Στις 28 Φλεβάρη ένας είναι ο Δρόμος!

 Στις 28/2 απεργώ.

Γιατί δεν μπορώ να βάλω στη ζυγαριά ένα μεροκάματο με αντίβαρο τόσες ανθρώπινες ζωές.

Τις ζωές των παιδιών μας.

Ποιος έχει κάτι ιερότερο από αυτό;

Ή της μάνας μας.

Που βρίσκεται γυμνή στο έδαφος γιατί κατάντησε να την ξεπλένουν αυτοί που οι ψυχές τους είναι πιο βρώμικες κι από τον Κόπρο του Αυγεία.

Κουράστηκα να μετράω πια τις απώλειες που γίνονται ολοένα και μεγαλύτερες.

Μέσα μου δε χωράει άλλη οργή.

Ούτε οδύνη.

Και το άδικο γίνεται ποτάμι που ορμάει να με πνίξει.

Ο έλεγχος τυλίγεται γύρω από το λαιμό μας σα φίδι.

Ελέγχουν τη δικαιοσύνη, την ενημέρωση, τις συνομιλίες μας, τις κινήσεις μας, τις ζωές μας.

Μόνο τα τραίνα που ταξιδεύουμε δεν μπορούν να ελέγξουν.

Περιφρονούν και καταστρέφουν όλα αυτά που εμείς νιώθουμε πολύτιμα αλλά εκείνοι δεν μπορούν να βγάλουν κέρδος από αυτά.

Τη δημόσια παιδεία.

Τη δημόσια υγεία.

Την τέχνη.

Τον πολιτισμό.

Και δεν μας αφήνουν ούτε να τα υπερασπιστούμε.

Η καταστολή τους μας πατάει στο λαιμό απαιτώντας να φτύσουμε τα δικαιώματα μας στο δρόμο.

Τους σιχάθηκα.

Δεν αντέχω άλλο.

Στις 28/2 απεργώ.

Εσύ;

ΠΗΓΗ: FB