ΚAΛΕΣΜΑ ENIΣΧΥΣΗΣ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ ΓΙΑ ΤΟ 21ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΟΛΜΕ ΣΤΙΣ 23/5
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ….
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,
Το 21ο συνέδριο της ΟΛΜΕ και οι εκλογές για νέο ΔΣ της ΟΛΜΕ διεξάγονται εν μέσω της ανελέητης επίθεσης ενάντια στους εργαζόμενους και τα δημόσια αγαθά από Κυβέρνηση – ΕΕ – ΟΟΣΑ. Στην κρίσιμη αυτή περίοδο κρίνεται η ύπαρξη και το περιεχόμενο του δημόσιου σχολείου, αν οι εκπαιδευτικοί θα μετατραπούμε σε “άβουλους και μοιραίους” ή θα υπερασπιστούμε τον ρόλο μας. Κρίνεται, επίσης, η ύπαρξη συνδικαλιστικού κινήματος με συλλογικές διεκδικήσεις και ανατρεπτικούς αγώνες ή ενός συνδικαλιστικού κινήματος που θα διεκδικεί ό,τι και όπως του επιτρέπουν και η επικράτηση της λογικής της ανθρωποφαγίας και του ανταγωνισμού. Επείγοντα ερωτήματα που απαιτούν άμεσες απαντήσεις!
Ο μακρόχρονος, αποφασιστικός, αγώνας της εκπαίδευσης ενάντια στην αξιολόγηση, ο μεγαλειώδης αγώνας των φοιτητών, οι ευρύτεροι εργατικοί και λαϊκοί αγώνες, όπως των αγροτών, των υγειονομικών, για τα δημοκρατικά δικαιώματα στρίμωξαν την κυβέρνηση, τραυμάτισαν την εικόνα της παντοδυναμίας της, ανέδειξαν τις δυνατότητες και το δρόμο να ανοίξουν ρωγμές στην κυρίαρχη πολιτική.
Επιπλέον, ο αγώνας των εκπαιδευτικών κατά της αξιολόγησης αποκάλυψε τα σχέδια και το ρόλο όλων, από την κυβέρνηση ως τις παρατάξεις και την ηγεσία της ΟΛΜΕ. Ανέδειξε τα πρωτοβάθμια σωματεία, ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ και τις δυνάμεις που τα στηρίζουν ως ατμομηχανή του αγώνα για τη νίκη του κλάδου.
Οι συνεχείς ανατιμήσεις εξανεμίζουν τους ήδη μειωμένους, κατά 40%, μισθούς των εργαζομένων. Εμπαίζει τους εκπαιδευτικούς με τις αυξήσεις-κοροϊδία του 1,5 ευρώ τη μέρα, όταν αυξάνει τα επιδόματα των στελεχών της διοίκησης κατά 30%. Αρνείται την επιστροφή των δώρων που αντιστοιχούν σε δύο μισθούς, ενώ ετοιμάζει σύστημα με μπόνους παραγωγικότητας. Απειλεί τη λαϊκή κατοικία με τους εκατοντάδες χιλιάδες πλειστηριασμούς και τις υπέρογκες αυξήσεις των ενοικίων. Ετοιμάζει νέα αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης από το 2026! Όλα αυτά καταδεικνύουν τη βαθιά αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης που εξυπηρετεί τα κέρδη του κεφαλαίου. Η «ανάπτυξη» τους, η λεηλασία φύσης και ανθρώπων, σκορπά φτώχεια και θάνατο!
Το αποδεικνύει περίτρανα η πολιτική ιδιωτικοποίησης κάθε δημόσιου αγαθού με το έγκλημα των Τεμπών, αλλά και τηνυποβάθμιση –διάλυση του δημόσιου συστήματος υγείας, όταν το μεγαλύτερο μέρος των κρατικών δαπανών για την υγεία ενισχύει τους ιδιώτες. Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και η πλήρης επιχειρηματικοποίηση του δημόσιου Πανεπιστημίου που έρχεται να σηματοδοτήσει την επιχείρηση ιδιωτικοποίησης και της εκπαίδευσης συνολικά.
Και όλα αυτά από μια κυβέρνηση που όλο και περισσότερο κυβερνά με τον αυταρχισμό, που απαγορεύει στην πράξη τις απεργίες, παραβιάζει το Σύνταγμα, οξύνει τις διώξεις σε αγωνιζόμενους και προσπαθεί συστηματικά να συγκαλύψει τις ευθύνες της και τα συμφέροντα που εκπροσωπεί.
Η εκπαιδευτική της πολιτική, βασισμένη στις κατευθύνσεις της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ, επιδιώκει να προσαρμόσει την εκπαίδευση στις ανάγκες της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Κρίσιμους κόμβους αποτελούν η εφαρμογή του ν. 4823/21 και της αξιολόγησης σχολείων και εκπαιδευτικών, η επέκταση της Τράπεζας Θεμάτων, η θεσμοθέτηση του Εθνικού Απολυτηρίου και της Ελεύθερης Επιλογής Σχολείου, καθώς και η σύνδεση της ΤΕΕ με την αγορά.
Την ίδια στιγμή οι εργασιακές σχέσεις στην εκπαίδευση αλλάζουν ταχύτατα και προς το χειρότερο. Με όπλο την αξιολόγηση δεκάδες χιλιάδες νεοδιόριστοι βρίσκονται σε ομηρία, ενώ δεκάδες χιλιάδες αναπληρωτές καλούνται κάθε χρόνο να καλύψουν τα χιλιάδες κενά στα σχολεία, σε άθλιες συνθήκες που οδήγησαν μόνο φέτος 3000 από αυτούς στην παραίτηση. Σε όλους αυτούς τους συναδέλφους, αντί για μόνιμη και σταθερή εργασία, η κυβέρνηση υπόσχεται νέο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, ώστε να ισοπεδώσει πτυχία και προϋπηρεσία χρόνων. Οι εκπαιδευτικοί με μισθούς πείνας μετατρέπονται γοργά σε “πολυεργαλεία” κάλυψης όλων των αναγκών, της υπέρμετρης γραφειοκρατίας, στοχοποιημένοι ως υπεύθυνοι της διάλυσης του δημόσιου σχολείου, που θα λογοδοτούν αέναα,με υποταγή στον διοικητικό μηχανισμό των managers χωρίς ίχνος παιδαγωγικής ελευθερίας και δημοκρατίας στα σχολεία. Και στο βάθος όλων αυτών βρίσκεται η «αυτονομία» της σχολικής μονάδας με πέρασμα των εργασιακών των εκπαιδευτικών στους Δήμους.
Στους μεγάλους αγώνες του κλάδου την προηγούμενη διετία δεν έχουν όλοι την ίδια συμμετοχή, ούτε την ίδια ευθύνη για την αναντίστοιχη με τις περιστάσεις παρουσία της ΟΛΜΕ. Η τριπλή συμμαχία ΔΑΚΕ -ΣΥΝΕΚ –ΠΕΚ, είτε ήταν συστηματικά απούσα, είτε υπονόμευσε τις κινητοποιήσεις του κλάδου.
Μαζί σταμάτησαν την απεργία αποχή από την αυταξιολόγηση και αρνήθηκαν την επαναπροκήρυξη της, όταν κρίθηκε παράνομη. Αρνήθηκαν τη συνέχιση της από τα πρωτοβάθμια σωματεία, ενώ επιδόθηκαν στην ίδια με το ΥΠΑΙΘΑ εκστρατεία τρομοκράτησης των συναδέλφων. Δύο χρόνια μετά τελικά , μαζί με το ΠΑΜΕ έφτασαν στην τακτική των ενιαίων κειμένων αποδοχής της ¨καλής αξιολόγησης” στα χνάρια της αξιολόγησης Γαβρόγλου (20ο Συνέδριο ΟΛΜΕ), επιδιώκοντας να κλείσουν τον αγώνα και να σπείρουν την απογοήτευση. Την απεργία –αποχή για τους μέντορες και τους ενδοσχολικούς συντονιστές αποφάσισαν να την κηρύξουν με καθυστέρηση ενός έτους.
Όταν η απεργία –αποχή από την ατομική αξιολόγηση βγήκε παράνομη, συμφώνησαν στην επαναπροκήρυξη της από την ομοσπονδία, κάτω από την πίεση των μαχόμενων εκπαιδευτικών, καθυστερώντας, όμως, την υλοποίησή της. Την ίδια στιγμή που συνδικαλιστικά τους στελέχη φοράνε “το κοστούμι” του αξιολογητή, παίζοντας το παιχνίδι της κυβέρνησης.
Ενώ δύο χρόνια βομβαρδίζεται η εκπαίδευση από μέτρα, καλούν απλά τον κλάδο σε επαγρύπνηση και προετοιμασία, αποφεύγοντας κάθε συζήτηση για την οργάνωση απεργιακού, συγκρουσιακού αγώνα με στόχο την ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης. Ακόμα και το νομοσχέδιο της ΤΕΕ πέρασε χωρίς την παραμικρή αγωνιστική δράση.
Δεν οργάνωσαν πανελλαδικές κινητοποιήσεις ούτε καν για τα οξυμένα προβλήματα σχολείων και εκπαιδευτικών (μείωση μαθητών στα τμήματα, κενά, αναπληρωτές, μονιμοποίηση νεοδιόριστων, κτηριακά, κ.ά.). ‘Όχι μόνο δεν οργάνωσαν κινητοποιήσεις για το μπαράζ διώξεων στην εκπαίδευση και την αντιδημοκρατική εκτροπή των δικαστικών προσφυγών, αλλά και δεν είναι λίγες φορές που εμπόδισαν ακόμα και ψηφίσματα αλληλεγγύης σε διωκόμενους συναδέλφους.
Αυτή τη στάση της υποχώρησης, της συναίνεσης και της ηττοπάθειας τήρησαν και οι αντίστοιχες συνδικαλιστικές δυνάμεις στην ΕΛΜΕ Βοιωτίας(Πρωτοβουλία, Ενωτική Κίνηση και ΔΑΚΕ).
Όλα τα παραπάνω έχουν εξήγηση: οι δυνάμεις αυτές είναι δέσμιοι των κυβερνητικών κομμάτων που ψήφισαν και μαζί υλοποίησαν μνημονικά, αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα Είναι συνδικαλισμός των μνημόσυνων με κινητοποιήσεις την ημέρα ψήφισης ενός ν/χ και όχι του αγωνιστικού σχεδιασμού που θα το αποτρέψει ή θα το ανατρέψει.
Το ΠΑΜΕ στα λόγια είναι υπέρ της απεργίας αποχής! Έφτασαν στο σημείο να ψηφίσουν στην ΟΛΜΕ τα ενιαία κείμενα των ΣΥΝΕΚ, ΔΑΚΕ ,ΠΕΚ που κατακεραύνωναν πριν, δημιουργώντας ψευδαισθήσεις στον κλάδο ότι με κείμενα μπορούμε να σταματήσουμε την αξιολόγηση! Σήμερα δεν ψηφίζουν την επαναπροκήρυξη της απεργίας αποχής από τις ΕΛΜΕ, αλλά μόνο από την ΟΛΜΕ και την ΑΔΕΔΥ. Στις ΓΣ δεν κατέθεταν σχέδιο αγώνα, στοιχήθηκαν πίσω από την ΑΔΕΔΥ μαζί με ΔΑΚΕ και ΣΥΝΕΚ και καταψήφισαν όλες τις προτάσεις των Παρεμβάσεων για κλαδικό και πανεκπαιδευτικό αγώνα.
Οι Αγωνιστικές Παρεμβάσεις δε σταματήσαμε να παλεύουμε για τα προβλήματα των εκπαιδευτικών και τις διεκδικήσεις του κλάδου. Συμβάλαμε καθοριστικά να μείνει ανοιχτό το μέτωπο κατά της αξιολόγησης κηρύσσοντας απεργία αποχή σε πολλές ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ, όταν οι παρατάξεις του κυβερνητικού και κομματικού συνδικαλισμού σφύριζαν λήξη. Παραμείναμε όρθιοι και συνεχίζουμε τον αγώνα.
Ο αγώνας των νεοδιόριστων είναι σημαντική παρακαταθήκη για όλους μας γιατί από Σεπτέμβριο με γενικευμένη την εφαρμογή της αξιολόγησης σε όλους τους συναδέλφους, η κυβέρνηση δεν θα έχει καταφέρει να δημιουργήσει όρους τετελεσμένων ότι προχώρησε η αξιολόγηση, και θα συνεχίσουμε τον αγώνα όλος ο κλάδος μαζί.
Στο 21ο συνέδριο της ΟΛΜΕ θα δώσουμε τη μάχη για να αποφασιστεί η συνέχιση του αγώνα με ΓΣ των ΕΛΜΕ και ΓΣ προέδρων με την έναρξη της χρονιάς και πρόταση για παρατεταμένο αγώνα διαρκείας (ενημερώσεις, εκδηλώσεις, αποκλεισμούς, συγκεντρώσεις, επαναλαμβανόμενες απεργίες) που η εξέλιξή του θα καθορίζεται από ΓΣ. Να σταματήσουμε την αξιολόγηση και να γίνουν δεκτά τα αιτήματα του κλάδου (μισθός, διορισμοί, συντάξεις, δημόσιο σχολείο, δικαιώματα, κ.ά.)
Οι Παρεμβάσεις είναι γέννημα και θρέμμα της βάσης του κλάδου και των μεγάλων αγώνων (1988, 1997, 2013). Επίμονα υπερασπιζόμαστε την αυτοτέλεια των σωματείων και των αγώνων μας από το κράτος και τα κόμματα. Πιστεύουμε στην κοινή δράση των αγωνιστικών δυνάμεων και στην αγωνιστική ενότητα του κλάδου και αυτό επιβεβαιώνει η συμμετοχή πολλών ανένταχτων αγωνιστών στις Παρεμβάσεις.
Ζητάμε την ενίσχυση των Παρεμβάσεων για να δώσουμε τη μάχη στο 21ο συνέδριο της ΟΛΜΕ, για να ενισχυθεί η φωνή των αγώνων, να γίνουν οι αγώνες επικίνδυνοι και να αποκτήσουν προοπτική νίκης.
Όλοι στη Γ.Σ. την Πέμπτη 16-5-24 στο ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ
ΚΕΝΤΡΟ ΚΡΥΑΣ στις 5.00 μμ με θέμα την διαδικασία
ανάδειξης αντιπροσώπων για το 21ο συνέδριο της ΟΛΜΕ
Δεν υπάρχουν αδιάβατοι δρόμοι… Παίρνουμε τα σωματεία στα χέρια μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου