«Πόλεμος» για μια παιδική ζωγραφιά για την Παλαιστίνη

Οι διώξεις στα σχολεία καλά κρατούν:

Για ένα πανό που αποτύπωνε τις ευχές των παιδιών για ελπίδα, ειρήνη, αγάπη και υπήρχε και το αίτημα για ελευθερία στην Παλαιστίνη

Αννα Ανδριτσάκη- efsyn.gr

Μπορεί μια εργασία για τον πόλεμο και την ειρήνη σε ένα δημοτικό σχολείο να προκαλέσει παρέμβαση του υπουργείου Παιδείας, την Εναρξη Διοικητικής Εξέτασης (ΕΔΕ) και επιπλέον επιτόπια έρευνα από τους διορισμένους μπαμπούλες, τους Διευθυντές Εκπαίδευσης; Οχι απλώς μπορεί... Εγινε κιόλας! Για ποιο λόγο; Επειδή ανάμεσα στα περιστέρια και τα λουλούδια της ειρήνης τα παιδιά είχαν γράψει και το αίτημα «Ελευθερία στην Παλαιστίνη».

Το πέρα για πέρα αληθινό περιστατικό, το οποίο καταγγέλλεται και από τους εκπαιδευτικούς, είναι πιο ανησυχητικό κι επικίνδυνο απ’ όσο φαίνεται. Η εκπαίδευση στο σχολείο, έρμαιο, πλέον, του κοινωνικού αυτοματισμού, γίνεται ανεξέλεγκτο πεδίο ασκήσεων πολιτικής καταστολής. Με άλλα λόγια: Κάποιος τηλεφωνεί στο στρατηγείο (βλ. υπουργείο Παιδείας) και ενημερώνει για την παιδική ζωγραφιά που έχει αναρτηθεί στο σχολείο και περιλαμβάνει την κακή λέξη του σύγχρονου καιρού «Παλαιστίνη». Αμέσως ειδοποιείται ο διοικητής υπηρεσίας, ήτοι ο Διευθυντής Εκπαίδευσης, και αναλαμβάνει αρχικά να δώσει τηλεφωνικώς τις εντολές και αμέσως μετά να πάει για επιθεώρηση στο μέτωπο. Πρώτη ποινή στη δασκάλα, η έγγραφη απολογία. Κι αν αυτό μοιάζει με αστυνομικό επεισόδιο, έτσι είναι...

«Απειλή»

Οσο για τη φημολογούμενη εμπλοκή της ισραηλινής πρεσβείας, δεν θα μάθουμε ποτέ αν έγινε ή αν απεφεύχθη. Σίγουρα, όμως, χρησιμοποιήθηκε ως «απειλή» για τον Διευθυντή και τους δασκάλους του σχολείου ώστε να υπακούσουν πάραυτα. Βέβαια, στο συγκεκριμένο περιστατικό ο αποφασιστικός Διευθυντής Εκπαίδευσης έχει γνωστή δράση και καριέρα στο σώμα του υπουργείου Παιδείας εδώ και χρόνια.

Είναι ο άνθρωπος που βρίσκεται συνεχώς σε στελεχικές θέσεις από τα χρόνια του ΠΑΣΟΚ ως περιφερειακός Διευθυντής Αττικής και σε άλλες μετέπειτα, ενώ τώρα είναι Διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δ’ Αθήνας. Εχει διακριθεί για πολλές ειδικές αποστολές: Πρόσφατα, πειθαρχικές διώξεις σε εκπαιδευτικούς για την αποχή από την αξιολόγηση, μαζικές καθαιρέσεις και αποκλεισμούς διευθυντών και υποδιευθυντών από τη διαδικασία επιλογής στελεχών εκπαίδευσης για τα επόμενα οχτώ χρόνια, παλαιότερα έκλεισε εκατοντάδες σχολεία στο πλαίσιο των «συγχωνεύσεων», ενώ έχει στο παλμαρέ του και πρωτοβουλίες όπως την αναπλήρωση μαθημάτων σε σχολεία για την απώλεια ωρών από τους εορτασμούς για την επέτειο της 17ης Νοέμβρη.

Η επισήμανση για τις ικανότητες του εν λόγω έχει βαρύνουσα σημασία. Δεν είναι πολλά τα στελέχη που εξυπηρετούν αποτελεσματικά την εκάστοτε πολιτική του υπουργείου Παιδείας. Και, φυσικά, έχουν μεγάλη «φήμη» στην εκπαιδευτική κοινότητα.

Τα γεγονότα

Και τώρα στα γεγονότα. Σύμφωνα με καταγγελία του Συλλόγου εκπαιδευτικών «Ο Παρθενώνας», πριν από λίγες ημέρες συνέβησαν τα εξής στο 3ο Δημοτικό Σχολείο Ταύρου:

«Συναδέλφισσά μας, με αφορμή τη διεθνή ημέρα ειρήνης ξεκίνησε να δουλεύει με τους μαθητές και τις μαθήτριες της τάξης της το θέμα του πολέμου και της ειρήνης. Συζητήσεις, φωτογραφίες, προβολές, αναφορές σε όσα έχουν διδαχθεί τα παιδιά στην Ιστορία αλλά και σύνδεση με την 28η Οκτωβρίου που πλησιάζει ήταν μερικές μόνο από τις πτυχές της δουλειάς που γινόταν στην τάξη. Και όπως κάνουμε πολύ συχνά όλες και όλοι όταν δουλεύουμε ένα θέμα, δουλεύτηκε και μια εικαστική δημιουργία και συγκεκριμένα ένα πανό, το οποίο αναρτήθηκε σε χώρο του Σχολείου. Το πανό αποτύπωνε τις ευχές και τις ελπίδες των παιδιών για ελπίδα, ειρήνη, αγάπη και υπήρχε και το αίτημα για ελευθερία στην Παλαιστίνη».

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της «Εφ.Συν.», δεν επρόκειτο καν για πανό αλλά για το ρολό χαρτιού στο οποίο κάνουν τις εργασίες τους τα παιδιά. Η εργασία, δε, ξεκίνησε στις 21 Σεπτεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Ειρήνης, και με συζητήσεις και άλλες δράσεις συνδυάστηκε με την επικείμενη εορτή της 28ης Οκτωβρίου, μεγάλη επέτειο έναρξης του Β’ Παγκοσμίου στη χώρα. Η δασκάλα και τα παιδιά εργάστηκαν αρκετές ημέρες. Οι γονείς θεωρείται βέβαιο ότι γνώριζαν, παρακολουθούσαν και, προφανώς, είδαν (και) το τελικό αποτέλεσμα. Ποιος πήρε τηλέφωνο; Οι εκπαιδευτικοί γνωρίζουν. Δεν απάντησαν, ωστόσο, στην «Εφ.Συν.». Όπως είπαν χαρακτηριστικά: «Δεν θέλουμε να διαταράξουμε το κλίμα στο σχολείο, θέλουμε να το προφυλάξουμε από τέτοιες καταστάσεις. Αλλωστε, περισσότερη σημασία έχει η δική μας προσήλωση στα παιδαγωγικά μας καθήκοντα».

Όσο για τη δασκάλα που προσπάθησε για το δικό της παιδαγωγικό καθήκον, δεν μπορεί να μιλήσει. Εχει κληθεί να απολογηθεί γραπτώς. Το αναφέρει και ο Σύλλογος: «Το αυτονόητο δικαίωμα ενός λαού να έχει την πατρίδα του μάλλον δεν βρήκε σύμφωνο τον Διευθυντή Π.Ε. Δ’ Αθήνας και άλλους “καλοθελητές”, ο οποίος επικοινώνησε με τον Διευθυντή του Σχολείου και τη δασκάλα για να απαιτήσει να απομακρυνθεί η εργασία των μαθητών. Μάλιστα δεν αρκέστηκε στο τηλέφωνο, παρά πήγε αυτοπροσώπως στο Σχολείο, για να βεβαιωθεί ότι η εργασία είχε απομακρυνθεί και να φωτογραφίσει (!) το κάγκελο για να ενημερώσει το υπουργείο Παιδείας και τον Αναπληρωτή Περιφερειακό Διευθυντή Αττικής! Η συναδέλφισσα και ο Διευθυντής, παρά τη συνάντηση του Δ.Σ. του Συλλόγου μας με τον Διευθυντή Εκπαίδευσης, κλήθηκαν σε γραπτή απολογία που η Διεύθυνση της Δ’ Αθήνας αποκαλεί διερεύνηση απόψεων (sic) και θα εξεταστεί αν θα υπάρξει πειθαρχική δίωξη!».

Ανάμειξη

Ομως, όπως λένε: «Προσπερνάμε, προς το παρόν, την ετοιμότητα με την οποία στάθηκε η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας, η Περιφερειακή Διεύθυνση και το ΥΠΑΙΘΑ, ακόμα και η Δημοτική Αρχή του Ταύρου - Μοσχάτου που κατευθείαν ανταποκρίθηκε στην κλήση του Διευθυντή Εκπαίδευσης και επισκέφτηκε το σχολείο. Βέβαια για άλλα ζητήματα όπως προσλήψεις εκπαιδευτικών, κάλυψη κενών, συμπτύξεις τμημάτων, κτιριακά προβλήματα κ.ά., περιμένουμε μήνες αν και με τι όρους θα προχωρήσουν». Και ρωτούν το εξής:

«Υπήρξε όντως ανάμειξη της ισραηλινής πρεσβείας, όπως ο ίδιος ο Διευθυντής Εκπαίδευσης επικαλέστηκε; Ως τι; Από πότε κάποια πρεσβεία έχει λόγο για το διδακτικό περιεχόμενο και την παιδαγωγική προσέγγιση που επιλέγουμε στη δουλειά μας;». Λένε και άλλα καταγγελτικά για το Ισραήλ. Το σημαίνον, ωστόσο, δεν είναι η απάντηση στο ερώτημα που δύσκολα μπορεί να απαντηθεί. Είναι κάτι άλλο. Ο ρόλος μιας κυβέρνησης, ενός υπουργείου, των στελεχών και πώς επηρεάζουν τον ρόλο του σχολείου, των εκπαιδευτικών, της εκπαίδευσης και διαπαιδαγώγησης των παιδιών.

Πάντως, ο πρέσβης του Κράτους της Παλαιστίνης Yussef Dorkhom, που ενημερώθηκε σχετικώς, δήλωσε «την ειλικρινή του ευγνωμοσύνη στον Διευθυντή και σε αυτή τη δασκάλα, που διδάσκει στα παιδιά του μέλλοντος τις αληθινές αξίες της Ειρήνης, που είναι αποτέλεσμα δικαιοσύνης και ελευθερίας, γιατί η καταπίεση και η κατοχή δεν θα φέρουν ποτέ Ειρήνη!».