Β΄ ΕΛΜΕ ΕΒΡΟΥ: ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

                Β΄ ΕΛΜΕ ΕΒΡΟΥ: ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Είμαστε ευχαριστημένοι με την τωρινή κατάσταση; Δεν πρέπει κάποια στιγμή κι εμείς να αξιολογηθούμε;

Την τωρινή κατάσταση ποιος την έφερε;;; Ποιος ευθύνεται για την υποχρηματοδότηση των σχολείων, την έλλειψη προσωπικού κι αδιοριστία, τις άθλιες υλικοτεχνικές υποδομές, τα αντιδραστικά προγράμματα σπουδών, την έλλειψη επιμόρφωσης; Οι εκπαιδευτικοί; Η Κυβέρνηση δεν έχει σκοπό να “βελτιώσει” την κατάσταση γιατί αυτό απαιτεί ρήξη με την παιδεία της αγοράς και φυσικά λεφτά. Η Αξιολόγηση αθωώνει τις πολιτικές όλων των κυβερνήσεων που μας έφεραν εδώ που είμαστε και ρίχνει τις ευθύνες για την κατάσταση της δημόσιας εκπαίδευσης σε εμάς. Πρακτικά θα αποτελέσει άλλον ένα βούρδουλα πάνω μας που θα κραδαίνει η εκάστοτε Διοίκηση: ο Διευθυντής / Συντονιστής / Προϊστάμενος θα μπορεί να μας πιέζει πιο εύκολα απειλώντας μας με την Αξιολόγηση.

Κάποια στιγμή δεν θα περάσει έτσι κι αλλιώς η Αξιολόγηση;

Από το 1981 που καταργήθηκε ο Επιθεωρητισμός, οι Κυβερνήσεις προσπαθούν, αλλά δεν το περνάνε γιατί συναντάνε πάντα μεγάλη Αντίσταση από τους μάχιμους εκπαιδευτικούς.

Μα γιατί επιμένουν τόσο πολύ όλες οι Κυβερνήσεις;;;

Τι θέλουν να πετύχουν;

Δεν είναι τυχαίο ότι η αξιολόγηση αποτελεί την αιχμή του δόρατος για κάθε νεοφιλελεύθερη “μεταρρύθμιση” σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο ΟΟΣΑ την απαιτεί εδώ και χρόνια. Η Αξιολόγηση θα τους επιτρέψει να έχουν μεγαλύτερο έλεγχο πάνω μας εργασιακά και παιδαγωγικά. Η Κυβέρνηση και η Διοίκηση θα μπορούν να μας χειραγωγούν πιο εύκολα (και να κάνουν και κάνα βυσματάκι…). Θα κατηγοριοποιήσει τα σχολεία σε καλά και κακά. Και θα μπορέσει να περάσει πιο εύκολα κι όλα τα άλλα (μείωση μισθών, αύξηση ωραρίου, πέρασμά μας στους Δήμους, κ.ά.). Τελικός τους στόχος (όπως έχει αποδείξει πολλές φορές η Υπουργός Παιδείας) είναι να διαλύσουν το δημόσιο σχολείο και να ανοίξουν τον δρόμο στους ιδιώτες.

Θα είναι «αντικειμενική» η Αξιολόγηση;;;

Χαχα!!! Πιστεύει κανείς στα σοβαρά ότι η Κυβέρνηση που διόρισε μέσα στον Αύγουστο σε μια βδομάδα νέους ΔΙΔΕ, χωρίς Κρίσεις, θα κάνει «αντικειμενική» αξιολόγηση;

Τα στελέχη (Διευθυντές, Συντονιστές, κ.ά.) γιατί επιμένουν τόσο πολύ;;;

Κάποιοι πιθανώς το κάνουν για την επαγγελματική τους ανέλιξη, άλλοι για να φανούν αρεστοί στους από πάνω, άλλοι γιατί φοβούνται, ενώ υπάρχουν και κάποιοι που, κάπως «ρομαντικά», πιστεύουν ότι θα βελτιωθεί κάτι. Υπάρχουν όμως κι αυτοί που το θέλουν γιατί ξέρουν ότι θα αυξηθεί η εξουσία τους πάνω στους εκπαιδευτικούς.

Είμαι διευθυντής/ υποδιευθυντής, δεν την θέλω την Αξιολόγηση, αλλά φοβάμαι.

Και δεν φοβάσαι τη μεγαλύτερη ευθύνη, τη συνεχή πίεση από πάνω, τον τεράστιο φόρτο εργασίας και βέβαια τον κίνδυνο μηνύσεων από θιγόμενους συναδέλφους στη διαδικασία της Αξιολόγησης;;;

Η αξιολόγηση θα είναι εσωτερική μόνο; Μια βαρετή ρουτίνα; Να μπω τώρα και βλέπουμε; Ίσως την γλιτώσω…

Στην αρχή θα ξεκινήσουν με διάφορα, υποτίθεται, αθώα και γραφειοκρατικά σενάρια, δράσεις και ομάδες. Μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς θα πρέπει να “βαθμολογήσουμε” τη λειτουργία του σχολείου μας, σε ένα σωρό θεματικούς άξονες με κλίμακα 1-4. Τον Ιούλιο θα γίνει η εξωτερική αξιολόγηση του σχολείου από τον Συντονιστή και το ΠΕΚΕΣ σε κλίμακα 1-10. Κάθε σχολείο θα έχει τον βαθμό του! Δημόσια! Κανείς δεν θα την γλιτώσει... Αφού μας βάλουν στο παιχνίδι και δημιουργήσουν την πολυπόθητη “κουλτούρα αξιολόγησης” τότε θα έρθει τον Σεπτέμβρη η σκληρή ατομική.

Ποιος θα είναι ο εξωτερικός αξιολογητής;

Την εξωτερική αξιολόγηση αναλαμβάνει ο Συντονιστής Εκπαιδευτικού Έργου για την κάθε σχολική μονάδα, το ΠΕΚΕΣ σε επίπεδο περιφέρειας και η ΑΔΙΠΠΔΕ σε εθνικό επίπεδο.

Πόση δουλειά απαιτείται για τη διαδικασία αυτοαξιολόγησης;

Πολλή! Συνεχής και ανούσια γραφειοκρατία, δείκτες, τεκμηρίωση, συνεδριάσεις για να γράψουμε στο τέλος ότι έχουμε προβλήματα, για τα οποία οι ευθύνες μας ως εκπαιδευτικοί είναι ελάχιστη σε σχέση με του επίσημου κράτους και της πολιτικής υποβάθμισης που ακολουθείται χρόνια τώρα.

Τι μπορεί να κερδίσει το σχολείο μου; Τι εγώ;

Τίποτε, απλά θα χάσει, καθώς θα μπει σε μια ατελείωτη διαδικασία χρονοβόρα, ανταγωνιστική, με μικρή παιδαγωγική ελευθερία και που εν τέλει θα αναλάβουμε να φορτωθούμε όλη την ευθύνη πάνω μας για όλα τα στραβά.

Τα αποτελέσματα θα είναι δημόσια;

Βέβαια! Θα δημοσιεύονται υποχρεωτικά στην ιστοσελίδα του σχολείου. Στόχος να υπάρχει ένας κεντρικός Πίνακας μετά από 1-2 χρόνια όπου θα κατατάσσονται όλα τα σχολεία με “βαθμούς αξιολόγησης”. Σχέδιο της ΝΔ οι γονείς-πελάτες να διαλέγουν μόνοι τους σχολείο με βάση τις βαθμολογίες και διάφορα «παζάρια». Όσα σχολεία είναι σε χαμηλές θέσεις, θα πιέζονται και, αργά ή γρήγορα, θα τους κόβονται τα λεφτά = κλείσιμο.

Οι γονείς τι ρόλο θα παίζουν;

Ακόμη είναι ασαφές αλλά από τις προηγούμενες προσπάθειες φαίνεται ότι θα μπορούν να έχουν μεγαλύτερο ρόλο μέσα στην τάξη και στη δουλειά μας (αν και αργότερα κι αυτοί θα πληγούν καθώς το σχολείο του παιδιού τους θα κινδυνεύει με κλείσιμο).

Και αυτοί που «δεν δουλεύουν»; Τι θα γίνει με αυτούς;

Δυστυχώς, αυτοί (ελάχιστοι) υπάρχουν σε όλους τους χώρους. Το σημερινό πλαίσιο αρκεί για να αντιμετωπιστούν τέτοια φαινόμενα που μας δυσφημούν. Τίποτα δεν θα αλλάξει. Τα κομματικά γραφεία να είναι καλά....

Τα αποτελέσματα ποια θα είναι στα παιδιά;

Αργά ή γρήγορα κι επειδή στην «Αυτοαξιολόγηση» θα βάλουμε όλοι άριστα, θα μας πάνε σε σκληρή εξωτερική αξιολόγηση. Σε κάθε ιεραρχικό σύστημα, την πληρώνει πάντα ο πιο αδύναμος κρίκος. Η πίεση από τη Διοίκηση προς τους εκπαιδευτικούς θα μεταφερθεί στα παιδιά, ιδίως στα πιο αδύναμα, που θα μας “χαλάνε” τους δείκτες αφού η Αξιολόγηση θα συνδεθεί με τις βαθμολογίες τους στις συνεχείς εξετάσεις. Στην Αγγλία η πίεση προς τους αδύναμους μαθητές ήταν ασφυκτική και την πληρώσανε οι πιο φτωχοί κι αδύναμοι. Αυξήθηκε η σχολική διαρροή και δημιουργήθηκαν σχολεία για πλούσιους και φτωχούς.

Γιατί να μη βοηθήσω το σχολείο μου να βρεθεί σε καλύτερη θέση και με περισσότερα παιδιά και ώρες για μένα;

Στο τέλος, όλοι θα χάσουμε γιατί θα δουλεύουμε περισσότερο για λιγότερα σε έναν συνεχή κι εξαντλητικό ανταγωνισμό. Θα έχουμε σχολεία και εκπαιδευτικούς πολλών ταχυτήτων, φόβο και ανασφάλεια.

Εφαρμόστηκε ποτέ στην Ελλάδα η Αξιολόγηση;

Ναι, παλιά, με τραγικά αποτελέσματα. Υπήρχαν τότε (πριν το ’81) οι Επιθεωρητές που εκβιάζανε, βαθμολογούσαν με πολιτικά και προσωπικά ιδιοτελή κριτήρια: όσοι ήταν ανεπιθύμητοι από τη Διοίκηση για διάφορους λόγους έπαιρναν τους χειρότερους βαθμούς και δεν μπορούσαν να πάρουν μετάθεση ή θέση ευθύνης, ενώ μερικές φορές τους απολύανε.

Ποια η διαφορά της τωρινής από την προηγούμενη αξιολόγηση (2013);

Η τωρινή δεν προβλέπει αρχικά το ποσοστό που θα απολυθεί, αλλά θα είναι υποτίθεται «βελτιωτική» με πρώτη φάση την Αυτοαξιολόγηση. Στη συνέχεια (πχ Σεπτέμβρη ’21), και αναλόγως των αντιστάσεών μας, θα βάλουν και τέτοιες πιο σκληρές προβλέψεις στην ετήσια εξωτερική.

Τι γίνεται στο εξωτερικό; Δεν συμβαίνει παντού;

Στην Αγγλία όπου συνέβη, την Αξιολόγηση την κάνει μια εταιρεία που στην πράξη έχει οδηγήσει σε κλείσιμο πολλά σχολεία, με μεγάλο εργασιακό φορτίο όλους τους συναδέλφους με αποτέλεσμα να μη θέλουν να μείνουν στη δουλειά! Σε όλον τον κόσμο (Αμερική, Γερμανία, κ.ά.) δίνονται συνεχώς αγώνες εναντίον της Αξιολόγησης. Μετά από χρόνια εφαρμογής της σε χώρες όπως η Ιταλία και η ΗΠΑ πληθαίνουν οι έρευνες που μιλούν για αποτυχία του συστήματος αυτού σε βάρος πάντα των οικονομικά αδυνάτων.

Αφού είναι τυπικό γιατί να μην το κάνω; Είμαστε δημόσιοι υπάλληλοι, δεν είναι υποχρεωτικό;

Όχι! Έχει προκηρυχθεί Απεργία-Αποχή από την ΟΛΜΕ. Αυτή μας καλύπτει νομικά. Συνδικαλιστικά, όσοι περισσότεροι κάνουμε την Απεργία-Αποχή, τόσο το καλύτερο για όλους μας. Ήδη εκατοντάδες σχολεία στην Πρωτοβάθμια πήραν απόφαση Αποχής!

Τι είναι η απεργία-αποχή; Μπορούμε να το κάνουμε; Έχει κυρώσεις;

Η Απεργία-Αποχή είναι μια νόμιμα αναγνωρισμένη διεκδικητική μορφή αγώνα. Προβλέπεται από διατάξεις του Ν.1264/1982, όπως αυτές έχουν ερμηνευτεί από τα αρμόδια Δικαστήρια. Έγινε και στο υπόλοιπο Δημόσιο τα προηγούμενα χρόνια, χωρίς τελικά να υποστεί κυρώσεις κανείς και πετυχαίνοντας το ουσιαστικό μπλοκάρισμα της αξιολόγησης.

Είμαι αναπληρωτής. Κινδυνεύω να απολυθώ ή να μη διοριστώ αν απέχω;

Όχι! Δεν προβλέπεται πουθενά αυτό ενώ η «έκθεση αξιολόγησης» τόσα χρόνια έχει καταστεί ανενεργή.

Θα πάρουμε κάτι μισθολογικά;

Το Μισθολόγιο από το 2015 δεν συνδέεται με την Αξιολόγηση και παίρνουμε τα ΜΚ αυτόματα κάθε 2 χρόνια. Αντίθετα, αν την δεχτούμε τώρα την Αξιολόγηση, είναι πολύ πιθανό να συνδεθεί ο μισθός μας και οι υπηρεσιακές μας μεταβολές (πχ μια μετάθεση) με τα αποτελέσματά της.

Εμένα τι με νοιάζει αφού έχω πολλά πτυχία;;

Πιθανώς στην αρχή να έχεις ένα πλεονέκτημα αλλά στη συνέχεια δεν θα σε σώζουν τα πτυχία σου καθώς όλοι θα μπούνε σε έναν αέναο κύκλο απόκτησης όλο και περισσότερων πτυχίων και χαρτιών.

Εμένα τι με νοιάζει αφού θα πάρω σύνταξη σε λίγα χρόνια;

Σε νοιάζει γιατί αυτοί που κινδυνεύουν τώρα είναι τα παιδιά σου! Πέρασες μια ζωή σε ένα δημοκρατικό σχολείο: το ίδιο δικαίωμα έχουν και οι νεότεροι συνάδελφοι σου!

Αν περάσει τελικά, δεν θα υποστούμε αντίποινα όσοι απέχουμε τώρα;;;

Ίσα-ίσα. Όσοι ΔΕΝ απέχουν τώρα, ουσιαστικά «προσκαλούν» το Υπουργείο να εφαρμόσει ακόμη πιο σκληρά μέτρα. Αντίθετα, όσοι ΤΩΡΑ αντιδράσουν θα έχουν στείλει ένα μήνυμα ότι ΔΕΝ είναι ούτε «πρόθυμοι» ούτε «υποχωρητικοί» σε όλα. Αν απέχουμε πολλοί (όπως έγινε με επιτυχία στο υπόλοιπο Δημόσιο και ήδη γίνεται στην Πρωτοβάθμια), τότε όλο αυτό θα καταρρεύσει στην πράξη.

Αντιπρόταση έχουμε; Μήπως να κάνουμε Διάλογο;;

Όταν κάποιος πάει να σου γκρεμίσει το σπίτι, τι αντιπρόταση να έχεις; Ακόμη και αν την βρεις όμως, δεν θα μπορέσεις να την επιβάλεις ή να την διαπραγματευτείς αν δεν σταματήσεις την επίθεση πρώτα! Κι αυτό γίνεται μόνο με αγώνα! Έτσι κι αλλιώς, αυτό το Υπουργείο έχει αποδείξει πολλάκις ότι δεν διαλέγεται.

Τελικά, ποιο είναι το νόημα της Απεργίας-Αποχής;Θα πετύχουμε κάτι;

Ναι, γιατί χωρίς Αγώνα δεν μπορείς να πετύχεις τίποτε στη ζωή! Έχουμε μεγάλη πείρα ως κλάδος. Η προηγούμενη απόπειρά τους το 2013 ναυάγησε λόγω της αντίστασής μας. Ενωμένοι κι αποφασισμένοι μπορούμε να τους σταματήσουμε. Αλλά ακόμη και αν δεν μπορέσουμε να πετύχουμε όλα όσα θέλουμε, αν παλέψουμε θα έχουμε πετύχει καλύτερους όρους διεκδίκησης για το μέλλον. Αν πέσουμε αμαχητί, τα χειρότερα θα έρθουν.

Με τον καιρό να ναι κόντρα, έχει τιμή σαν πετάς !