στην ανακοίνωση που εξέδωσε προ δεκαημέρου; Οι ομοσπονδίες συμφωνούν με το 6ήμερο; Ή πρέπει να εκλάβουμε τη σιωπή τους ως μια προαναγγελθείσα συναίνεση;

https://www.efsyn.gr/oikonomia/ergasiaka/401510_o-adonis-georgiadis-katargei-kai-penthimero