Παρασκευή 12 Απριλίου 2024

Παρεμβάσεις στο δημόσιο: Τι έγινε στο ΓΣ της ΑΔΕΔΥ στις 2.4.2024

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ –ΚΙΝΗΣΕΙΣ –ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ στο ΔΗΜΟΣΙΟ

http://paremvaseisdimosiou.blogspot.gr/   

                                                                                                                                                            ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ  ΓΙΑ ΤΟ ΓΣ της ΑΔΕΔΥ στις 2/4/2024

Την περίοδο που διανύουμε η επίθεση κυβέρνησης-κεφαλαίου στο βιοτικό επίπεδο, στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων οξύνεται σε πρωτόγνωρο βαθμό δοκιμάζοντας τα όρια και τις αντοχές της κοινωνίας. Ωστόσο το  πρόσφατο κύμα των φοιτητικών αγώνων ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των ΑΕΙ, οι αγώνες των αγροτών, οι κινητοποιήσεις των υγειονομικών ενάντια στην κατάρρευση της δημόσιας υγείας και του αίσχους των ιδιωτικών απογευματινών χειρουργείων, η εξέγερση της βάσης των εκπαιδευτικών ενάντια στην αξιολόγηση και τη διάλυση του δημόσιου σχολείου, οι ποικίλες αγωνιστικές κινητοποιήσεις ενάντια στην καταστολή, τις διώξεις εργαζομένων και στη συγκάλυψη εγκλημάτων (Τέμπη, παιδοβιαστές, κλπ), η πετυχημένη απεργία στις 28/2, αποδεικνύουν την ογκούμενη λαϊκή οργή και επιβάλλουν την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, ώστε να εκφραστεί και να δημιουργήσει ανατρεπτικές ρωγμές στην πολιτική της φτώχειας, των ιδιωτικοποιήσεων  και του πολέμου.

Σε μια τέτοια περίοδο, η πλειοψηφία του υποταγμένου συνδικαλισμού στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ 2/4, όχι μόνο δεν διαμόρφωσε ένα αγωνιστικό σχέδιο κλιμάκωσης με 48ωρη απεργία και άλλες πολύμορφες δράσεις, αλλά αποφάσισε να μην συμπορευτεί ο δημόσιος με τον ιδιωτικό τομέα στην απεργία στις 17/4. Από την αρχή και από κοινού σε ένα μέτωπο ο κυβερνητικός, υποταγμένος συνδικαλισμός των ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥΠ, ΕΑΕΚ και ΣΥΝΔ. ΑΝΑΤΡΟΠΗ τοποθετήθηκε και ψήφισε ενάντια στην απεργιακή κινητοποίηση. Ακύρωσαν τη δυνατότητα πραγματοποίησης μιας ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ  στις 17/4 που θα δημιουργούσε ένα σοβαρό πολιτικό γεγονός και θα πίεζε ακόμα περισσότερο την κυβέρνηση σε μια περίοδο που είναι στριμωγμένη πολιτικά, ενώ θα έδινε τον τόνο της αντίθεσης στην κυνική και προκλητική  πολιτική της φτώχειας, της ακρίβειας, των εξοργιστικών εξοπλιστικών δαπανών, των  ιδιωτικοποιήσεων, της συγκάλυψης κρατικών εγκλημάτων, των απολύσεων, της καταστολής και του αυταρχισμού. Θα έδινε δυνατότητα να φανεί στο δρόμο η λαϊκή οργή και θα άφηνε παρακαταθήκη για παραπέρα πίεση στις συνδικαλιστικές ηγεσίες για την κλιμάκωση του αγώνα. Με πρόσχημα την φιλοκυβερνητική και απαξιωτική στάση της ΓΣΕΕ στην απεργία της ΑΔΕΔΥ 28/2, οι παραπάνω δυνάμεις έκαναν ακριβώς το ίδιο… Πέταξαν τη μπάλα στην …εξέδρα, βάζοντας μια ξεχωριστή απεργία της ΑΔΕΔΥ στις 21/5 (!), δίνοντας χείρα βοηθείας στην κυβέρνηση να συνεχίσει τη βάρβαρη πολιτική της τώρα που είναι στριμωγμένη από τους μεγάλους αγώνες εργαζομένων και νεολαίας.

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω και με βάση το αγωνιστικό πρόγραμμα που είχαμε καταθέσει από την αρχή της χρονιάς ως ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ, η πρότασή μας  στο Γενικό Συμβούλιο ήταν:

·         κλιμάκωση με 48ωρη απεργία 16-17/4, ώστε η  πρώτη μέρα να είναι πανδημοσιοϋπαλληλική απεργία για παιδεία, υγεία και ιδιωτικοποιήσεις, διώξεις εκπαιδευτικών, ποινικοποίηση των αγώνων και η δεύτερη πανεργατική για μισθούς, συντάξεις, δημόσια κοινωνικά αγαθά, δημοκρατικές ελευθερίες-δικαιώματα, ενάντια στην πολιτική της φτώχειας, του πολέμου και των προκλητικών εξοπλιστικών δαπανών.

·         Επίσης, αφού αναδείξαμε τη μεγάλη νίκη της βάσης των εκπαιδευτικών που με μαζικότατες ΓΣ και δεκάδες αποφάσεις των πρωτοβάθμιων σωματείων επέβαλαν την επαναπροκήρυξη της απεργίας-αποχής, ζητήσαμε να πάρει απόφαση το Γενικό Συμβούλιο ότι θα επαναπροκηρύξει την απεργία-αποχή και για το δημόσιο και για την εκπαίδευση, όταν και όσες φορές ζητηθεί απ' τις ομοσπονδίες ( το οποίο και αποφασίστηκε).

·         Καταγγείλαμε την -πρωτοφανή για τα μεταπολιτευτικά χρόνια- εκδικητική, φρονηματική, απόλυση του συνδικαλιστή στο ΕΚΠΑ Δ. Αντωνίου, επειδή αυτός και συνάδελφοι/-ισσες του υλοποιώντας απόφαση της Γ.Σ. του Συλλόγου τους, προχώρησαν από κοινού με τους συλλόγους ΕΤΕΠ και ΕΔΙΠ, καθώς και τους φοιτητικούς συλλόγους στη συμβολική  κινητοποίηση στο κτήριο στο οποίο στεγάζεται το Κ.ΛΕΙ.ΔΙ, διαμαρτυρόμενοι για τις διαδικτυακές εξετάσεις στα ΑΕΙ ως προσπάθεια υπονόμευσης και απεργοσπαστικό μηχανισμό των καταλήψεων και των φοιτητικών αγώνων ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των ΑΕΙ. Απαιτήσαμε να βγει ανακοίνωση και συνδικαλιστική και οικονομική κάλυψη στο Δ.Α., συμμετοχή στην κινητοποίηση στις 5/4  στην Πρυτανεία με στάση εργασίας και συνάντηση της ΑΔΕΔΥ με πρύτανη, υπουργείο Παιδείας και υπουργείο Εσωτερικών. Τελικά όλες οι παραπάνω ενέργειες στήριξης ψηφίστηκαν απ' όλες τις παρατάξεις εκτός της ΔΑΚΕ (ψηφ. παρών). Τέλος αποφασίστηκε η στήριξη και άλλων αγωνιστών που διώκονται. Πριν καλά καλά γραφτεί η απόφαση του ΓΣ είχαμε την προσπάθεια ποινικής δίωξης του σ. Παντελή Βαϊνά, εκπρόσωπου των Παρεμβάσεων στην ΕΕ της ΑΔΕΔΥ, που καλείται για κατάθεση από τον εισαγγελέα στη μήνυση που έγινε σε βάρος του. 

Συνάδελφοι,-ισσες, η στάση της πλειοψηφίας  των φιλοκυβερνητικών  ηγεσιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) που κάνουν τα πάντα ώστε να μην ενωθούν τα ποτάμια της λαϊκής οργής σε ένα κοινό πανεργατικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής της κυβερνητικής πολιτικής αποδεικνύει εξώφθαλμα ότι αποτελούν το συνδικαλιστικό βραχίονα κυβέρνησης–κεφαλαίου και ΕΕ, ώστε να επιβάλλουν την αντιδραστική πολιτική διασφάλισης των κερδών τους. Όπως, όταν έβραζε το καζάνι των φοιτητικών, εκπαιδευτικών, υγειονομικών και αγροτικών αγώνων στις αρχές Φλεβάρη, έβαλαν απεργία, η μεν ΑΔΕΔΥ στο τέλος του μήνα, η δε ΓΣΕΕ τον Απρίλη, καταψηφίζοντας την πρόταση των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ για άμεση απεργιακή κλιμάκωση στις 8 και 15/2, και συνέχιση στις 28/2, έτσι και τώρα δεν συναινούν ούτε στις 17/4 να απεργήσουν  μαζί.

   Μεγάλες ευθύνες έχει και το ΠΑΜΕ που δεν κλιμακώνει με βάση τις διαθέσεις του κόσμου, αλλά αρκείται σε αγώνες απλής διαμαρτυρίας κάποιων αποσπασματικών 24ωρων, χωρίς σχέδιο ενοποίησης και ανώτερης συμπόρευσης των αγωνιστικών μετώπων και κλιμάκωση για ουσιαστική αναμέτρηση με την αντεργατική πολιτική που θα ενίσχυε την αυτοπεποίθηση των μαχόμενων εργαζόμενων και νεολαίας, θα μπορούσε να αποσπάσει νίκες και θα έδινε ανάταση και καύσιμα στο εργατικό και λαϊκό κίνημα. Η απεργία της 28ης Φλεβάρη πήρε μαζικά χαρακτηριστικά, γιατί συνέπεσε με την αντοχή και συνέχιση του αγώνα ενάντια στα ιδιωτικά ΑΕΙ, συνδέθηκε με τους φοιτητικούς αγώνες και τη γενικότερη κοινωνική δυσαρέσκεια και λόγω του εγκλήματος των Τεμπών, παρ' ότι όταν αποφασίστηκε- από αρχές Γενάρη- δεν επεδίωκε να συναντηθεί και να τροφοδοτήσει το νεολαιίστικο και εκπαιδευτικό κίνημα.  Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν το συνδικαλισμό στα χέρια τους. Με οργάνωση στη βάση, στις γενικές συνελεύσεις των σωματείων και των επιτροπών αγώνα, με δημιουργία πραγματικού συντονισμού σωματείων και συλλογικοτήτων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα που θα ανεβάσει τον πήχη της αναμέτρησης με την βάρβαρη πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, θα θέσει βάσεις για κίνημα μακράς πνοής και αποφασιστικούς και νικηφόρους αγώνες. Το παράδειγμα του κλίματος στη βάση των εκπαιδευτικών σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση που μπόρεσε να σηκώσει το  βάρος του αγώνα ενάντια στην αντιδραστική αξιολόγηση, τη δεσποτική στάση της κυβέρνησης και την αντιαπεργιακή μέθη υπουργών και δικαστών, δείχνει πού βρίσκονται οι πραγματικές δυνάμεις για να πάνε τα πράγματα αλλιώς.

  Καλούμε τους εργαζόμενους στο δημόσιο να απαντήσουν στην απεργοσπαστική στάση των δυνάμεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ με την οργάνωση από τα κάτω της απεργίας στις 17/4 (γενικές συνελεύσεις, απεργιακές αποφάσεις, συγκεντρώσεις) επιδιώκοντας ταυτόχρονα τη συγκρότηση σχεδίου πραγματικής απεργιακής κλιμάκωσης. Για αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις, μόνιμη εργασία ενάντια στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, προσλήψεις προσωπικού, μείωση του χρόνου εργασίας, αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, δωρεάν πρόσβαση του λαού στα αγαθά της υγείας, παιδείας, πολιτισμού ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και στην εμπορευματοποίησή τους, λεφτά για τα δημόσια αγαθά και όχι για εξοπλισμούς και καταστολή, ελεύθερη συνδικαλιστική δράση χωρίς διώξεις και απολύσεις, κατάργηση των νόμων που εμποδίζουν το δικαίωμα στην απεργία και τη διαδήλωση, καμία αξιολόγηση του εκφοβισμού και της διάσπασης των εργαζομένων.

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΑ ΔΕΚΑΝΙΚΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ.

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ, ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ, ΤΟΥ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΟΠΟΙΩΝ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου