Με την υπ’ αριθ. 21996/2019
απόφαση του Ανώτατου Αναιρετικού Δικαστηρίου της Ιταλίας (3ο Πολιτικό Τμήμα),
που δημοσιεύθηκε την Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου, απορρίφθηκε έφεση της εταιρίας
γερμανικών σιδηροδρόμων, που ζητούσαν να μην κατασχεθούν οι εισπράξεις που τούς
αναλογούν από τη συμμετοχή τους στους Ιταλικούς Σιδηροδρόμους, προκειμένου να
δοθούν ως πολεμικές επιδιορθώσεις των κατοίκων του Διστόμου. Και ότι ορθώς οι
τελευταίοι διεκδικούν να εισπράξουν 25.000.000 ευρώ ως πολεμικές επανορθώσεις,
με εκτέλεση της αμετάκλητης υπ’ αριθ. 137/1997 απόφασης του Πολυμελούς
Πρωτοδικείου Λεβαδείας.
Ήδη, το ιταλικό Συνταγματικό Δικαστήριο με
απόφασή του το 2014, έκρινε ότι «η εφαρμογή του
κανόνα της ετεροδικίας πλήττει το “δικαίωμα στον φυσικό δικαστή” και κατά
συνέπεια δεν μπορεί να εφαρμόζεται σε περιπτώσεις όπου δικαστήρια καλούνται να
κρίνουν για θέματα εγκλημάτων κατά της Ανθρωπότητας»,
καταρρίπτοντας την άποψη της Γερμανίας, ότι η εκδίκαση τέτοιων υποθέσεων
μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνον από γερμανικά δικαστήρια.
Έτσι, οι Διστομίτες μπορούν
να διεκδικήσουν στην Ιταλία πολεμικές επανορθώσεις 25.000.000 ευρώ, με
κατάσχεση επί των εισπράξεων των ιταλικών σιδηροδρόμων που αναλογούν στην
κρατική γερμανική εταιρία.
Η απόφαση αυτή της
ιταλικής Δικαιοσύνης δεν είναι κόλαφος μόνο για τη Γερμανία, η οποία
συνδυάζοντας νομικά τεχνάσματα και την πολιτική και οικονομική της ισχύ,
αρνείται να συμμορφωθεί στις υποχρεώσεις της έναντι των θυμάτων των εγκλημάτων
της κατά της Ανθρωπότητας. Είναι κόλαφος και για τις ελληνικές κυβερνήσεις, που
με άκρα δουλοπρέπεια εμποδίζουν την εκτέλεση της απόφασης του
ελληνικού Δικαστηρίου σε περιουσιακά στοιχεία του γερμανικού Δημοσίου στην
Ελλάδα. Διότι δεν δίνεται η απαιτούμενη σε τέτοιες περιπτώσεις έγκριση του
Υπουργού Δικαιοσύνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου