Ο Κωνσταντίνος Καβάφης έγραφε για τον εαυτό του:
«Είμαι Κωνσταντινουπολίτης την καταγωγήν, αλλά εγεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια – σ’ ένα σπίτι της οδού Σερίφ· μικρός πολύ έφυγα, και αρκετό μέρος της παιδικής μου ηλικίας το πέρασα στην Αγγλία. Κατόπιν επισκέφθην την χώραν αυτήν μεγάλος, αλλά για μικρόν χρονικόν διάστημα. Διέμεινα και στη Γαλλία. Στην εφηβικήν μου ηλικίαν κατοίκησα υπέρ τα δύο έτη στην Κωνσταντινούπολη. Στην Ελλάδα είναι πολλά χρόνια που δεν επήγα. Η τελευταία μου εργασία ήταν υπαλλήλου εις ένα κυβερνητικόν γραφείον εξαρτώμενον από το υπουργείον των Δημοσίων Έργων της Αιγύπτου. Ξέρω Αγγλικά, Γαλλικά και ολίγα Ιταλικά».
Ιθάκη
Σα
βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να
εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος
περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους
Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον
θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια
στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν
μεν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις
το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους
Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον
άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν
δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν
η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Να
εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά
τα καλοκαιρινά πρωϊά να είναι
που με
τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις
σε λιμένας πρωτοειδωμένους,
να
σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά,
και
τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις,
σεντέφια
και κοράλλια, κεχριμπάρια κ’ έβενους,
και
ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο
μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά,
σε
πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να
μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπουδασμένους.
Πάντα
στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το
φθάσιμον εκεί ειν’ ο προορισμός σου.
Αλλά
μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα
χρόνια πολλά να διαρκέσει
και γέρος
πια ν’ αράξεις στο νησί,
πλούσιος με
όσα κέρδισες στο δρόμο,
μη προσδοκώντας
πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η
Ιθάκη σ’έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι.
Χωρίς
αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα
δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι
αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δε σε
γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση
πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες
τι σημαίνουν.
Θερμοπύλες
Τιμή
σ’ εκείνους όπου στην ζωή των
ώρισαν
και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το
χρέος μη κινούντες·
δίκαιοι κ’ ίσιοι
σ’ όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη
κιόλας κ’ ευσπλαχνία·
γενναίοι
οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι
πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι,
πάλι
συντρέχοντες όσο μπορούνε·
πάντοτε
την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς
μίσος για τους ψευδομένους.
Και
περισσότερη τιμή τούς πρέπει
όταν
προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως
ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ’ οι
Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
Κωνσταντίνος Καβάφης
Κωνσταντίνος Καβάφης: Έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα 29 Απριλίου 1933
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης - Ποιήματα
6 ποιήματα του Κωνσταντίνου Καβάφη που είναι μαθήματα
https://www.facebook.com/groups/constantine.p.cavafy/
Η ΠΟΛΙΣ- ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Π. ΚΑΒΑΦΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου