▸Η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πειραιά αποτελεί τη ναυαρχίδα του αυταρχικού σχεδιασμού της κυβέρνησης σε βάρος των εκπαιδευτικών. Απαιτείται συνολικός αγώνας, καθώς η απόπειρα του υπουργείου Παιδείας να επιβάλει με τρομοκρατία την αξιολόγηση θα ενταθεί.
Το βάθεμα της ταξικής κυριαρχίας και το πέρασμα χωρίς αντιδράσεις των αντιλαϊκών πολιτικών είναι ο πάγιος στόχος κυβέρνησης και ΕΕ. Σε κάθε εργασιακό χώρο, αλλά και στην εκπαίδευση, οι κεντρικές πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης, όπως είναι οι ιδιωτικοποιήσεις σε υγεία, παιδεία, κοινωνικά αγαθά, η αξιολόγηση, οι εξετάσεις PISA, τα ιδιωτικά ΑΕΙ, έχουν άμεση συνέπεια τις σκευωρίες, τις πειθαρχικές διώξεις ακόμα και για έκφραση γνώμης και συμμετοχή σε κινητοποιήσεις.
Απείλησαν και απειλούν με ποινές εκατοντάδες διευθυντές/προϊσταμένους σχολείων που υλοποιούν την απεργία – αποχή από την αξιολόγηση, στέλνουν τα εργατικά σωματεία και τις απεργίες τους συνεχώς στα δικαστήρια, τα ΜΑΤ χτυπούν απεργίες, διαδηλώσεις, φοιτητικές και άλλες καταλήψεις. Εισβάλλουν στα ΑΕΙ και συλλαμβάνουν, ασκούν πειθαρχικές διώξεις σε φοιτητές που αγωνίζονται ενάντια στα ιδιωτικά ΑΕΙ (Πολυτεχνείο Πάτρας).
Ο αυταρχικός κατήφορος και η καταστολή είναι η μόνιμη επωδός. Στηρίζεται σε δεκάδες νόμους και διατάγματα που με τη συνθήκη του «ειδικού καθεστώτος» πέρασαν μέσα στην πανδημία, αλλά και αργότερα (απαγόρευση διαδηλώσεων, αντιαπεργιακοί νόμοι κλπ). Το άρωμα μετεμφυλιακού κράτους του 1950 αρχίζει να απλώνεται παντού όπου υπάρχουν διεκδικήσεις. Από την χούντα έχουν να επιβληθούν ποινές σε φοιτητές για τις κινητοποιήσεις τους.
Δύο ακόμα διώξεις εκπαιδευτικών από τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πειραιά
Χαρακτηριστικό παράδειγμα του καθεστωτικού νομικού οπλοστασίου είναι ο νέος ποινικός κώδικας, όπου προσαρτήθηκε στο άρθρο 168 η ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός έτους και χρηματικό πρόστιμο για όσους διεκδικούν σε δομές υγείας και σχολεία, αλλά και δύο ετών «αν η πράξη συνδέεται με βιαιοπραγία», όπως θεωρούν ακόμα και την ανάρτηση ενός πανό. Ιδιαίτερα για τις σχολικές μονάδες με τις ίδιες ποινές απειλείται «όποιος εισέρχεται… με φωνασκίες, ύβρεις, θόρυβο ή απειλές» και «διαταράσσει τη λειτουργία τους».
Διώξεις υπάρχουν σε κάθε κλάδο εργαζομένου που αγωνίζεται. Όπως του συμβασιούχου για 19 χρόνια διοικητικού υπαλλήλου του ΕΚΠΑ που απολύθηκε, λόγω της συμμετοχής του –ως πρόεδρος κιόλας του σωματείου του– σε κινητοποίηση (πραγματοποιείται ΕΔΕ σε όλο το ΔΣ), επαναπροσλήφθηκε μετά από κινητοποίηση και πάλι θέλουν να τον απολύσουν, μετά από παρέμβαση υπουργείου Παιδείας και Μαξίμου στο ΕΚΠΑ. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα των διώξεων συνδικαλιστών της ΠΕΝΕΝ με την κατηγορία της παρεμπόδισης εκτέλεσης των δρομολογίων σε ημέρα πανεργατικής απεργίας, όταν δεν κινήθηκε κανένα πλοίο και δεν πάτησε άνθρωπος στο λιμάνι, της δίωξης της προέδρου του σωματείου εργαζομένων στον «Αγ. Σάββα» από τη διοίκηση του νοσοκομείου στην απεργία των συμβασιούχων καθαριότητας, της δίωξης του πρόεδρου του σωματείου εργαζομένων του Πειραϊκού Φαρμακευτικού Συνεταιρισμού κλπ.
Η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πειραιά αποτελεί τη ναυαρχίδα του αυταρχικού σχεδιασμού της κυβέρνησης σε βάρος των εκπαιδευτικών, οι οποίοι υλοποιώντας συλλογικές αποφάσεις ΕΛΜΕ, ΟΛΜΕ, ακόμα και ΑΔΕΔΥ, αντιστέκονται μαζικά στην επιβολή του σχολείου της αγοράς. Πριν λίγες μέρες, στην απαγγελία κατηγοριών και στην παραπομπή των συναδέλφων στο Πρωτοβάθμιο Συμβούλιο Περιφερειακής Διεύθυνσης Αττικής κατέληξε η ΕΔΕ σε βάρος της εκπαιδευτικού Χρύσας Χοτζόγλου –μέλους της ΕΛΜΕ Πειραιά– και του αναπληρωτή Δημήτρη Χαρτζουλάκη –μέλους του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά. Οι κατηγορίες για τη συνδικαλιστική τους δράση είναι: «χαρακτηριστικά αναξιοπρεπής συμπεριφορά υπαλλήλου εντός/εκτός υπηρεσίας», «παράβαση υπαλληλικού καθήκοντος» και «παράβαση καθήκοντος κατά τον ποινικό κώδικα».
Αυτές οι νέες διώξεις αποτελούν σκλήρυνση στην ακολουθία των δεκάδων συνδικαλιστικών διώξεων και κατηγοριών έχουν απαγγελθεί ενάντια σε εκπαιδευτικούς στον Πειραιά αλλά και σε άλλες περιοχές της χώρας. Μάλιστα, αποκτούν βαρύνουσα σημασία στην τρέχουσα περίοδο, όπου είναι σαφής η εντεινόμενη απόπειρα του υπουργείου και της κυβέρνησης να επιβάλουν με τρομοκρατία την αξιολόγηση, την οποία σαράντα χρόνια ο κλάδος των εκπαιδευτικών απορρίπτει. Μετά και τις διαδοχικές προσφυγές του υπουργείου για να βγει παράνομη η απεργία – αποχή, οι απόπειρες στησίματος νέων διώξεων δείχνουν την ενόχληση της κυβέρνησης από τη συνεχιζόμενη αντίσταση του κλάδου στην τρομοκράτηση, χειραγώγηση, παιδαγωγική ανελευθερία, πειθάρχηση και κατηγοριοποίηση εκπαιδευτικών και σχολείων που φέρνει η αξιολόγηση.
Η κυβέρνηση θα αποπειραθεί να προχωρήσει στην ποινικοποίηση της απεργίας – αποχής αλλά και κάθε απεργίας στη βάση των απεργοκτόνων νόμων Χατζηδάκη – Γεωργιάδη, να επιβάλλει ποινές εγκληματικοποιώντας την έμπρακτη αντίθεση και τη μη συμμετοχή στην αξιολόγηση. Άλλωστε, αυτοί οι νόμοι χρησιμοποιούνται μέσα στο πόρισμα του πειθαρχικού για τους συνάδελφους ώστε να στηθεί κατηγορητήριο. Όμως, όπως έχει αποδειχθεί με την παύση πειθαρχικής δίωξης σε βάρος του προεδρείου και μέλους της Ε΄ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης για «την συμπεριφορά τους σε γενική συνέλευση», αλλά και σε αρκετές άλλες περιπτώσεις, ο δρόμος του αγώνα για την άρση όλων αυτών των διώξεων είναι ο μόνος αποτελεσματικός δρόμος.
Δεν θα σταματήσουν, αν δεν τους σταματήσουμε. Οι κοινωνικοί ταξικοί αγώνες δεν είναι διαδικαστικού τύπου, μπορούν να επιφέρουν νίκες στην κατεύθυνση ανατροπής συνολικά των αντιλαϊκών πολιτικών στην εκπαίδευση και σε όλη την κοινωνία. Οι εκπαιδευτικοί δεν διαπραγματευόμαστε τα δικαιώματά μας. Ούτε βήμα πίσω. Αγωνιζόμαστε για το δημόσιο και δωρεάν σχολείο των όλων, των ίσων, των διαφορετικών. Να σταματήσει τώρα κάθε δίωξη!
*μέλος ΔΣ ΕΛΜΕ Γ΄ Δυτικής Αθήνας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου