Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη φάση όπου εμφανίζονται νέα σημεία σύγκλισης ανάμεσα στο εκπαιδευτικό, το γονεϊκό και το μαθητικό κίνημα. Οι μεγάλες αυτές ομάδες πλήττονται άμεσα από την κυβερνητική πολιτική, προωθούν τρόπους συντονισμού εκτός από τις περικοπές τμημάτων και τις διώξεις και για την υποχρηματοδότηση και την εγκατάλειψη των σχολείων μέσω της κατάργησης των σχολικών επιτροπών και την είσοδο ιδιωτών σε σχολικές δραστηριότητες. Τώρα, η ΟΛΜΕ του κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΕΚ) γυρίζει την πλάτη πάλι και «πετάει την μπάλα στην εξέδρα» και τους αγώνες μήνες μετά με απεργία τον Νοέμβρη!
Στις 16/9 η ΔΑΚΕ κατέθεσε στο ΔΣ τη δήθεν αγωνιστική, αλλά απαράδεκτη κι υπονομευτική πρόταση η συνέλευση προέδρων των ΕΛΜΕ να γίνει στις 5/10, αλλά μαζί με συγκέντρωση στις 7μμ στο Σύνταγμα(!) δήθεν εξαιτίας της ημέρας του εκπαιδευτικού. ΣΥΝΕΚ και ΠΕΚ συμφώνησαν με την προϋπόθεση ότι η συνέλευση θα αρχίσει αυστηρά νωρίς το πρωί και θα υπάρχει ισχυρή σύσταση στους προέδρους να μην κάνουν κατάχρηση του χρόνου(!) Δεν θέλουν να γίνει μια συνέλευση προέδρων ουσιαστική και αποφασιστική, αλλά μια συνέλευση καρικατούρα, όπου θα αποκλείσουν κάθε προσπάθεια για συγκροτημένες αγωνιστικές αποφάσεις με δικαιολογία τον περιορισμένο χρόνο και τις πιεστικές διαδικασίες λόγω της συγκέντρωσης που οι ίδιες αποφάσισαν. Η ΑΣΕ πρότεινε τις 28/9 για συνέλευση προέδρων και να προετοιμαστεί σωστά μια 24ωρη απεργία μετά τις 15 Οκτώβρη. Επεσήμαναν ότι είναι δύσκολο να γίνει και συνέλευση προέδρων και κινητοποίηση στις 5/10.
Εμείς διαφωνήσαμε κάθετα με την επιλογή «πακέτο» για συνέλευση και κινητοποίηση, γιατί υπονομεύει και τα δύο. Οι προτάσεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού δεν είναι αντίστοιχες με την ένταση της νέας επίθεσης που δέχεται ο κλάδος από το καλοκαίρι! Θα έπρεπε να γίνει η συνέλευση προέδρων στις 21/9, ώστε να υπάρξει σύνδεση, συντονισμός και συνολικοποίηση δράσεων και κινητοποιήσεων και διάστημα για κλιμάκωση μέσα στην κρίσιμη συγκυρία των περικοπών τμημάτων, της τρομοκράτησης και των διώξεων συναδέλφων. Ωστόσο, επειδή η προσχεδιασμένη αναβολή του ΔΣ κατά 5-6 μέρες υπονόμευσε τη δυνατότητα αντίδρασης του κλάδου, καταθέσαμε την πρόταση για συνέλευση προέδρων στις 28/9 και 48ωρη από 10/10 έως 18/10 και αμέσως μετά νέο κύκλο ΓΣ και συνέλευση προέδρων. Δεν συμφωνήσαμε με την κινητοποίηση στις 5/10 γιατί δεν μπορεί να γίνει την ίδια μέρα με τη συνέλευση προέδρων. Η πρόταση της ΔΑΚΕ πέρασε με 6-5 και αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά ότι δεν υπάρχει κανένα οργανωμένο σχέδιο ουσιαστικής αντιπαράθεσης και σύγκρουσης με την κυβερνητική πολιτική, που να προβλέπει συγκεκριμένα βήματα και αγωνιστική κλιμάκωση. Σημειώνουμε ότι σε έκτακτο ΔΣ στις 27/9 για επιμέρους θέματα καταθέσαμε πρόταση για μετάθεση της κινητοποίησης στις 4/10 ώστε να μην αλληλοαναιρούνται με τη συνέλευση προέδρων, αλλά δεν έγινε δεκτή από την πλειοψηφία. Αντίθετα, συνέχισαν να αναζητούν πλάγιους κι απαράδεκτους τρόπους να ολοκληρωθούν οι ψηφοφορίες στη συνέλευση ως την κινητοποίηση στις 7μμ (αποκλεισμός ομιλητών, μείωση του χρόνου των ομιλιών κλπ).
Η πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ δέσμια του βεβαρυμμένου παρελθόντος της αδράνειας και της υποταγής σε αντιεκπαιδευτικές πολιτικές των κομμάτων τους, που διετέλεσαν κυβερνήσεις, αρνείται να εκπληρώσει τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις της και αφήνει ακάλυπτο τον κλάδο και το δημόσιο σχολείο από τις συνεχείς επιθέσεις που δέχονται. Αρνήθηκαν, παρά τις προτάσεις που κατατέθηκαν στο ΔΣ της ΟΛΜΕ από την αρχή της χρονιάς, να οργανώσουν πανελλαδικές κινητοποιήσεις για μονιμοποίηση νεοδιόριστων, απειλές και διώξεις, περικοπές τμημάτων, τμήματα 28άρια κλπ, ολιγομελή, ξένων γλωσσών και τμήματα με μαθητές με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες, για τοποθετήσεις/κενά κ.ά. Μάλιστα, η ομοσπονδία πολλές μέρες μετά το αίσχος καταστολής και αυταρχισμού στο υπουργείο παιδείας, δεν έβγαλε μια γραμμή καταδίκης, αν και κινδύνευσαν συνάδελφοι και μέλη του ΔΣ. Επίσης, δεν ψήφισαν ανακοίνωση για συμπαράσταση στους 7 συναδέλφους της Δ΄ ΕΛΜΕ Θεσ/νίκης που κλήθηκαν για εξηγήσεις από την τοπική ΔΔΕ, λόγω της απεργίας αποχής.
Η εισήγηση που καταθέτουν στις Γ.Σ. μόνο θυμό κι απογοήτευση μπορεί να προκαλέσει στους εκπαιδευτικούς. Σκόπιμα δεν υπάρχει ουσιαστικός σχολιασμός για την αντιλαϊκή κι αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ και τις συνεχιζόμενες πολεμικές εκατόμβες, προφανώς για να συγκαλύψουν τις ευθύνες των κόμματων τους και των κυβερνήσεων-ΕΕ-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ για τα δεινά των εργαζομένων. Για τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή με το Ισραήλ να σκορπά το θάνατο στους λαούς της Παλαιστίνης και του Λιβάνου και στην Ουκρανία με τη Ρωσία να συνεχίζει τον πόλεμο και με τους ΕΕ-ΝΑΤΟ-ΗΠΑ να ετοιμάζουν μεγάλου βεληνεκούς χτυπήματα μέσω Ουκρανίας στα ενδότερα της Ρωσίας, αρκούνται σε γενικόλογες δηλώσεις: «Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών αποτυπώνουν με εμφατικό τρόπο τη σφραγίδα των γεωπολιτικών συγκρούσεων αλλά και της αντιπαράθεσης της αξίας του ανθρώπου με την κυριαρχία της βίας»! Απουσιάζει η κριτική στην κυβέρνηση που εμπλέκεται στους πολέμους υπέρ Ισραήλ και Ουκρανίας και δεν συμβάλλουν στην ανάπτυξη ισχυρού φιλειρηνικού κινήματος.
Όσον αφορά τα αιτήματα στην εισήγηση είναι αφηρημένα (οικονομική αναβάθμιση, αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών ανισοτήτων, ανοιχτούς ορίζοντες στην παιδεία, ουσιαστική αντιμετώπιση και πρόληψη της βίας, κ.ά.). Υποβαθμίζουν ή αγνοούν πάγια και βασικά αιτήματα του κλάδου (για μισθούς και συντάξεις, κατάργηση αντιασφαλιστικών και αντιεκπαιδευτικών νόμων, χρηματοδότηση σχολείων, 12χρονο σχολείο, κ.ά.). Αντίθετα για να νομιμοποιήσουν τα δύο πραξικοπηματικά συνέδρια, το 20ο και το 21ο, όπου οι ίδιες δυνάμεις έδωσαν ρεσιτάλ αντιδημοκρατικών ενεργειών (επέβαλαν οι σύνεδροι να μην έχουν λόγο στις αποφάσεις, αποχώρησαν από το συνέδριο όταν ψηφίστηκε απεργία αποχή από όλες τις διαδικασίες της αξιολόγησης, δημοσιοποίησαν αλλοιωμένες τις αποφάσεις του 21ου συνεδρίου, κ.ά.) προτείνουν ως διεκδικήσεις τα υποβαθμισμένα αιτήματα αυτών των συνεδρίων (αυξήσεις στα όρια του πληθωρισμού, εφαρμογή του αντιδραστικού νόμου 2738/1999 για Συλλογικές Συμβάσεις, κ.ά). Απροκάλυπτα η ΟΛΜΕ στα πλαίσια της Συλλογικής Σύμβασης, που κατέθεσε, ζητάει «την αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου», όπως ονομάζουν πλέον την έναρξη της αξιολόγησης εκπαιδευτικών και σχολείων. Στο πρόγραμμα δράσης η πρωτοτυπία είναι η ανυπαρξία του, αφού η ΟΛΜΕ ούτε άμεσο ούτε μακροπρόθεσμο προγραμματισμό προτείνει. Για τα άμεσα προβλήματα (κενά, ολιγομελή, μετακινήσεις, υποχρηματοδότηση σχολείων κ.ά.) δεν προτείνει πανελλαδικές κινητοποιήσεις και ενιαία διεκδίκηση λύσης των προβλημάτων και τα παραπέμπει όλα στις ΕΛΜΕ! Δεν προτείνουν αγώνα του κλάδου κατά των διώξεων και των πειθαρχικών εκπαιδευτικών. Για τα γενικότερα προβλήματα για μια ακόμη φορά μας καλούν κάτω από την ομπρέλα της ΑΔΕΔΥ και να «Συμμετέχουμε στην πανεργατική απεργία της 13ης Νοεμβρίου»!... Την απεργία αυτή η ΑΔΕΔΥ την απευθύνει στη κυβερνητική ΓΣΕΕ με τις αντιδραστικές επιλογές, όταν πέρυσι αποφάσισε απεργία τον Νοέμβρη, αγνοώντας την πρόταση που της έκανε η ΑΔΕΔΥ! ΟΛΜΕ - ΑΔΕΔΥ - ΓΣΕΕ μας καλούν να αντιδράσουμε μετά από δύο μήνες και φυσικά όπως το συνηθίζουν μετά από κάθε μεγάλη απεργία, εξαφανίζονται από «προσώπου γης», για αυτό και δεν προτείνουν κλιμάκωση του αγώνα μέσα από νέες Γ.Σ. των σωματείων μας.
Γι αυτό απευθύνουμε κάλεσμα σε όσες δυνάμεις, όπως κι εμείς, διαπιστώνουν ότι το όραμά τους για το δημόσιο σχολείο και τον εκπαιδευτικό δεν χωρά σ΄αυτήν την εισήγηση της υποχώρησης και του συμβιβασμού. Να απαντήσουμε στην εφ’ όλης της ύλης αντιεκπαιδευτική και αντεργατική επίθεση με διεκδικήσεις που λύνουν προβλήματα στο δημόσιο σχολείο και καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες των εκπαιδευτικών! Προωθούμε ανυποχώρητο αγώνα διαρκείας, αντίστοιχο με το μέγεθος και την ένταση της επίθεσης που δεχόμαστε και Γ.Σ. που θα καθορίζουν τη συνέχεια. Καταθέτουμε πρόγραμμα δράσης πολύμορφου αγώνα (ενημερώσεις, εκδηλώσεις, συγκεντρώσεις, αποκλεισμούς, επαναλαμβανόμενες απεργίες, κ.ά.) ως το τέλος της χρονιάς που θα περιλαμβάνει ακόμη και τις εξετάσεις.
Τη φετινή χρονιά μπορούμε να πάμε αλλιώς! Οι δυνάμεις που είμαστε πραγματικά αποφασισμένες να δώσουμε ουσιαστικούς αγώνες, που θα φέρουν νίκες, να αλλάξουμε τα δεδομένα με αποφάσεις για παρατεταμένο ενιαίο αγώνα του κλάδου! Να σταματήσουμε το κλίμα αδράνειας και αναμονής που προωθεί η ηγεσία της ΟΛΜΕ, με τα σωματεία μας, τις ΕΛΜΕ, όπως κάναμε στην αξιολόγηση και ξεπεράσαμε τις προδοσίες, τα ήξεις αφήξεις, τα μπρος πίσω της ΟΛΜΕ και βαδίζοντας το δρόμο του αγώνα, συμβάλαμε να μην προχωρούν τα σχέδια της κυβέρνησης! Καλούμαστε να συμβάλουμε βαδίζοντας και πάλι τον ίδιο δρόμο με αποφάσεις των ΕΛΜΕ, των επιτροπών αγώνα και των ΓΣ.
Όλοι κι όλες εμείς να μην επιτρέψουμε στην πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ, που ούτε οργάνωσε, ούτε συμμετείχε στις κινητοποιήσεις, να προωθήσει αυτήν την εισήγηση σιωπής και απραξίας του κλάδου που επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά την υποταγή της. Να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας για να ανοίξουμε δρόμους νίκης και ελπίδας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου